کد مطلب : ۷۶۸۹
گنجینه فرمایشات امام حسین (ع) - ۵
در کلام امام حسین (ع): فضیلت راهنمای حقیقت‌ها
امام حسین (ع) فرمود:
مَن کَفَلَ لَنا یَتیماً قَطَعَتهُ عَنّا مِحنَتُنَا بِاستِتارِنا، فَواساهُ مِن عُلومِنا الَّتی سَقِطَت اِلَیهِ حَتّی أَرشَدَهُ و هَداهُ، قالَ اللهُ لَهُ: «یا أَیُّها العَبدُ الکَریمُ المُواسی لِاَخیهِ، أّنا أولی بِالکَرَمِ مِنکَ! اِجعَلوا لَهُ یا مَلائِکَتی فِی الجِنانِ بِعَدَدِ کُلِّ حَرفٍ عَلَّمَهُ أّلفَ أّلفِ قَصرٍ، وَ ضُمّوا أِلَیها ما یَلیقُ بِها مِن سائِرِ النِّعَمِ»
هر کس عهده‌دار یتیمی از ما شود که محنت غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او می‌فرماید: «ای بنده بزرگوار شریک‌کننده برادرش، من در کرم‌کردن، از تو سزاوارترم. فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار کاخ قرار دهید و از دیگر نعمت‌ها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه کنید.»
منبع:
حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام، محمدی ری شهری، با همکاری سید محمود طباطبائی نژاد و سید روح‌الله طبایی، مترجم، عبدالهادی مسعودی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵، صفحة ۳۱-۳۰نقل از الاحتجاج ج ۱ ص ۱۱ ح ۵ عن محمد بن زیاد و علی بن محمد بن سیار عن الامام العسکری عن آبائه، التفسیر المنسوب الی الامام العسکری علیه‌السلام ص ۳۴۱ ح ۲۱۸، الصراط المستقیم ج ۳ ص ۵۵، منیه المرید ص ۱۱۶، کلها عن الامام العکسری عنه علیه‌السلام ج ۲ ص ۴ ح ۵
مَن کَفَلَ لَنا یَتیماً قَطَعَتهُ عَنّا مِحنَتُنَا بِاستِتارِنا، فَواساهُ مِن عُلومِنا الَّتی سَقِطَت اِلَیهِ حَتّی أَرشَدَهُ و هَداهُ، قالَ اللهُ لَهُ: «یا أَیُّها العَبدُ الکَریمُ المُواسی لِاَخیهِ، أّنا أولی بِالکَرَمِ مِنکَ! اِجعَلوا لَهُ یا مَلائِکَتی فِی الجِنانِ بِعَدَدِ کُلِّ حَرفٍ عَلَّمَهُ أّلفَ أّلفِ قَصرٍ، وَ ضُمّوا أِلَیها ما یَلیقُ بِها مِن سائِرِ النِّعَمِ»
هر کس عهده‌دار یتیمی از ما شود که محنت غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او می‌فرماید: «ای بنده بزرگوار شریک‌کننده برادرش، من در کرم‌کردن، از تو سزاوارترم. فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار کاخ قرار دهید و از دیگر نعمت‌ها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه کنید.»
منبع:
حکمت‌نامه امام حسین علیه‌السلام، محمدی ری شهری، با همکاری سید محمود طباطبائی نژاد و سید روح‌الله طبایی، مترجم، عبدالهادی مسعودی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵، صفحة ۳۱-۳۰نقل از الاحتجاج ج ۱ ص ۱۱ ح ۵ عن محمد بن زیاد و علی بن محمد بن سیار عن الامام العسکری عن آبائه، التفسیر المنسوب الی الامام العسکری علیه‌السلام ص ۳۴۱ ح ۲۱۸، الصراط المستقیم ج ۳ ص ۵۵، منیه المرید ص ۱۱۶، کلها عن الامام العکسری عنه علیه‌السلام ج ۲ ص ۴ ح ۵
