آرمان هیأت - نگاهی به نمايشگاه نقاشی «لبيك»

نمايشگاه نقاشی «لبيك» آثار گروهی هنرمندانی را نشان می‌دهد كه با سبك كاری متفاوت مفاهيم عاشورا را به تصوير كشيده‌اند.

به گزارش خیمه، موزه هنرهای معاصر فلسطين وابسته به مؤسسه فرهنگی هنری صبا، همزمان با ماه محرم نمايشگاه نقاشی با نام «لبيك» را در زمينه هنر عاشورا برگزار كرده است.

اين نمايشگاه كه شامل 70 اثر از هنرمندان معاصر است، از زوايه خود ماندگاری عاشورا را به تصوير می‌كشاند.

نمايشگاه نقاشی «لبيك» را گروه بهار برگزار كرده است و آثار هنرمندانی چون معصومه اينانلو، زهرا پاكزاد، صديقه سلمان، پريسا شاد قزوينی، محبوبه محدث، فاطمه‌هنری‌مهر را به نمايش گذاشته است.

آثار هر كدام از اين نقاشان با مشخصه خاص خود موجب شده است كه بتوان به راحتی كار آنها را بدون توجه به نام نقاش از هم تفكيك كرد. برای مثال فاطمه هنری‌مهر در اين نمايشگاه آثارش را در اندازه بزرگ ارائه كرده است.

در يكی از نقاشی‌های او كه از رنگ‌های روشن استفاده كرده است، در سطحی شلوغ كلماتی مانند حسين و فيگور زنانی عزادار را به تصوير كشيده است؛ در كار ديگری وی با همان سبك و با همان حالت‌های انتزاعی پنجه نمادينی را نشان داده است.

هنری‌مهر در ديگر آثارش به همين شيوه تصاويری مانند كاسه آب، زنانی كه می‌گريند، انسان‌هايی عزادار، سبزپوشان اولياء در كنار خطوطی آيه مانند و... را با رنگ‌هايی شاد و سرزنده در بافت‌های تصويری ريز و با خطوطی كه هر كدام سبك‌ اكسپرسيونيسم را يادآور است، به تصوير كشيده شده است.

اين نقاش همچنين در يكی از كارهايش كه سه لته است، مضامين عاشورا را به سبكی ديگر نقاشی كرده است، به گونه‌ای كه در دو طرف كار زنانی شيوه‌كنان به چشم می‌خورند و در قسمت ميانی اسب‌هايی بی‌سوار در پس‌زمينه‌ای كبود نشان داده شده است.

زهرا پاكزاد در كارش زنانی مويه‌كنان و گريان را در قطعی كوچك نشان داده است؛ او در آثاری مانند مقاومت لبيك و يا لبيك شهادت نيز انسان‌هايی كامل يا بخش‌هايی از صورت يا دست‌های آنها را با رنگ‌هايی متفاوت آنچنان درهم تنيده است كه بتوان از ميان آنها معانی متفاوتی برداشت كرد؛ هرچند در يكی از آثارش كه در قطعی بزرگ است، تصوير سايه‌مانندی در خطوطی درهم تنيده به چشم می‌خورد.

در اثر ديگری از همين دست، وی همان خطوط درهم را به نمايش گذاشته در حالی كه در پايين تصوير عاشوراييان و در پايين‌‌تر از آن خيمه‌های آنها را نشان می‌دهد. پاكزاد در آثارش تصوير ريزبافت مردمی را نشان می‌دهد كه با بال‌هايی نمادين به تصوير كشيده شده‌اند. آنها در زير پنجه نمادينی قرار گرفته‌اند.

معصومه اينانلو در كارش در قطعی بزرگ دو اسب آبی رنگ را در حالتی آرام و در حالتی كه سر به پايين افكنده‌اند، به تصوير كشيده است؛ در كنار اين دو اسب دعای زيارت عاشورا به چشم می‌خورد.

عشق ابدی نام يكی ديگر از كارهای او است كه در اين كار نيز حضرت ابوالفضل(ع) را در حالتی نشان می‌دهد كه جای قلبش و يكی از دست‌هايش خالی است. او در كنار چشمه‌ای ايستاده است و در پشت سرش نماد پنجه به چشم می‌خورد.

اينانلو در كار ديگرش با نام مهر سقا هم با قالبی متفاوت پنچه‌هايی نمادين را در اطراف سقاخانه‌ای نشان می‌دهد؛ كار ديگر او اسبی تيرخورده و گريان را نشان می‌دهد و در اثری ديگر نيز كه چندان تفاوتی از نظر مضمون با بقيه ندارد، خورشيدی را نشان می‌دهد كه در كنار آن دو نفر همديگر را در آغوش كشيده‌اند، روی دست‌های آنها علامت نمادين پنجه به چشم می‌خورد.

اين نقاش در آثار ديگر رنگ‌های قرمز و سبز و مشكی را در حالتی انتزاعی نشان می‌دهد. در اثری از او مردمی با خطوط قرمز نمايان هستند كه بر سر و روی خود می‌كوبند. در بالای اين تصوير خورشيدی به چشم می‌خورد. زمينه كار تيره است. اينانلو در كار ديگرش دست‌هايی رها را در ميان صفحه‌ای آبی رنگ نشان می‌دهد.

كار ديگری از او تصوير چند زن سايه مانند را با حالتی غمگين در اطراف پنجه‌ای نمادين نشان می‌دهد؛ او در كار ديگری با نام عاشقانه زنی را در حال خواندن زيارت عاشورا نشان می‌دهد.

كار متفاوتی از او كه صفحه‌ای زرد را نشان می‌دهد كه خورشيدی در انتهايش است. آنجا كه خورشيد قرار گرفته سياه است، يعنی نقاش خورشيد را در حالت غروب نشان داده است. شادقزوينی در كارديگرش كه دستان طلب نام دارد، دست‌های زيادی را نشان می‌دهد كه در حال به دست آوردن ريسمانی هستند.

پريسا شادقزوينی نقاش ديگر اين گروه است؛ كارهای او نيز مشخصه خاص خود را دارد. در اثری از او ما كوزه‌ای را می‌بينيم كه بر سر كوه مانندی قرار گرفته، در حالی كه به خورشيد رسيده است. در پايين اين نقاشی دستی به اين كوزه اشاره می‌كند.

اثر ديگری از او در خطوط و رنگ‌هايی انتزاعی كبوتر و گلدسته مسجدی را نشان می‌دهد. دستی كه از ميان كاسه‌ای بيرون آمده و در كنار آن چشمه‌ای قرار دارد و آن سوتر نيز خيمه‌هايی به چشم می‌خورد، مضامين اثر ديگری از اين نقاش است.

در كار ديگری از شادقزوينی مردمی سايه مانند به چشم می‌خورند؛ در بالای اين اثر دستی است كه روی آن نوشته شده است: يا ابوالفضل. او همچنين در كار ديگری كاسه‌ای را نشان می‌دهد كه دستی از ميان آن پر كشيده است.

محبوبه محدث در خطوطی انتزاعی مفاهيم كارش را می‌رساند، در حالی كه در بالای اين خطوط نوشته شده است: كل يوم عاشورا، كل الارض كربلا. همين نوشته را در رنگ‌های قرمز و آبی به هم تنيده نيز می‌بينيم. كلمه عاشورا نيز در كار ديگری از اين نقاش در ميان دست‌هايی درهم تنيده شده به چشم می‌خورد.

وی در اثری السلام عليك يا اباعبدالله(ع) را در صفحه‌ای روشن با رنگ‌‌هايی درهم تنيده نشان می‌دهد؛ محدث در كاری ديگر دست‌هايی را نشان می‌دهد كه در بالای آن نوشته شده است: كل يوم عاشورا و كل الارض كربلا.

او در كارهای ديگر نيز به همين صورت كار كرده است ولی تفاوت رنگ‌ها به آن فضايی متفاوت بخشيده است.

عفت‌السادات افضل طوسی نيز نقاش ديگری است كه آثارش در اين نمايشگاه به نمايش درآمده است؛ او در تعداد آثاری با نام نينوا مفاهيم مورد نظرش را بيان كرده است، برای مثال در كاری با زمينه‌ای قرمز رنگ در اطراف يك نی كبوترهايی را در حال پرواز نشان می‌دهد، اين نی به خورشيد رسيده است.

افضل طوسی در كار ديگری چند نی را از پايين نقاشی كرده است كه به خورشيد رسيده‌اند، در حالی كه از اين نی‌ها خون چكيده است.

وی در كارهای ديگر هم اين سوژه را نشان می‌دهد، با اين تفاوت كه برای مثال آنها را از مقابل نشان می‌دهد يا فرشته‌‌هايی در پايين نی‌ها به چشم می‌خورد.

پنجه‌ای نمادين كه گل‌های سرخی از آن روييده است، در حالی كه دستی در حال رسيدن به آن است، چهره‌ای از ائمه در حالی كه پرچم مانندی در كنار اوست و يا تصوير حرم امام معصومی كه كبوترهايی در اطراف آن در حال پرواز هستند و يا تصوير سايه مانندی كه به سمتی می‌رود كه سر امام حسين(ع) را در هاله مانندی در پس‌زمينه نشان می‌دهد و... حال و هوای كارهای ديگر او را نشان می‌دهد.

صديقه سلمان در كار خود در اندازه‌ای بزرگ تصويری از ائمه را نشان می‌دهد؛ او در كاری با نام آب و عطش، سطحی آبی رنگ را نشان می‌دهد و نيز دستی و كاسه‌ای آبی رنگ ولی به جای آب در آن خون می‌چكد.

سلمان در كار ديگری دست‌هايی را نشان می‌دهد كه در ميان آنها پنجه‌ای نمايان است، زمينه اين كار نارنجی است. در اثر ديگری از او نماد يكی از ائمه(ع) به چشم می‌خورد كه بال‌هايی در پشت سر دارد و تيرهای مكرر به آن برخورد كرده است.

همچنين، نمايشگاه «لبيك» از روز سه‌شنبه 24 دی‌ماه رأس ساعت 17 در موزه هنرهای معاصر گشايش گشايش يافته و تا اول بهمن‌ماه همه روزه از ساعت 10 صبح لغايت 18 ميزبان علاقه‌مندان است.