مناسك عزادارى عاشورا از جمله گردهمايى‌هاى‌ مذهبى ست كه از ديرباز به منظور حفظ و نگه‌دارى يك سـرى از مفاهيم‌ و ارزش‌هاى دينى و انتقال آن‌ به‌ نسل‌هاى آينده،صورت گرفته است.در مورد شـكل اجراى اين مناسك الگوى واحـدى وجـود ندارد و تشخيص الگوى مطلوب آن همواره محل چالش و از اين‌رو موضوع مهمى براى پژوهش محسوب مى‌شود؛لذا‌ آن‌چه كه در ادامه مى‌آيد مطالعۀ موردى در همين راستاست كه به شيوه كيفى و با استفاده از تكنيك‌هايى مانند مصاحبۀ و مشاهدۀ مـشاركت‌آميز به بررسى تحول نقش دو عنصر اساسى اين مناسك‌ يعنى‌؛ وعاظ و مداحان پرداخته است و داده‌هاى بدست آمده از آن نشان مى‌دهد در اين مناسك برخلاف گذشته مداحان-به‌عنوان نماد دين دارى عاطفى-محور و وعاظ-به عنوان مرجع دينى-در حـاشيه‌ قـرار‌ گرفته‌اند.

آرمان هیأت