کد مطلب : ۲۹۱۳
مشکلات روز افزون زائران عتبات‌عاليات
به گزارش خيمه، تصادف اتوبوس زائران لنگرودی در مسیر کربلا تا مرز مهران بهانه ای شد تا ناتوانی طرف عراقی در فراهم کردن شرکت های مناسب برای انجام برنامه ریزی های لازم روزانه برای 1600 زائر ایرانی را بیش از پیش آشکار کند.
گرچه با حضور شرکت شمسا، نماینده اختصاصی سازمان حج و زیارت در عراق برخی مشکلات مانند هتل، اقامت و غذا تا حدی کم شده، اما نگاه های غیر دوستانه و حتی در برخی موارد توهین آمیز مسئولان عراقی موجب شده که بدترین سرویس ممکن در عراق در قالب همان شرکت های سرویس دهنده زیر نظر پسران صدام و چند بعثی دیگر حالا با ظاهر حقوقی تغییر یافته ولی با همان وسایل نقلیه از رده خارج ادامه یابد.
قرار دادن رانندگانی بی تجربه، نابلد و حتی غیر متخصص پشت اتوبوس اسقاطی حامل 40 زائر ایرانی که بهانه آن ایجاد اشتغال است، تنها وسیله برای خسته کردن زائران ایرانی امام حسین(ع) است.
از بدو ورود به مرز پس از اینکه زائر ایرانی مجبور است ساعت 8 صبح در صف مرزی ایران قرار بگیرد تا 11:30 که تازه طرف عراقی کار را شروع می کند و این موضوع تا 5 بعد از ظهر طول می کشد.
گذشته از گرما، نبود امکانات رفاهی و اختلاف ساعت، بسته شدن گاه و بیگاه مرز بر سر نبود یک ساختار مناسب دیپلماتیک و دو طرفه و بهانه تراشی های طرف عراقی بدترین ساعت های ممکن را برای زائران فراهم می کند، به طوری که بارها و بارها بر سر نزاع یک افسر عراقی با باربران ایرانی ساعت ها مرز بسته مانده و طرف ایرانی گویی دستش زیر سنگ طرف عراقی است که کوچکترین اعتراضی نمی کند!
رفتارهای توهین آمیز همراه با داد و فریاد نخستین مامور مرزبانی، گذر از مسیری 500 متری به همراه بار و وسایل در گرمای غیرقابل تحمل عراق دیگر اجازه تحمل توهین و الفاظ رکیک عربی بچه های 17 – 18 ساله ای که لباس سربازان ارتش آمریکا را پوشیده اند ولی نوشته ارتش ملی عراق بر روی سینه های آنهاست را باقی نمی گذارد.
انگشت نگاری از هر 10 انگشت دست و ثبت عکس قرنیه هر دو چشم ( Eye Print ) محصول انتخاب جوانان بین 25 تا 45 ساله کاروان ها توسط دو سرباز آمریکایی است.
در این میان از حیث امکانات بین مرز ما و عراق هیچ فرقی جز در یک سرویس دستشویی بزرگ و یک نمازخانه وجود ندارد و معلوم نیست در این 30 ماه گذشته که مرز مهران فعال شده و به ازای عبور هر مسافر عتبات 40 هزار تومان عاید مرز می شود، چرا هنوز یک سالن مناسب با سیستم تهویه مناسب تر فصلی و سایر امکانات رفاهی برای زائران عتبات فراهم نشده است؟!
محلی ها تغییرات 6 ماهه در شهرداری مهران، شهری که هنوز بوی جنگ زدگی شدید از آن به مشام می رسد را عامل این بی ثباتی می دانند.
اما آیا غیر از این است که سنت عقد تفاهم نامه و پروتکل های سیاسی و توریستی برای سفر به یک کشور مستلزم بررسی بند بند ضمائم و حاشیه های آن است.
متاسفانه بارها اعلام شده که افراد زیادی به دلیل حضور غیرقانونی در عراق در زندان های آن گرفتار هستند، ولی آیا شده کسی از نحوه غیرقابل توجیه انتقال زائران ایرانی به عراق انتقادی کند.
