درباره آیت الله محمد صادق سعیدی کاشمری

در سال ۱۳۳۵ از سوی آيت الله امامی نوری، رياست حوزه علميه کاشمر راهی نجف شد و در مدرسه طباطبائی يزدی سکونت يافت و از محضر آيت الله خوئی، سيد عبدالاعلی سبزواری، ميرزا باقر زنجانی و علامه فانی اصفهانی بهره برد و توفيق داشت که از شيخ آقابزرگ تهرانی اجازه‌نامه روائی بگيرد.

وی در سال ۱۳۴۳ برای تجديد ديدار به ديار خود بازگشت، و به اصرار مرحوم امامی نوری، در کاشمر ماندگار شد. با ماندن وی، حوزه کاشمر و سه مدرسه علميه‌اش رونقی تازه يافت. مرحوم سعيدی تا سال ۱۳۶۲ که به مشهد آمد در شهر خود اقامت کرد و علاوه بر پرداختن به امور علمی و نگارشی، حدود سی بنای خيريه، اعم از مسجد و مدرسه و حسينيه و درمانگاه و صندوق قرض‌الحسنه ساخت. تسلط او به ادبيات به گونه‌ای بود که هزاران بيت شعر عربی و فارسی را از حفظ داشت و کفايةالاصول و تفسير
قرآن را بسيار زيبا و جذاب تدريس می‌کرد.

وی در ۱۹ ارديبهشت سال ۱۳۷۵ در مشهد به رحمت خدا رفت و در رواق دارالزهد حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد