کد مطلب : ۵۸۵
حرمت زائران عتبات عاليات همچنان شكسته مي‌شود
سكوت مسئولان همچنان ادامه دارد
به گزارش خيمه، اين در حالی است که به نظر می‌رسد دستگاه ديپلماسی و سازمان حج و زيارت به مصلحت اقتصادی عجيبی که برگرفته از صف پنج کيلومتری کاميون‌های حامل سوخت و مواد خوراكی ايرانی به سوی عراق است، از روبه‌رو شدن با بداخلاقی مسئولان عراقی و روحيه تاريخی آنها در برخورد با زائران عتبات عقب‌نشينی میکنند!
متأسفانه در ماه‌های اخیر، به‌رغم بالا رفتن سطح صادرات يکطرفه اجناس و کالاهای ايرانی در کنار سوخت به عراق، برخورد دستگاه‌های گوناگون اين کشور؛ از مرز گرفته تا داخل شهر کربلا و نجف به حد بدی رسيده است.
جاده‌های بد عراق، اتوبوس‌های معيوب، رانندگان بی‌ادب که در بیشتر مواقع توهين میکنند، مدير کاروان‌های بی‌اختيار که حتی از طرف‌های عراقی کتک می‌خورند، حکايت جالبی از سفارش‌های بی‌دليل مسئولان ايرانی از برخورد با هر موردی در عراق است.
آخرين سطح اين سفارش‌ها به زائران داده میشود و در عين تعجب به آنها گفته میشود، حتی اگر از سوی مأموران عراقی يا آمريکايی به شما توهين و يا حتی ضرب و شتمی شد، هيچ چيزی نگوييد.
حال اين پرسش مطرح است که آيا اگر با يکی از مقامات کشورمان در يکی از فرودگاه‌های معروف جهان هم چنين برخوردی شود، به مصلحت روابط خاص اقتصادی افراد مشخصی سکوت چاشنی کار میشود؟
سال‌هاست که برخورد بد با مسافران ايرانی در استانبول، دوبی، کوالالامپور و جده وجود دارد و به تازگی در مدينه و عراق هم شنيده میشود، ولی در هر مورد، مصلحتی دهان اعتراض را بسته و کم‌کاری‌های مورد اشاره را توجيه می‌کند.
به واقع اگر کتک خوردن زائران ايرانی برای صادرات گسترده بيشتر اجناس ايرانی به عراق و گسترش فعاليت‌های ستاد همکاری‌های اقتصادی ایران و عراق است، چرا در این میان، مصلحت اقتصادی برای سکوت در برابر عراقی‌ها را به سختی سفر کربلا و تاريخچه برخورد عراقی‌ها با زائران عتبات توجيه می‌کنيم؟
حال در اين وضعيت که پرواز هوايی به عراق، همواره در بوق و کرنا قرار می‌گيرد، چه امنيتی است که هواپيمای حامل مسافران ايرانی، مورد حمله گروه‌های ضدشيعه و مجهز به سلاح‌های پيشرفته قرار نگيرد؟
به نظر می‌رسد، همين مصلحت‌های اقتصادی به خاطر تلاش برای راه‌اندازی خط هوايی زمين گير عراق با پول و توانايی مالی زائران ايرانی است، اما همين زائر ايرانی برای مقامات عراقی هيچ ارزشی ندارد و هر روز بايد در مرز مهران شاهد بدترين الفاظ رکيک عربی و توهين‌های اخلاقی و اجتماعی باشد!
متأسفانه در ماه‌های اخیر، به‌رغم بالا رفتن سطح صادرات يکطرفه اجناس و کالاهای ايرانی در کنار سوخت به عراق، برخورد دستگاه‌های گوناگون اين کشور؛ از مرز گرفته تا داخل شهر کربلا و نجف به حد بدی رسيده است.
جاده‌های بد عراق، اتوبوس‌های معيوب، رانندگان بی‌ادب که در بیشتر مواقع توهين میکنند، مدير کاروان‌های بی‌اختيار که حتی از طرف‌های عراقی کتک می‌خورند، حکايت جالبی از سفارش‌های بی‌دليل مسئولان ايرانی از برخورد با هر موردی در عراق است.
آخرين سطح اين سفارش‌ها به زائران داده میشود و در عين تعجب به آنها گفته میشود، حتی اگر از سوی مأموران عراقی يا آمريکايی به شما توهين و يا حتی ضرب و شتمی شد، هيچ چيزی نگوييد.
حال اين پرسش مطرح است که آيا اگر با يکی از مقامات کشورمان در يکی از فرودگاه‌های معروف جهان هم چنين برخوردی شود، به مصلحت روابط خاص اقتصادی افراد مشخصی سکوت چاشنی کار میشود؟
سال‌هاست که برخورد بد با مسافران ايرانی در استانبول، دوبی، کوالالامپور و جده وجود دارد و به تازگی در مدينه و عراق هم شنيده میشود، ولی در هر مورد، مصلحتی دهان اعتراض را بسته و کم‌کاری‌های مورد اشاره را توجيه می‌کند.
به واقع اگر کتک خوردن زائران ايرانی برای صادرات گسترده بيشتر اجناس ايرانی به عراق و گسترش فعاليت‌های ستاد همکاری‌های اقتصادی ایران و عراق است، چرا در این میان، مصلحت اقتصادی برای سکوت در برابر عراقی‌ها را به سختی سفر کربلا و تاريخچه برخورد عراقی‌ها با زائران عتبات توجيه می‌کنيم؟
حال در اين وضعيت که پرواز هوايی به عراق، همواره در بوق و کرنا قرار می‌گيرد، چه امنيتی است که هواپيمای حامل مسافران ايرانی، مورد حمله گروه‌های ضدشيعه و مجهز به سلاح‌های پيشرفته قرار نگيرد؟
به نظر می‌رسد، همين مصلحت‌های اقتصادی به خاطر تلاش برای راه‌اندازی خط هوايی زمين گير عراق با پول و توانايی مالی زائران ايرانی است، اما همين زائر ايرانی برای مقامات عراقی هيچ ارزشی ندارد و هر روز بايد در مرز مهران شاهد بدترين الفاظ رکيک عربی و توهين‌های اخلاقی و اجتماعی باشد!
مرجع : تابناک
