شماره چهاردهم ماهنامه خیمه - جمادی الاولی- تیرماه 1383
 
مهدی مهدوی کیا نامی آشنا برای فوتبال دوستان جهان است. بازیکنی با اخلاق که فوتبال را از تیم بانک ملی تهران آغاز کرد. به تیم پیروزی پیوست و در تیم ملی جمهوری اسلامی به اوج رسید، به بوندس لیگا رفت و سرانجام در تیم هامبورگ آلمان ستاره شد. مهدی مهدوی کیا اصالتاً اهل چشمه از روستاهای اراک است و مشخصه ی بارز او تولد و رشد در خانواده ای مذهبی است. وی که حجب و حیا و متانت خود را مدیون مادری مؤمن و خداجو می داند، در مورد سفرهای خود به عتبات عالیات چنین می‌گوید: «اگرچه من سفرهای ورزشی زیادی داشته ام، ولی خاطره ی سفر به عراق و زیارت عتبات، آن هم در زمانی که هنوز صدام، حاکم مستبد عراق، بر مستند حکومت بود و تمام ایرانیان و شیعیان آرزوی سفر به عتبات عالیات را داشتند، شیرینی خاص خود را دارد. من چند سفر ورزشی به عراق داشته ام، اولین بار برای بازی با تیم پلیس عراق در جام در جام باشگاه های آسیا به همراه تیم پیروزی راهی عراق شدیم. در عراق موفق شدیم یک امتیاز بگیریم و در تهران از سد پلیس عراق گذشتیم. در سفر به عراق فیلم بردار به همراه نداشتیم و دوست خوبم آقای ادموند بزیک با دوربین شخصی خود فیلم می گرفت. به تیم ما اجازه داده بودند که به همراه نیروهای امنیتی، اماکن متبرکه را زیارت کنیم، ولی اجازه ی سینه زنی نداشتیم و این برای ما عقده شده بود. تا این که به منزل حضرت علی (ع) مشرّف شدیم. در آنجا مداح محترم (آقای طاهری) از مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) می گفت و بچه ها با یاد غم ها و مظلومیت حضرت (ع) اختیار از کف دادند و با نوحه سرایی مداح محترم، به سینه زنی و گریه و زاری پرداختند. مأموران امنیتی نیز که تحت تأثیر صفای بچه ها قرار گرفته بودند، مشکلی ایجاد نکردند. در این هنگام نگاهم به آقای بزیک افتاد، که مشغول فیلم برداری بود. با کمال تعجب دیدم که او نیز اشک می ریزد و بعد دیدم که او نیز به همراه بچه ها سینه می زند و این برای من بسیار جالب بود.»

آرمان هیأت