اگر از هر زائر عتبات در مورد سختی های این سفر سوال کنید، از غذای بی کیفیت به اصطلاح سفارشی شرکت ش در کوت عراق که غیرقابل تحمل شروع می شود و تا وضعیت بد امکانات رفاهی هتل ها و رانندگی ناشی وار و خطرناک رانندگان اتوبوس های حامل زائران تا رفتار بد ماموران عراقی ادامه می یابد.
به بیان واضح تر مردم به دلیل عشق به زیارت امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) چشم بر مشکلات می بندند و دل در گروه مهر این ائمه مطهر قرار می دهند. اما این دلیلی می شود که دستگاه دیپلماسی، بخش های مختلف دولتی و به خصوص سازمان حج در مقابل بی توجهی و بی تفاوتی های موجود بخش های دولتی عراق سکوت کنند؟!
عراقی ها به دلیلی واهی و توجیه تولید نشدن بازار کار اجازه نمی دهند 40 اتوبوس سالم ایرانی در عراق وظیفه حمل و نقل زائران ایرانی را انجام دهد و در این میان با توجه به امکاناتی که روزانه به این کشور تزریق می شود، هیچ انگیزه ای برای فراهم کردن وسایل نقلیه جدید برای پرسودترین بازار توریستی کشورشان ندارند.
در این میان مسامحه جالب طرف ایرانی موجب شده که جان مسافران در کف رانندگان ناشی و اغلب بی سوادی قرار بگیرد که به گواه افراد حاضر در یکی از کاروان ها حتی جاده های عراق را هم بلد نیستند و ماه گذشته در نمونه ای واضح یک اتوبوس جا مانده از کاروان اتوبوس های ایرانی 5 ساعت در وضعیت نا امن عراق و جاده های خراب و از بین رفته آن بین شهرهای دیوانیه و نجف دور خود می چرخیده است!
از سوی دیگر وضعیت اقتصادی عراق خراب تر از آن است که مقامات دور اندیش آن به دنبال ایجاد بازار کار برای جوانان ناوارد شهرهای مختلف خودشان باشند و متاسفانه این دیدگاه با برخی مشکلات مذهبی و ذهنیت در قبایل خاص مناطق عراق تنها خطر را برای سلامتی و جان مسافران عتبات زیاد می کند.
اندازه گیری میزان امنیت عراق و سطح رفاه موجود یکی از مشکلاتی است که به مرور حل شده، اما گویی زائران ایرانی عتبات مجانی به عراق می روند و دولت این کشور یارانه ای به آنها می دهد که این گونه مورد توهین و رفتار زشت ماموران دولتی این کشور قرار می گیرند.
براساس تجربه افراد متخصص در حوزه توریسم زیارتی هر زائر ایرانی حداقل 100 هزار تومان و حداکثر یک میلیون تومان با خود همراه داشته و از بازارهای نجف و کربلا خرید می کند.
گذشته از حق دولتی که بابت حضور هر مسافر ایرانی در قالب هزینه 267 هزارتومانی ثبت نام به عراقی ها پرداخت می شود، می توان به این نتیجه رسید که رقمی بالغ بر 21 میلیارد تومان پول ایرانی در بازارهای عراقی تزریق می شود و گواه این بررسی انبوه اسکناس های مختلف ایرانی در شهرهای نجف و کربلاست به حدی که مبادله مالی بین خود عراقی ها هم با اسکناس های ایرانی صورت می پذیرد!
در این شرایط چرا طرف عراقی اجازه رشد امکانات در هتل ها و سرویس رسانی بهتر به زائران را در خاموشی های 20 ساعتی نجف و 18 ساعتی کربلا را نداده و روز به روز از سطح کیفی خدمات کاسته و در این میان هتلداران و شرکت های حمل و نقل را حمایت می کند؟!
کشته شدن زائر لنگرودی در حادثه اتوبوس عراقی که بین کربلا و مهران اتفاق افتاد، زنگ خطری جدی برای کسانی است که ماجرای سفر زائران ایرانی به عتبات را همواره با روایات و احادیث در مورد سختی این سفر توجیه می کنند تا نتیجه مسامحه و بی تفاوتی آنها مورد ارزیابی و بازخواست مردم قرار نگیرد.
