درباره حامد کرزای

حامد کرزای ۲۴ دسامبر ۱۹۵۷ در روستای کرز در نزدیکی قندهار؛ ولایتی در جنوب افغانستان، به دنيا آمد.

پدر وي، عبدالاحمد کرزای، از متنفذان قوم پوپلزی و معاون رییس پارلمان افغانستان در سال‌های دهه ۶۰ بود و در اواخر دهه ۹۰، در شهر کویته پاکستان کشته شد.

حامد کرزای تحصیلات عالی خود را در رشته علوم‌سیاسی و ارتباطات بین‌الملل در هند ادامه داد. وي به زبان‌های فارسی، پشتو، انگلیسی و اردو تسلط دارد و به نوشته وب‌گاه رسمی ریاست‌جمهوری افغانستان، او از اسب‌سواری و مطالعه فلسفه لذت می‌برد.

زندگی سیاسی
وي از سیاستمداران مشهور افغانستان است و بعد از سرنگونی حکومت طالبان، رییس جمهوری افغانستان شد.

حامد کرزای در دوران جنگ افغان‌ها با اشغالگران شوروی در پاکستان، در مدارس مجاهدین افغان فعالیت‌های آموزشی انجام مي‌داد. حامد کرزای در دوران جهاد (جنگ افغان‌ها با اشغال‌گران شوروی) در پاکستان، در مدارس مجاهدین افغان فعالیت‌های آموزشی داشت.

با روی کار آمدن دولت مجاهدین در سال ۱۹۹۲،کرزای معاون وزیر خارجه این کشور شد.

در سال‌های آخر حکومت طالبان، کرزای به جمع مخالفان این گروه پیوست و مبارزات مسلحانه با طالبان را آغاز کرد.

حامد کرزای در کنار عبدالستار سیرت (از حقوقدانان زمان محمد ظاهرشاه)، از گزینه‌های گروه‌های مذاکره کننده افغان در کنفرانس بن در آلمان بود، که سرانجام، در این کنفرانس، به ریاست دولت موقت افغانستان برگزیده شد.

او در انتخابات دموکراتیک افغانستان در سال ۲۰۰۴، با به دست آوردن بیش از ۵۵ درصد آرا، به عنوان نخستین رییس جمهور منتخب مردم افغانستان قدرتش را حفظ کرد.