جنایت، جنایت است اما چه دردناک است که مرگ یک انسان را فاجعه بخوانند و مرگ صدها تن را یک آمار!

این روزها وقتی از یمن سخن می‌رود از اسلحه، جنگ قدرت همسایگان، بمباران هوایی، نشست‌های پنهانی پشت درهای بسته و آمار کشته‌ها سخن می‌رود و فراموش می‌کنیم کشته‌ها آمار نیستند و این مرگ‌های دسته جمعی فجایعی انسانی است که هربار و صدباره در گوشه گوشه جهان تکرار می‌شوند. 

در خبرها آمد که اردن نیز به جمع عربستان پیوست تا دولت یمن در سرکوب شیعیان کشورش تنها نباشد. خواندیم ریاض مسیرهای آبی منطقه ساحلی «دریای سرخ» در شمال یمن را مسدود کرده و هدف از این محاصره دریایی را جلوگیری از انتقال سلاح به جنگجویان ضددولتی عنوان کرده. خواندیم، ایران خواستار توقف دخالت دولت‌های دیگر در امور داخلی یمن شد و باز هم آب از آب تکان نخورد، خواندیم که آیت‌الله جنتی، خطیب جمعه تهران نسبت به بمباران هوایی عربستان در این منطقه هشدار داد و خواندیم و خواندیم و خواهیم خواند... که هنوز هم مرگ کودکان و زنان و غیرنظامیان، آمار تلقی می‌‌شود.

نه تصاویر آوارگانی که این روزها به صدها هزار تن می‌رسد تکان‌مان می‌دهد و نه اجساد بی سر کودکان یمن آزرده خاطرمان می‌کند. 

آمار، آمار است؛ اعداد بی‌گناهانی‌اند که به سادگی زیر شکنجه اعتراف می‌کنند.

لینک زیر مربوط به تصاویری است که از این جنایات بر روی صفحه برخی خبرگزاری‌ها قرار گرفته است؛ خیمه از مخاطبانش می‌خواهد برای دیدن عکس‌ها درنگ کنند؛ تصاویر آزاردهنده خواهند بود.
http://www.abna.ir/data.asp?lang=2&id=171596

آرمان هیأت