کد مطلب : ۱۴۲۵
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران:
امام حسين(ع) عدالت را محور شيعه مي‌دانستند
به گزارش خیمه، سی و چهارمین نشست از سلسله نشست های عاشورا پژوهی "چهل منزل تا اربعین" با موضوع «پیامد های واقعه عاشورا» از سوی مرکز مطالعات راهبردی خیمه در مجتمع فرهنگی شهید فهمیده قم برگزارشد.
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران در این نشست که با حضور جمعی از محققین و دین پژوهان برگزار شد، با بیان اینکه اختلاف اصلی شیعه و اهل تسنن تعارض فی ما بین امنیت و عدالت است افزود: شیعه عدالت را بر امنیت ترجیح می دهد، ولی اهل سنت امنیت را اصل می‌دانند که همین اختلاف در زمان امام حسین (ع) وجود داشت و یزید امنیت را بر عدالت ترجیح می داد و چه بسا عدالت را فراموش کرده بود ولي امام حسین (ع) عدالت را محور شیعه می‌دانستند و در اصل واقعه کربلا به همین خاطر رخ داد و واقعه کربلا، واقعه منشوری است، که از تمام جوانب می توان آن را بررسی کرد .
دکتر غلامرضا ظریفیان با بیان اینکه در این واقعه اولین تیر و شمشیر را دشمنان امام حسین( ع) استفاده نمودند، گفت: لشگریان یزید تنها هدفشان از واقعه کربلا غارت و جمع آوری غنایم بود که این نوع تربیت در زمان عثمان رایج شد، زیرا عثمان پول و ثروت زیادی داشت ولی به دیگران اجازه خرج کردن نمی داد و بعد از مرگ عثمان این افراد وقتی خود را در معرض این همه مال دیدند خوی حیوانی بر آنها غلبه نمود.
استاد دانشگاه تهران گفت: اعتقاد دشمنان امام حسین(ع) این بود که ایمان ربطی به عمل ندارد و خلیفه می تواند خون هر کسی را که می خواهد بریزد، حتی اگر به ناحق باشد و فرد بسیار مومن باشد.
وي با اشاره به اينكه مسئله وفا و صداقت در صحیفه سجادیه مورد تاکید قرار گرفته است، ادامه داد:در زمان امام حسین (ع) بسیار راحت پیمان می بستند و چه بسا راحت‌تر عهد خود را می شکستند و در طول تاریخ افرادی بودند که خود را مسلمان معرفی می کردند ولی دستشان به خون آلوده بود و جامعه را تبدیل به پوستین وارونه کرده بودند.
دکتر ظریفیان افزود: از لحاظ جامعه شناسی در زمان امام علی(ع) کوفه نوعی پادگان بود و اینکه به این صورت کوفی ها را نقد می‌کنند به عدم جامعه شناسی کوفه بر می گردد، زیرا کوفه از افراد مختلف در قبیله های مختلف تشکیل شده بود و این ترکیب نا‌همگن با‌عث شد که در ذهن ما خیانت تمامی کوفی‌ها نقش ببندد.
عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران در این نشست که با حضور جمعی از محققین و دین پژوهان برگزار شد، با بیان اینکه اختلاف اصلی شیعه و اهل تسنن تعارض فی ما بین امنیت و عدالت است افزود: شیعه عدالت را بر امنیت ترجیح می دهد، ولی اهل سنت امنیت را اصل می‌دانند که همین اختلاف در زمان امام حسین (ع) وجود داشت و یزید امنیت را بر عدالت ترجیح می داد و چه بسا عدالت را فراموش کرده بود ولي امام حسین (ع) عدالت را محور شیعه می‌دانستند و در اصل واقعه کربلا به همین خاطر رخ داد و واقعه کربلا، واقعه منشوری است، که از تمام جوانب می توان آن را بررسی کرد .
دکتر غلامرضا ظریفیان با بیان اینکه در این واقعه اولین تیر و شمشیر را دشمنان امام حسین( ع) استفاده نمودند، گفت: لشگریان یزید تنها هدفشان از واقعه کربلا غارت و جمع آوری غنایم بود که این نوع تربیت در زمان عثمان رایج شد، زیرا عثمان پول و ثروت زیادی داشت ولی به دیگران اجازه خرج کردن نمی داد و بعد از مرگ عثمان این افراد وقتی خود را در معرض این همه مال دیدند خوی حیوانی بر آنها غلبه نمود.
استاد دانشگاه تهران گفت: اعتقاد دشمنان امام حسین(ع) این بود که ایمان ربطی به عمل ندارد و خلیفه می تواند خون هر کسی را که می خواهد بریزد، حتی اگر به ناحق باشد و فرد بسیار مومن باشد.
وي با اشاره به اينكه مسئله وفا و صداقت در صحیفه سجادیه مورد تاکید قرار گرفته است، ادامه داد:در زمان امام حسین (ع) بسیار راحت پیمان می بستند و چه بسا راحت‌تر عهد خود را می شکستند و در طول تاریخ افرادی بودند که خود را مسلمان معرفی می کردند ولی دستشان به خون آلوده بود و جامعه را تبدیل به پوستین وارونه کرده بودند.
دکتر ظریفیان افزود: از لحاظ جامعه شناسی در زمان امام علی(ع) کوفه نوعی پادگان بود و اینکه به این صورت کوفی ها را نقد می‌کنند به عدم جامعه شناسی کوفه بر می گردد، زیرا کوفه از افراد مختلف در قبیله های مختلف تشکیل شده بود و این ترکیب نا‌همگن با‌عث شد که در ذهن ما خیانت تمامی کوفی‌ها نقش ببندد.
