کد مطلب : ۶۷۳۷
گاهی گریه، گاهی خنده
نمای خارجی، ظهر، حرم
تابوت شیشه‌ای آیت‌الله بهجت در ایوان آیینه حرم حضرت معصومه(س) و بر روی تخت مرتفعی قرار دارد؛ به طوری که همه کسانی که در صحن حاضرند می‌توانند از دور هم تابوت را ببینند. پیکر نحیف آیت‌الله در پارچه سفیدی پوشیده شده؛ همه منتظرند تا امام جماعت نماز میت را آغاز کند...
نمای خارجی، ۱۰صبح، خیابان باجک
خیابان مملو از مردم عزاداری است که برای تشییع به سمت میدان جهاد در حرکتند؛ قرار است مراسم از ساعت ۱۰ آغاز شود، هرچند که از یکی-دو ساعت قبل میدان جهاد دیگر کشش جمعیت بیشتری را ندارد. پیکر آیت‌الله را بر روی تریلر گذاشته‌اند؛ جمعیت در حالی که برخی گریه می‌کنند و برخی دیگر سینه می‌زنند، حرکت خود را به سمت حرم آغاز می‌کنند...
نمای خارجی، ظهر، حرم
آیت‌الله جوادی آملی در حال اقامه نماز میت است، تکبیر آخر را به طلب مغفرت برای متوفی می‌پردازند، امام می‌گرید؛ مأمومین هم بیشترشان به این تکبیر از نماز که می‌رسد، به گریه افتاده‌اند؛ انگار باید این وضعیت به عکس باشد...
نمای خارجی، برزخ، نور فراوان
آیت‌الله در کنار افرادی نورانی است؛ گاهی می‌گرید و گاهی می‌خندد؛ برخی علت آن را از او می‌پرسند؛ می‌گوید شادی‌ام از زیارت اولیاءالله است و گریه‌ام بر تشییع کنندگان؛ نمی‌دانند اگر ترک گناه نکنند، پس از مرگ چه سرنوشتی در انتظارشان است...
نمای خارجی، نزدیک ظهر، نزدیک حرم
فشار جمعیت به موج تبدیل شده؛ دیگر حرکت در میان تشییع کنندگان به اختیار خودت نیست؛ خیلی‌ها را می‌بینی؛ از رئیس‌جمهور و هیأت دولت تا نمایندگان مجلس و رئیس مجلس؛ تقریبا تمام مراجع تقلید حتی آنها که از نظر جسمی حال مساعدی نداشتند هم آمده‌اند؛ چند آمبولانس آژیرکشان از کنارت عبور می‌کنند؛ چند نفری هم که از حال رفته اند و آمبولانسی برای بردن‌شان نیست را خود مردم بر روی دست به جاهای خلوت‌تر می‌برند...
نمای خارجی، ۱۲ظهر، حرم و خیابان‌های اطراف
تابوت شیشه‌ای آیت‌الله در ایوان آیینه حرم حضرت معصومه بر روی تخت مرتفعی قرار دارد؛ آن را به پایین می‌آورند تا آیت‌الله جوادی آملی بر آن نماز بخواند...؛ تکبیر آخر نماز است؛ نماز میت که تمام می‌شود، فرزندان و شاگردان و دوستان و چند تن از مراجع برای وداع با پیکر مطهر اطراف تابوت جمع می‌شوند؛ مردم فشار زیادی وارد می‌آورند تا به تابوت نزدیک شوند؛ اما نمی‌گذارند؛ مردم در تمام خیابان‌های اطراف حرم برای خواندن نماز به صف شده بودند و حالا که مراسم به اتمام رسیده، کم‌کم متفرق می‌شوند؛ تابوت را برای خاک‌سپاری به داخل حرم می‌برند...
نمای داخلی، ظهر، مسجد بالاسر مبارک
گوشه مسجد بالاسر پر است از مراجع مدفون در حرم مطهر؛ از آیت‌الله حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم تا آیت‌الله بهجت؛ تمام مقدمات کفن و دفن انجام می‌شود، کسی داخل قبر می‌رود و در آن می‌خوابد؛ سپس پیکر مطهر را درون قبر می‌برند تا آن را به خاک بسپارند؛ آیین تلقین و تهلیل انجام می‌شود؛ در طول تمام این مدت آنها که در اطراف قبر منور آیت‌الله هستند، گریه‌کنان به نظاره آیین خاک‌سپاری نشسته‌اند؛ روح آیت‌الله بهجت، شاد و نورانی به نظاره مردم و پیکر خود است؛ گاه می‌گرید و گاه می‌خندد...
