کد مطلب : ۳۱۰۳۰
خلاصه‌ای از زندگی‌نامه «استاد سلیم مؤذن‌زاده»
مداحی که عمرش را صرف روضه‌خوانی اهل بیت (ع) کرد
سلیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی (1315- دوم آذر 1395) از مداحان ایرانی به زبان‌های ترکی، فارسی و عربی که در سال 1315 شمسی در شهر اردبیل زاده شد.
وی بیش‌تر نوحه‌هایشان را به زبان ترکی آذربایجانی سروده، به زبان‌های فارسی و عربی نیز تسلط داشت. پدرش شیخ عبدالکریم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران است و برادرش رحیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نیز از مؤذنان مطرح اسلامی است.
موذن زاده به زبان ترکی آذربایجانی، سروده، به زبان فارسی و نیز عربی تسلط دارد و به زبان انگلیسی نیز نوحه خوانده است، در 1392شمسی اذان سلیم موذن‌زاده اردبیلی، برای نخستین بار در تاریخ رادیو و تلویزیون‌های جمهوری آذربایجان، از شبکه ANS باکو پخش شد. همچنین وی در 78 سالگی در دستگاه بیات ترک اذان گفت، ویژگی این اذان، استفاده از سه بیت اشعار فارسی شهریار در فلسفه اذان در مقدمه، و اجرای ترجمه فارسی عبارات در قالب یک بیت شعر فارسی است.
سلیم مؤذن‌زاده در مراسم ختم حیدر علی‌اف رئیس‌جمهور پیشین جمهوری آذربایجان برای اجرای نوحه دعوت شده بود.
موذن زاده بطور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده بود و بیش از دو هزار عنوان نوار کاست مربوط به برنامه‌های او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبان‌های ترکی، فارسی و عربی موجود است.
از زمان حاکمیت دین اسلام افراد زیادی از اردبیل تاکنون به حرفه موذنی و مداحی پرداختند که تا قبل از 1/5 قرن اخیر اطلاعات کافی از آنان در دست نیست. اما به طور مسلم صدای گیرا در خانوادهٔ موذن زاده اردبیلی موروثی بوده و همه فرزندان و نوادگان مرحوم شیخ فرج این موهبت الهی را ازاو به یادگار بردند.
شیخ فرج، پدربزرگ سلیم موذن زاده اردبیلی، قدیمی‌ترین موذن کشور است که اطلاعات مختصری از وی موجود است. به گفتهٔ سال خوردگان، صدای اذان وی را ساکنان روستاهای واقع درحاشیه سه فرسنگی شهر اردبیل سحرگاهان از بام مسجد زینال در مرکز شهر می شنیده‌اند. شیخ عبدالکریم، فرزند شیخ فرج هم نخستین موذن در ایران است که نوای اذان دلنشین او شهرت جهانی دارد.
او در سال 1273 خورشیدی در محلهٔ « تازه شهر» اردبیل متولد شد و تا سال 1321 خورشیدی نوای توحیدی‌اش از منارهٔ مسجد میرزا علی اکبر این شهر به گوش می‌رسید.نعیم، سلیم، رحیم، محمود و داود پنج فرزند او نیز از مداحان اهل بیت و موذن‌های مشهور جهان اسلام هستند.
شادروان رحیم موذن زاده اردبیلی نیز که اذان بی مانند او در دستگاه بیات ترک در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسید چند سال قبل بر اثر بیماری دعوت حق را لبیک گفت.
استاد سلیم، دربارهٔ پدرش می‌گوید: او در سال 1321 خورشیدی به قصد زیارت بارگاه ملکوتی امام رضا عازم مشهد مقدس می‌شود و در بین راه شبی را در منزل یکی از دوستان خویش درتهران سپری می‌کند. از آنجایی که شیخ عبدالکریم عشق موذنی داشته سحرگاه به پشت بام منزل واقع درخیابان عین الدوله رفته و ندای توحیدی اذان را سر می‌دهد.
وی درباره صدا و مداحی در خاندان خود گفته است: «صدای خوش یک امر موروثی در خانواده ماست. ابوی در عزای حسین نوحه می‌گفت و نوحه می‌خواند، اما چیزی که او را در درجه‌ای برتر قرار می‌دهد، آشنایی کامل او به موسیقی است، او در ردیف و گوشه‌های موسیقی ید طولایی داشت و ما را نیز آموزش می‌داد. من هر چه در این زمینه یاد گرفته‌ام از ابوی است. ایشان آموزش موسیقی را در نهایت دقت و ملاطفت به ما یاد می‌دادند.
امام جماعت وقت مسجد سلطانی (امام فعلی) صدای اذان او را از دور شنیده و قبل از ظهر سراغ او را از تمام خانه‌های اطراف می‌گیرد.
