بررسی نشانه- معناشناختی ظرفیت‌های نمایشی تعزیه و تراژدی با رویکرد نشانه‌شناسی آنالوگ و دیجیتال

رحیمی جعفری،مجید؛ فنائیان،تاجبخش؛

2 آبان 1395 ساعت 15:32

کلیدواژه ها : تعزیه ،تراژدی ،نشانه‌های نمایشی ،نشانه‌شناسی آنالوگ و دیجیتال ،نشانه- معناشناسی

جستارهای زبانی، مرداد و شهریور 1394 - شماره 24 علمی-پژوهشی/ISC (22 صفحه - از 93 تا 114)

تراژدی و تعزیه، دو سنت نمایشی کلاسیک محسوب می‌شوند که به دلیل ریشه داشتن در آیین و نیز وابستگی به مذهب، فرهنگ، اسطوره و لحن، قابل بررسی تطبیقی هستند. هدف از این پژوهش، بررسی ارزش‌ها و ظرفیت‌های نمایشی این دو گونة نمایشی در تطابق با یکدیگر است. در راستای این هدف، مؤلفه‌های مختلفی همچون روایت یا تقلید، شبیه و شخصیت، شیوة اجرایی، جلوه‌های کلامی، تزکیه و تأثیر بر مخاطب مقایسه می‌شوند. در این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که چگونه می‌توان ظرفیت نمایشی تراژدی را بر تعزیه یا بالعکس (یکی را بر دیگری) رجحان داد؟ به نظر می‌رسد با استفاده از رویکرد نشانه- معناشناسی و نیز زیرمجموعه‌های آن، نشانه‌شناسی دیجیتال و آنالوگ لویی ژان‌ کلوه بتوان میزان تشابهات و اختلافات نمایشی این دو گونه را بهتر بررسی کرد. هدف دیگر از این پژوهش، نقدی بر پژوهش‌های تطبیقی موجود تعزیه با نمایش‌های تراژدی و حماسی است که به نظر می‌رسد از مهم‌ترین رکن تعزیه، یعنی شیوة اجرایی آن چشم‌پوشی کرده‌اند و ارزش‌های آن را نسبت به گونه‌های دیگر سنجیده‌اند.

کد مطلب: 30871

آدرس مطلب: https://www.armaneheyat.ir/interview/30871/بررسی-نشانه-معناشناختی-ظرفیت-های-نمایشی-تعزیه-تراژدی-رویکرد-نشانه-شناسی-آنالوگ-دیجیتال