درباره هنری لامنس

هنري لامنس (۱۸۶۲-۱۹۳۷م): لامنس ‌‌‌‌(Lammens) اصالتا فرانسوی است ولي در بلژيك متولد شد. در ۱۸۷۸به جامعه رهبانيت گراييد. از فارغ‌التحصيلان دانشگاه (سنت ژوزف) بيروت در رشته ادبيات عرب است. مقالات و كتاب‌های متعدد در موضوعات تاريخ اسلام دارد.

اولين نگارشی كه در آن به امام حسين(ع) پرداخت، كتاب «فاطمه و فرزندان حضرت محمد» است كه در رم به سال ۱۹۱۲ انتشار يافت. پس از آن بود كه در زمره نويسندگان دائره‌المعارف اسلامی ليدن قرار گرفت و مقاله «حسين‌بن علی» را نگاشت. در اين مقاله از كتاب فاطمه و فرزندان حضرت محمد بسيار استفاده كرد. ابراهيم زكی خورشيد آن را به عربي ترجمه كرد و احمد محمد شاكر نقدهايی بر مطالب آن نگاشت كه در پاورقی مقاله آمده است.

در ويرايش دوم دائره ‌المعارف اسلام، مقاله لامنس حذف شد و مقاله جديدي از وشيا والييري ‌‌‌‌(vaglieri) جای آن را گرفت. كار والييری را كه به صورت مقاله بلندی در آن دایره‌المعارف منتشر شد می‌توان آخرين و مهمترين پژوهش غربي‌ها درباره امام حسين(ع) دانست.

اصل مقاله در چاپ دوم ‌‌The Encyclopedia of Islam با عنوان ‌Husayn b. Ali موجود است و ترجمه عربي آن توسط ابراهيم زكی خورشيد در دائره المعارف الاسلاميه (شارجه، مركز الشارقه للابداع الفكري، ۱۹۹۸ م، ج 12۱۲ص (۳۸۴۹-۳۸۷۹) آمده است.‌

لامنس كتاب حجيمي درباره يزيد نگاشت. عنوان اين اثر، خلافت يزيد اول است كه انتشارات كاتوليكي در سال ۱۹۲۲چاپ كرد. حدود يك پنجم يعني صد صفحه اين اثر، درباره امام حسين(ع) است. گويا پيش از اين بخشي يا فشرده‌ای از اين كتاب در مجله ‌ ‌MFO(مجلد ۵، ۱۹۱۱ص۸۰-۱۲۹) منتشر شده است.

قبل از اين دو اثر كتاب ديگري با عنوان حكومت خليفه اموي معاويه اول در ۴۴۸صفحه در پاريس به سال ۱۹۰۶م منتشر كرد كه به شخصيت و قيام امام حسين(ع) هم پرداخته است.

آثار لامنس را می‌توان از مهمترين آثار در اوايل نيمه اول سده بيستم درباره امام حسين(ع) در اروپا به حساب آورد، به‌طوری كه پژوهشگران پس از او، بسيار بر آن آثار اعتماد و اتكا داشته‌اند.‌