این مشکلات در شرایطی است که مسئولان سازمان حج و زیارت شکل رسانه ای بزرگی به توافق هوایی 450 دلاری با طرف عراقی می دهند، اما اشاره ای به حدود هزینه یک میلیون تومانی برای هر زائر هوایی و بی میلی شرکت های داخلی به جز خط هوایی از رده خارج عراق برای این برنامه هوایی نمی کنند!
گرچه با حضور شرکت شمسا، نماینده اختصاصی سازمان حج و زیارت در عراق برخی مشکلات مانند هتل، اقامت و غذا تا حدی کم شده، اما نگاه های غیر دوستانه و حتی در برخی موارد توهین آمیز مسئولان عراقی موجب شده که بدترین سرویس ممکن در عراق در قالب همان شرکت های سرویس دهنده زیر نظر پسران صدام و چند بعثی دیگر حالا با ظاهر حقوقی تغییر یافته ولی با همان وسایل نقلیه از رده خارج ادامه یابد.
قرار دادن رانندگانی بی تجربه، نابلد و حتی غیر متخصص پشت اتوبوس اسقاطی حامل 40 زائر ایرانی که بهانه آن ایجاد اشتغال است، تنها وسیله برای خسته کردن زائران ایرانی امام حسین(ع) است.
از بدو ورود به مرز پس از اینکه زائر ایرانی مجبور است ساعت 8 صبح در صف مرزی ایران قرار بگیرد تا 11:30 که تازه طرف عراقی کار را شروع می کند و این موضوع تا 5 بعد از ظهر طول می کشد.
گذشته از گرما، نبود امکانات رفاهی و اختلاف ساعت، بسته شدن گاه و بیگاه مرز بر سر نبود یک ساختار مناسب دیپلماتیک و دو طرفه و بهانه تراشی های طرف عراقی بدترین ساعت های ممکن را برای زائران فراهم می کند، به طوری که بارها و بارها بر سر نزاع یک افسر عراقی با باربران ایرانی ساعت ها مرز بسته مانده و طرف ایرانی گویی دستش زیر سنگ طرف عراقی است که کوچکترین اعتراضی نمی کند!
رفتارهای توهین آمیز همراه با داد و فریاد نخستین مامور مرزبانی، گذر از مسیری 500 متری به همراه بار و وسایل در گرمای غیرقابل تحمل عراق دیگر اجازه تحمل توهین و الفاظ رکیک عربی بچه های 17 – 18 ساله ای که لباس سربازان ارتش آمریکا را پوشیده اند ولی نوشته ارتش ملی عراق بر روی سینه های آنهاست را باقی نمی گذارد.
انگشت نگاری از هر 10 انگشت دست و ثبت عکس قرنیه هر دو چشم ( Eye Print ) محصول انتخاب جوانان بین 25 تا 45 ساله کاروان ها توسط دو سرباز آمریکایی است.
در این میان از حیث امکانات بین مرز ما و عراق هیچ فرقی جز در یک سرویس دستشویی بزرگ و یک نمازخانه وجود ندارد و معلوم نیست در این 30 ماه گذشته که مرز مهران فعال شده و به ازای عبور هر مسافر عتبات 40 هزار تومان عاید مرز می شود، چرا هنوز یک سالن مناسب با سیستم تهویه مناسب تر فصلی و سایر امکانات رفاهی برای زائران عتبات فراهم نشده است؟!
محلی ها تغییرات 6 ماهه در شهرداری مهران، شهری که هنوز بوی جنگ زدگی شدید از آن به مشام می رسد را عامل این بی ثباتی می دانند.
اما آیا غیر از این است که سنت عقد تفاهم نامه و پروتکل های سیاسی و توریستی برای سفر به یک کشور مستلزم بررسی بند بند ضمائم و حاشیه های آن است.
متاسفانه بارها اعلام شده که افراد زیادی به دلیل حضور غیرقانونی در عراق در زندان های آن گرفتار هستند، ولی آیا شده کسی از نحوه غیرقابل توجیه انتقال زائران ایرانی به عراق انتقادی کند.
اگر از هر زائر عتبات در مورد سختی های این سفر سوال کنید، از غذای بی کیفیت به اصطلاح سفارشی شرکت ش در کوت عراق که غیرقابل تحمل شروع می شود و تا وضعیت بد امکانات رفاهی هتل ها و رانندگی ناشی وار و خطرناک رانندگان اتوبوس های حامل زائران تا رفتار بد ماموران عراقی ادامه می یابد.