به او می‌گویند که شیخی از اردبیل آمده و در خانهٔ «مطلب بلوری» میهمان است و با درخواست امام جماعت، ظهر همان روز «شیخ عبدالکریم» در پشت بلندگوی مسجد قرار گرفته و نوای ملکوتی «اشهدان لااله الاالله» را به گوش مردم می‌رساند.
او پس از بازگشت از زیارت مشهد در تهران ماندگار شده و موذن مسجد سلطانی می‌شود بطوریکه تا سال 1329 خورشیدی که دارفانی را وداع گفت صدای اذان وی روزی سه بار از رادیو واقع در میدان ارک تهران پخش می‌شده است.
سلیم، صدای خوب در مداحی را از رشته‌های هنری ظریف توصیف می‌کند که ملاحت، زیر و بم آهنگ، ادای کلام و تحریرهای مناسب لازمه این هنراست.
وی که خود علاوه برحفظ روش‌های قدیمی، سبک‌های جدیدی با اصالت فرهنگی را در نوحه خوانی و مداحی ابداع کرده ، گفته است: صدای من در برابر صدای پدرم مانند قطره‌ای در مقابل دریا است.
موذن زاده در حضور آیت‌الله طباطبایی مفسر تفسیر المیزان نیز مداحی داشته‌اند که ایشان از موذن زاده تقاضای مداحی عربی می‌کرده است.
سلیم موذن‌زاده از خاطرات خود با اساتید موسیقی ایرانی گفته است: «من در محضر استاد جلیل شهناز بوده‌ام و از محضر تاج اصفهانی استفاده کرده‌ام. از مرحوم اقبال آذر هم استفاده‌ها کرده و حظ‌ها برده‌ام. در سفری که به باکو داشتم، با اساتید موسیقی آذربایجان که واقعا استاد صدا و آواز هستند، دیدار داشتم. هابیل علی‌اف و آقاخان عبداله‌اف از صدای من تعریف می‌کردند و من هم همه اینها را مدیون توجه حضرت سیدالشهدا هستم.
وی «خداحافظ ای آنام باجی آغلاما یانا یانه...» را دوست داشتنی‌ترین اثری دانسته که برای اباعبدلله الحسین مداحی کرده است. مرحوم سلیم مؤذن زاده می‌گوید که حنجره من یک موهبت الهی و وقف سیدالشهداء است و استفاده از آن در زمینه‌های غیر از این صحیح نیست.
سلیم موذن زاده اردبیلی سه شنبه دوم آذرماه 1395 در سن 80 سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت.
انتهای پیام/
وی بیش‌تر نوحه‌هایشان را به زبان ترکی آذربایجانی سروده، به زبان‌های فارسی و عربی نیز تسلط داشت. پدرش شیخ عبدالکریم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران است و برادرش رحیم مؤذن‌زادهٔ اردبیلی نیز از مؤذنان مطرح اسلامی است.
موذن زاده به زبان ترکی آذربایجانی، سروده، به زبان فارسی و نیز عربی تسلط دارد و به زبان انگلیسی نیز نوحه خوانده است، در 1392شمسی اذان سلیم موذن‌زاده اردبیلی، برای نخستین بار در تاریخ رادیو و تلویزیون‌های جمهوری آذربایجان، از شبکه ANS باکو پخش شد. همچنین وی در 78 سالگی در دستگاه بیات ترک اذان گفت، ویژگی این اذان، استفاده از سه بیت اشعار فارسی شهریار در فلسفه اذان در مقدمه، و اجرای ترجمه فارسی عبارات در قالب یک بیت شعر فارسی است.
سلیم مؤذن‌زاده در مراسم ختم حیدر علی‌اف رئیس‌جمهور پیشین جمهوری آذربایجان برای اجرای نوحه دعوت شده بود.
موذن زاده بطور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده بود و بیش از دو هزار عنوان نوار کاست مربوط به برنامه‌های او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبان‌های ترکی، فارسی و عربی موجود است.
از زمان حاکمیت دین اسلام افراد زیادی از اردبیل تاکنون به حرفه موذنی و مداحی پرداختند که تا قبل از 1/5 قرن اخیر اطلاعات کافی از آنان در دست نیست. اما به طور مسلم صدای گیرا در خانوادهٔ موذن زاده اردبیلی موروثی بوده و همه فرزندان و نوادگان مرحوم شیخ فرج این موهبت الهی را ازاو به یادگار بردند.
شیخ فرج، پدربزرگ سلیم موذن زاده اردبیلی، قدیمی‌ترین موذن کشور است که اطلاعات مختصری از وی موجود است. به گفتهٔ سال خوردگان، صدای اذان وی را ساکنان روستاهای واقع درحاشیه سه فرسنگی شهر اردبیل سحرگاهان از بام مسجد زینال در مرکز شهر می شنیده‌اند. شیخ عبدالکریم، فرزند شیخ فرج هم نخستین موذن در ایران است که نوای اذان دلنشین او شهرت جهانی دارد.