تابوت شیشه‌ای آیت‌الله بهجت در ایوان آیینه حرم حضرت معصومه(س) و بر روی تخت مرتفعی قرار دارد؛ به طوری که همه کسانی که در صحن حاضرند می‌توانند از دور هم تابوت را ببینند. پیکر نحیف آیت‌الله در پارچه سفیدی پوشیده شده؛ همه منتظرند تا امام جماعت نماز میت را آغاز کند...
نمای خارجی، ۱۰صبح، خیابان باجک
خیابان مملو از مردم عزاداری است که برای تشییع به سمت میدان جهاد در حرکتند؛ قرار است مراسم از ساعت ۱۰ آغاز شود، هرچند که از یکی-دو ساعت قبل میدان جهاد دیگر کشش جمعیت بیشتری را ندارد. پیکر آیت‌الله را بر روی تریلر گذاشته‌اند؛ جمعیت در حالی که برخی گریه می‌کنند و برخی دیگر سینه می‌زنند، حرکت خود را به سمت حرم آغاز می‌کنند...
نمای خارجی، ظهر، حرم
آیت‌الله جوادی آملی در حال اقامه نماز میت است، تکبیر آخر را به طلب مغفرت برای متوفی می‌پردازند، امام می‌گرید؛ مأمومین هم بیشترشان به این تکبیر از نماز که می‌رسد، به گریه افتاده‌اند؛ انگار باید این وضعیت به عکس باشد...
نمای خارجی، برزخ، نور فراوان
آیت‌الله در کنار افرادی نورانی است؛ گاهی می‌گرید و گاهی می‌خندد؛ برخی علت آن را از او می‌پرسند؛ می‌گوید شادی‌ام از زیارت اولیاءالله است و گریه‌ام بر تشییع کنندگان؛ نمی‌دانند اگر ترک گناه نکنند، پس از مرگ چه سرنوشتی در انتظارشان است...
نمای خارجی، نزدیک ظهر، نزدیک حرم
فشار جمعیت به موج تبدیل شده؛ دیگر حرکت در میان تشییع کنندگان به اختیار خودت نیست؛ خیلی‌ها را می‌بینی؛ از رئیس‌جمهور و هیأت دولت تا نمایندگان مجلس و رئیس مجلس؛ تقریبا تمام مراجع تقلید حتی آنها که از نظر جسمی حال مساعدی نداشتند هم آمده‌اند؛ چند آمبولانس آژیرکشان از کنارت عبور می‌کنند؛ چند نفری هم که از حال رفته اند و آمبولانسی برای بردن‌شان نیست را خود مردم بر روی دست به جاهای خلوت‌تر می‌برند...
نمای خارجی، ۱۲ظهر، حرم و خیابان‌های اطراف
تابوت شیشه‌ای آیت‌الله در ایوان آیینه حرم حضرت معصومه بر روی تخت مرتفعی قرار دارد؛ آن را به پایین می‌آورند تا آیت‌الله جوادی آملی بر آن نماز بخواند...؛ تکبیر آخر نماز است؛ نماز میت که تمام می‌شود، فرزندان و شاگردان و دوستان و چند تن از مراجع برای وداع با پیکر مطهر اطراف تابوت جمع می‌شوند؛ مردم فشار زیادی وارد می‌آورند تا به تابوت نزدیک شوند؛ اما نمی‌گذارند؛ مردم در تمام خیابان‌های اطراف حرم برای خواندن نماز به صف شده بودند و حالا که مراسم به اتمام رسیده، کم‌کم متفرق می‌شوند؛ تابوت را برای خاک‌سپاری به داخل حرم می‌برند...
نمای داخلی، ظهر، مسجد بالاسر مبارک
گوشه مسجد بالاسر پر است از مراجع مدفون در حرم مطهر؛ از آیت‌الله حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم تا آیت‌الله بهجت؛ تمام مقدمات کفن و دفن انجام می‌شود، کسی داخل قبر می‌رود و در آن می‌خوابد؛ سپس پیکر مطهر را درون قبر می‌برند تا آن را به خاک بسپارند؛ آیین تلقین و تهلیل انجام می‌شود؛ در طول تمام این مدت آنها که در اطراف قبر منور آیت‌الله هستند، گریه‌کنان به نظاره آیین خاک‌سپاری نشسته‌اند؛ روح آیت‌الله بهجت، شاد و نورانی به نظاره مردم و پیکر خود است؛ گاه می‌گرید و گاه می‌خندد...
