آرمان هیأت - درباره ملک عبدالله ابن‌حسین

جهان:عبدالله ابن‌حسين (متولد ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ در امان) پادشاه کنونی اردن هاشمی است. او از زمان مرگ پدرش شاه حسین بن طلال در ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسیده‌است.

عبدالله ابن‌حسين (متولد ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ در امان) پادشاه کنونی اردن هاشمی است. او از زمان مرگ پدرش شاه حسین بن طلال در ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسیده‌است.

پیشینه خانوادگی و شبهات
گفته می‌شود او نسل چهل و سوم از اولاد حضرت محمد است. با این وجود بسیاری از روشنفکران و مورخان سرشناس با این موضوع مخالفت می‌کنند. یکی از این افراد مری کریستینا ویلسون استاد و مدیر موسسه تاریخ دانشگاه ماساچوست است. مری ویلسون ثابت می‌کند که این ادعا نادرست است.

تحصیلات
ملک عبدالله در کودکی، آموزش ابتدایی خود را در مدرسه اسلامی پایتخت اردن گذراند، و پس از آن تحصیلات خود را در مدرسه سنت ادموند ( هایندهد) در انگلستان ادامه داد. پس از آن عبدالله آموزش متوسطه خود را در دبیرستان ایگلبروک و آکادمی دیرفیلد ایالات متحده آمریکا گذراند. وی پس از ترک دیرفیلد به دانشکده پمبروک آکسفورد، که گفته می‌شود وی مبالغی را به آن اهدا کرده رفت.

نظامی‌گری
وی در سال ۱۹۸۰، به عنوان دانشجوی دانشکده افسری سلطنتی سندهرست وارد این دانشکده شد. عبدالله در سال بعد در نتیجه یک ماموریت با درجه ستوان دوم وارد سواره‌نظام سلطنتی سیزدهم/هجدهم (ملکه مری) شد. ملک عبدالله از روابط نزدیکی با ارتش انگلیس برخوردار است و در سواره‌نظام سبک، که یک هنگ زرهی است دارای درجه سرهنگی و جانشین فرمانده سواره‌نظام سلطنتی است.

او همچنین مدتی نیز در دانشکده روابط بین‌الملل ادموند والش دانشگاه جرج‌تاون تحصیل کرد، و توانست از آنجا با کسب درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل در سال ۱۹۸۷ فارغ‌التحصیل شود. او همچنین در همان سال از سمینار رهبری جرج‌تاون نیز فارغ‌التحصیل شد. مواد درسی وی همانند درجه کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل بود گرچه وی هیچ‌گاه چنین مدرکی دریافت نکرد.

ازدواج و فرزندان
عبدالله با رانیه الیاسین، زاده در کویت، شهروند فلسطین که اصلیت اردنی دارد (و اکنون ملکه رانیه العبدالله نام دارد) و از شهرت زیادی به خاطر فعالیت‌های بشردوستانه‌اش برخوردار است ازدواج کرد. آنها چهار فرزند دارند: حسین بن العبدالله دوم (۱۹۹۴)، ایمان (۱۹۹۶)، سلما (۲۰۰۰)، هاشم (۲۰۰۵)

پادشاه اردن
عبدالله پس از مرگ پدرش ملک حسین در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۹ به پادشاهی رسید. حسین در تاریخ ۲۴ ژانویه وی را ولیعهد خواند و وی را جایگزین برادرش شاهزاده حسن کرد که سال‌های زیادی این منصب را در اختیار داشت. این تصمیم وی چندان مطلوب عموم واقع نشد چرا که مادر عبدالله، شاهزاده مونا الحسین آنتونیت آوریل گاردینر در اصل، زادهٔ انگلیس بود. امری که بحث بسیاری را به راه انداخت، این مساله‌است که وی تنها پادشاه اردن است که از دودمان انگلیسی و عربی است.

سیاست ملک عبدالله در دوران پادشاهی
اقتصاد اردن پس از به قدرت رسیدن ملک عبدالله پیشرفت کرده‌است و گفته می‌شود او میزان سرمایه‌گذاری خارجی در اردن را افزایش داده و در جلسات بخش‌های دولتی و خصوصی شرکت کرده و بنیان منطقه آزاد تجاری عقبه را بنا نهاده‌است. عنوان سخنرانی وی در دانشکده حقوق کلمب در دانشگاه کاتولیک آمریکا در تاریخ سپتامبر ۲۰۰۵ «اسلام سنتی: مسیر صلح» نام داشت. ملک عبدالله در مسیر ایالات متحده آمریکا به دیدار پاپ بندیکت شانزدهم رفت تا روابطی را که با پاپ ژان پل دوم بنا نهاده بود بهبود بخشد و در مورد راه‌های همکاری مسلمانان و مسیحیان در زمینه صلح، شکیبایی و هم‌زیستی گفت‌وگو کند.

با این وجود، از عبدالله انتقاد می‌شود که وی دارای حکومتی مستبد است و آزادی‌های اولیه همچون آزادی بیان، آزادی مطبوعات، و حق اعتراض را محدود کرده‌است. بنابراین، انتقاد از ملک عبدالله، خانواده هاشمی، دولت و اسلام با مجازات شدید مواجه خواهد شد.

جانشین
در تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۰۴، عبدالله عنوان ولیعهد را از برادر ناتنی خود شاهزاده حمزه پس گرفت، وی در ۷ فوریه ۱۹۹۹ برادرش را طبق خواسته پدرش به این مقام منصوب کرده بود. عبدالله در نامه‌ای که خطاب به برادرش نوشته بود و در تلویزیون دولتی اردن متن آن قرائت شد به وی گفت: «در اختیار داشتن این مقام نمادین آزادی تو را سلب کرده و مانع از آن می‌شود که بتوانیم مسوولیت‌های خاصی را که تو دارای شایستگی آن هستی به تو واگذار کنیم.» از آن زمان هنوز جانشین ولیعهدی اردن مشخص نشده‌است، اما برخی تحلیل‌گران معتقدند عبدالله احتمالاً قصد دارد پسرش، شاهزاده حسین بن العبدالله شاهزاده حسین، را در آینده به این مقام منصوب کند.