بنای تکیه مشتمل بر صحن میانی مستطیل شکل با گوشههای پخ شده است که در چهار ضلع آن طاقنماها و غرفههایی، در دو طبقه ساخته شده است. فضای میانی تکیه، در اصل روباز بوده و تنها به هنگام مراسم با چادر مسقف میشده، اما بعدها و در حدود نیم قرن پیش، با کمک افراد خیر و استادی «استاد حسنبخارا»، با پوشش شیروانی مسقف شده است. این تکیه در دوره پهلوی مرمت کلی و در سال ۱۳۶۱ نیز سقف آن تعمیر شده است.
* منبع: دایرهالمعارف بناهای تاریخی ایران در دوره اسلامی/ جلد ۵/ انتشارات سوره مهر