او در سال 1273 خورشیدی در محلهٔ « تازه شهر» اردبیل متولد شد و تا سال 1321 خورشیدی نوای توحیدی‌اش از منارهٔ مسجد میرزا علی اکبر این شهر به گوش می‌رسید.نعیم، سلیم، رحیم، محمود و داود پنج فرزند او نیز از مداحان اهل بیت و موذن‌های مشهور جهان اسلام هستند.
شادروان رحیم موذن زاده اردبیلی نیز که اذان بی مانند او در دستگاه بیات ترک در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسید چند سال قبل بر اثر بیماری دعوت حق را لبیک گفت.
استاد سلیم، دربارهٔ پدرش می‌گوید: او در سال 1321 خورشیدی به قصد زیارت بارگاه ملکوتی امام رضا عازم مشهد مقدس می‌شود و در بین راه شبی را در منزل یکی از دوستان خویش درتهران سپری می‌کند. از آنجایی که شیخ عبدالکریم عشق موذنی داشته سحرگاه به پشت بام منزل واقع درخیابان عین الدوله رفته و ندای توحیدی اذان را سر می‌دهد.
وی درباره صدا و مداحی در خاندان خود گفته است: «صدای خوش یک امر موروثی در خانواده ماست. ابوی در عزای حسین نوحه می‌گفت و نوحه می‌خواند، اما چیزی که او را در درجه‌ای برتر قرار می‌دهد، آشنایی کامل او به موسیقی است، او در ردیف و گوشه‌های موسیقی ید طولایی داشت و ما را نیز آموزش می‌داد. من هر چه در این زمینه یاد گرفته‌ام از ابوی است. ایشان آموزش موسیقی را در نهایت دقت و ملاطفت به ما یاد می‌دادند.
امام جماعت وقت مسجد سلطانی (امام فعلی) صدای اذان او را از دور شنیده و قبل از ظهر سراغ او را از تمام خانه‌های اطراف می‌گیرد.
به او می‌گویند که شیخی از اردبیل آمده و در خانهٔ «مطلب بلوری» میهمان است و با درخواست امام جماعت، ظهر همان روز «شیخ عبدالکریم» در پشت بلندگوی مسجد قرار گرفته و نوای ملکوتی «اشهدان لااله الاالله» را به گوش مردم می‌رساند.
او پس از بازگشت از زیارت مشهد در تهران ماندگار شده و موذن مسجد سلطانی می‌شود بطوریکه تا سال 1329 خورشیدی که دارفانی را وداع گفت صدای اذان وی روزی سه بار از رادیو واقع در میدان ارک تهران پخش می‌شده است.
سلیم، صدای خوب در مداحی را از رشته‌های هنری ظریف توصیف می‌کند که ملاحت، زیر و بم آهنگ، ادای کلام و تحریرهای مناسب لازمه این هنراست.
وی که خود علاوه برحفظ روش‌های قدیمی، سبک‌های جدیدی با اصالت فرهنگی را در نوحه خوانی و مداحی ابداع کرده ، گفته است: صدای من در برابر صدای پدرم مانند قطره‌ای در مقابل دریا است.
موذن زاده در حضور آیت‌الله طباطبایی مفسر تفسیر المیزان نیز مداحی داشته‌اند که ایشان از موذن زاده تقاضای مداحی عربی می‌کرده است.
سلیم موذن‌زاده از خاطرات خود با اساتید موسیقی ایرانی گفته است: «من در محضر استاد جلیل شهناز بوده‌ام و از محضر تاج اصفهانی استفاده کرده‌ام. از مرحوم اقبال آذر هم استفاده‌ها کرده و حظ‌ها برده‌ام. در سفری که به باکو داشتم، با اساتید موسیقی آذربایجان که واقعا استاد صدا و آواز هستند، دیدار داشتم. هابیل علی‌اف و آقاخان عبداله‌اف از صدای من تعریف می‌کردند و من هم همه اینها را مدیون توجه حضرت سیدالشهدا هستم.
وی «خداحافظ ای آنام باجی آغلاما یانا یانه...» را دوست داشتنی‌ترین اثری دانسته که برای اباعبدلله الحسین مداحی کرده است. مرحوم سلیم مؤذن زاده می‌گوید که حنجره من یک موهبت الهی و وقف سیدالشهداء است و استفاده از آن در زمینه‌های غیر از این صحیح نیست.
سلیم موذن زاده اردبیلی سه شنبه دوم آذرماه 1395 در سن 80 سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت.
انتهای پیام/
مرجع : خبرگزاری فارس