به بیان واضح تر مردم به دلیل عشق به زیارت امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) چشم بر مشکلات می بندند و دل در گروه مهر این ائمه مطهر قرار می دهند. اما این دلیلی می شود که دستگاه دیپلماسی، بخش های مختلف دولتی و به خصوص سازمان حج در مقابل بی توجهی و بی تفاوتی های موجود بخش های دولتی عراق سکوت کنند؟!
عراقی ها به دلیلی واهی و توجیه تولید نشدن بازار کار اجازه نمی دهند 40 اتوبوس سالم ایرانی در عراق وظیفه حمل و نقل زائران ایرانی را انجام دهد و در این میان با توجه به امکاناتی که روزانه به این کشور تزریق می شود، هیچ انگیزه ای برای فراهم کردن وسایل نقلیه جدید برای پرسودترین بازار توریستی کشورشان ندارند.
در این میان مسامحه جالب طرف ایرانی موجب شده که جان مسافران در کف رانندگان ناشی و اغلب بی سوادی قرار بگیرد که به گواه افراد حاضر در یکی از کاروان ها حتی جاده های عراق را هم بلد نیستند و ماه گذشته در نمونه ای واضح یک اتوبوس جا مانده از کاروان اتوبوس های ایرانی 5 ساعت در وضعیت نا امن عراق و جاده های خراب و از بین رفته آن بین شهرهای دیوانیه و نجف دور خود می چرخیده است!
از سوی دیگر وضعیت اقتصادی عراق خراب تر از آن است که مقامات دور اندیش آن به دنبال ایجاد بازار کار برای جوانان ناوارد شهرهای مختلف خودشان باشند و متاسفانه این دیدگاه با برخی مشکلات مذهبی و ذهنیت در قبایل خاص مناطق عراق تنها خطر را برای سلامتی و جان مسافران عتبات زیاد می کند.
اندازه گیری میزان امنیت عراق و سطح رفاه موجود یکی از مشکلاتی است که به مرور حل شده، اما گویی زائران ایرانی عتبات مجانی به عراق می روند و دولت این کشور یارانه ای به آنها می دهد که این گونه مورد توهین و رفتار زشت ماموران دولتی این کشور قرار می گیرند.
براساس تجربه افراد متخصص در حوزه توریسم زیارتی هر زائر ایرانی حداقل 100 هزار تومان و حداکثر یک میلیون تومان با خود همراه داشته و از بازارهای نجف و کربلا خرید می کند.
گذشته از حق دولتی که بابت حضور هر مسافر ایرانی در قالب هزینه 267 هزارتومانی ثبت نام به عراقی ها پرداخت می شود، می توان به این نتیجه رسید که رقمی بالغ بر 21 میلیارد تومان پول ایرانی در بازارهای عراقی تزریق می شود و گواه این بررسی انبوه اسکناس های مختلف ایرانی در شهرهای نجف و کربلاست به حدی که مبادله مالی بین خود عراقی ها هم با اسکناس های ایرانی صورت می پذیرد!
در این شرایط چرا طرف عراقی اجازه رشد امکانات در هتل ها و سرویس رسانی بهتر به زائران را در خاموشی های 20 ساعتی نجف و 18 ساعتی کربلا را نداده و روز به روز از سطح کیفی خدمات کاسته و در این میان هتلداران و شرکت های حمل و نقل را حمایت می کند؟!
کشته شدن زائر لنگرودی در حادثه اتوبوس عراقی که بین کربلا و مهران اتفاق افتاد، زنگ خطری جدی برای کسانی است که ماجرای سفر زائران ایرانی به عتبات را همواره با روایات و احادیث در مورد سختی این سفر توجیه می کنند تا نتیجه مسامحه و بی تفاوتی آنها مورد ارزیابی و بازخواست مردم قرار نگیرد.
این مشکلات در شرایطی است که مسئولان سازمان حج و زیارت شکل رسانه ای بزرگی به توافق هوایی 450 دلاری با طرف عراقی می دهند، اما اشاره ای به حدود هزینه یک میلیون تومانی برای هر زائر هوایی و بی میلی شرکت های داخلی به جز خط هوایی از رده خارج عراق برای این برنامه هوایی نمی کنند!
مرجع : تابناک
