جامعه-خیمه: افتتاح خانه مداحان تهران با حضور محمدباقر قالیباف، حرف و حدیث‌های زیادی به راه انداخت که می‌بایست منتظر ماند و پیامدهای آن را محرم امسال دید.
شامگاه جمعه، ۱۵ آبان ماه خانه مداحان تهران، در منطقه ۱۲ شهرداری، ساختمان فخرالدوله، با حضور محمدباقر قالیباف، شهردار تهران و سیدمهدی خاموشی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی رسما افتتاح شد و هم‌زمان با آن حرف و حدیث‌ها هم آغاز شدند.
ساختمان فخرالدوله که در فخرآباد تهران قرار دارد از سوی شهرداری به این نهاد تازه تاسیس اهدا شد تا علی آهی، مداح پیشکسوت، شاعر آئینی و یکی از اعضای هیئت مدیره بنیاد دعبل، سرپرستی آن را به عهده گیرد.
خبر افتتاح خانه مداحان انعکاس وسیعی در فضای سایت‌های خبری داشت و سایت‌های مذهبی را دو پاره کرد. پاره استقبال کردند و پاره‌ای نقدهای جدی نوشتند و گلایه کردند و خبر افتتاح خانه مداحان را به راه افتادن «خاموش‌خانه‌ای» تشبیه کردند که هیچ کدام از مداحانی که آشکارا حامی دولت هستند، چراغِ روشنی‌بخش آن نبوده‌اند.
شهردار تهران با توجه به اهدافی که درباره خدمات شهرداری برای ارائه به صنف مداحان داشته است، سعی کرده تا فضایی برای گفت‌وگو و دورهم نشینی را ایجاد کند. خانه مداحان در کنار ارگان‌ها و سازمان‌هایی چون کانون مداحان،
بنیاد دعبل خزائی و کانون هنر و ادبیات هلال، راه اندازی شده است.
خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری نوشتند در طول برگزاري مراسم آغاز فعاليت خانه مداحان تهران، غلامرضا سازگار، سيدعلي رضوي، مهدي آصفي، علي انساني و... بودند اما خبری از منصور ارضی، سعید حدادیان، محمود کریمی و محمدرضا طاهری نبوده است. برخی سایت‌های خبری تفسیر کرده‌اند که احتمالا غایبین این جلسه چون سابقه انتقادات گسترده به سازمان تبلیغات و شهرداری تهران داشته‌اند، دعوت نشدند، اما اشاره برخی دیگر حاکی از آن بود که این عده، حامی دولت و منتقد قالیباف و معترض به اصلاحاتند. ودسته سوم نیز بر این باورند که مهمترین تفاوت غایبان افتتاح خانه مداحان و میهمانان آن، بیش از هر چیز دیگر آشکار ساختن و یا نساختن گرایش‌های سیاسی آنها بود. آنهایی که دل به دریای سیاست‌بازی نسپردند و آنها که آشکارا مصداق‌های سیاسی را به رویدادهای تاریخی پیوند زدند.
نسبت سیاست و هیئت، بحث داغ این روزهای جامعه مذهبی ایران شده است. غیرسیاسی دیدن هیئت‌های مذهبی ناممکن است و در عین حال سیاسی‌کاری مداحان و آلودن فضای قدسی هیئت به عرف سیاست، بسیاری از دغدغه‌داران دین و سیاست‌گزاران این حوزه را نگران کرده است.
