پرستش آزادگان
1 آذر 1385 ساعت 12:00
ستایش خداوندی را سزاست که شبم را به صبح آورد، بیآنکه مرده یا بیمار باشم. نه دردی بر رگهای تنم باقی گذارد و نه به کیفر بدترین کردارم گرفتار کرد. نه بیفرزند و خاندان ماندهام، و نه از دین خدا رویگردانم.
شماره بیست و هفتم و بیست و هشتم ماهنامه خیمه - ذی الحجه 1427 - آذر و دی 1385
نیایش در نهج البلاغه
همراه با این کلمات، خدا را میخواند
(دعای 115)
ستایش خداوندی را سزاست که شبم را به صبح آورد، بیآنکه مرده یا بیمار باشم. نه دردی بر رگهای تنم باقی گذارد و نه به کیفر بدترین کردارم گرفتار کرد. نه بیفرزند و خاندان ماندهام، و نه از دین خدا رویگردانم. نه منکر پروردگار، نه ایمانم دگرگون، و نه عقلم آشفته، و نه به عذابهای امتهای گذشته گرفتارم.
در حالی صبح کردم که بندهای بیاختیار و بر نفس خود ستمکارم. خدایا! بر توست که مرا محکوم فرمایی، در حالی که عذری ندارم. و توان فراهم آوردن چیزی جز آنچه که تو میبخشایی ندارم. و قدرت حفظ خویش ندارم، جز آن که تو مرا حفظ کنی...
خدایا! جانم را نخستین نعمت گرانبهایی قرار ده که میستانی، و نخستین سپردهای قرار ده که از من باز پس میگیری!
فلسفهی عبادات اسلامی
(خطبه 192)
خداوند بندگانش را با نماز و زکات و تلاش در روزهداری حفظ کرده تا اعضا و جوارحشان آرام، و دیدگانشان خاضع، و جان و روانشان فروتن و دلهایشان متواضع باشد.
کبر و خودپسندی از آن رخت بربندد، چرا که در سجده، بهترین جای صورت را به خاک مالیدن، فروتنی آورد و گذاردن اعضای پرارزش بدن بر زمین، اظهار کوچکی کردن است.
... به آثار عبادات بنگرید که چگونه شاخههای درخت تکبر را در هم میشکند و از روییدن کبر و خودپرستی جلوگیری میکند.
اقسام عبادت
(حکمت 237)
گروهی خدا را به امید بخشش، پرستش کردند. این، پرستش بازرگانان است. و گروهی او را از روی ترس عبادت کردند که این، عبادت بردگان است، و گروهی خدا را از روی سپاسگزاری پرستیدند و این، پرستش آزادگان است.
روانشناسی عبادت
حکمت 312
برای دلها، روی آوردن و نشاط، و پشت کردن و فراری هست. پس آنگاه که نشاط دارند، آن را بر انجام مستحبات وادارید، و آنگاه که پشت کرده و بینشاط است، به انجام واجبات قناعت کنید.
عبادتهای بی حاصل
(حکمت 145)
بسا روزهداری که بهرهای جز گرسنگی و تشنگی از روزهداری خود ندارد؛ و بسا شب زندهداری که از شب زندهداری، چیزی جز رنج و بیخوابی به دست نیاورد! خوشا خواب زیرکان و افطارشان!
ارزش دعا
(حکمت 146)
ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید؛ و امواج بلا را با دعا از خود برانید.
چهار ارزش برتر
(حکمت 135)
کسی را که چهار چیز دادند، از چهار چیز محروم نباشد: با دعا، از اجابت کردن؛ با توبه، از پذیرفته شدن؛ با استغفار، از آمرزش گناه؛ با شکرگزاری، از فزونی نعمتها.
روش خواستن از خدا
(حکمت 361)
هرگاه از خدای سبحان درخواستی داری، ابتدا بر پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله درود فرست، سپس حاجت خود را بخواه، زیرا خدا، بزرگوارتر از آن است که از دو حاجت درخواست شده، یکی را برآورد و دیگری را بازدارد.
مهلت پذیرش توبه
(حکمت 326)
عمری که خدا از فرزند آدم پوزش میپذیرد، شصت سال است.
نیایش در نهج البلاغه
همراه با این کلمات، خدا را میخواند
(دعای 115)
ستایش خداوندی را سزاست که شبم را به صبح آورد، بیآنکه مرده یا بیمار باشم. نه دردی بر رگهای تنم باقی گذارد و نه به کیفر بدترین کردارم گرفتار کرد. نه بیفرزند و خاندان ماندهام، و نه از دین خدا رویگردانم. نه منکر پروردگار، نه ایمانم دگرگون، و نه عقلم آشفته، و نه به عذابهای امتهای گذشته گرفتارم.
در حالی صبح کردم که بندهای بیاختیار و بر نفس خود ستمکارم. خدایا! بر توست که مرا محکوم فرمایی، در حالی که عذری ندارم. و توان فراهم آوردن چیزی جز آنچه که تو میبخشایی ندارم. و قدرت حفظ خویش ندارم، جز آن که تو مرا حفظ کنی...
خدایا! جانم را نخستین نعمت گرانبهایی قرار ده که میستانی، و نخستین سپردهای قرار ده که از من باز پس میگیری!
فلسفهی عبادات اسلامی
(خطبه 192)
خداوند بندگانش را با نماز و زکات و تلاش در روزهداری حفظ کرده تا اعضا و جوارحشان آرام، و دیدگانشان خاضع، و جان و روانشان فروتن و دلهایشان متواضع باشد.
کبر و خودپسندی از آن رخت بربندد، چرا که در سجده، بهترین جای صورت را به خاک مالیدن، فروتنی آورد و گذاردن اعضای پرارزش بدن بر زمین، اظهار کوچکی کردن است.
... به آثار عبادات بنگرید که چگونه شاخههای درخت تکبر را در هم میشکند و از روییدن کبر و خودپرستی جلوگیری میکند.
اقسام عبادت
(حکمت 237)
گروهی خدا را به امید بخشش، پرستش کردند. این، پرستش بازرگانان است. و گروهی او را از روی ترس عبادت کردند که این، عبادت بردگان است، و گروهی خدا را از روی سپاسگزاری پرستیدند و این، پرستش آزادگان است.
روانشناسی عبادت
حکمت 312
برای دلها، روی آوردن و نشاط، و پشت کردن و فراری هست. پس آنگاه که نشاط دارند، آن را بر انجام مستحبات وادارید، و آنگاه که پشت کرده و بینشاط است، به انجام واجبات قناعت کنید.
عبادتهای بی حاصل
(حکمت 145)
بسا روزهداری که بهرهای جز گرسنگی و تشنگی از روزهداری خود ندارد؛ و بسا شب زندهداری که از شب زندهداری، چیزی جز رنج و بیخوابی به دست نیاورد! خوشا خواب زیرکان و افطارشان!
ارزش دعا
(حکمت 146)
ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید؛ و امواج بلا را با دعا از خود برانید.
چهار ارزش برتر
(حکمت 135)
کسی را که چهار چیز دادند، از چهار چیز محروم نباشد: با دعا، از اجابت کردن؛ با توبه، از پذیرفته شدن؛ با استغفار، از آمرزش گناه؛ با شکرگزاری، از فزونی نعمتها.
روش خواستن از خدا
(حکمت 361)
هرگاه از خدای سبحان درخواستی داری، ابتدا بر پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله درود فرست، سپس حاجت خود را بخواه، زیرا خدا، بزرگوارتر از آن است که از دو حاجت درخواست شده، یکی را برآورد و دیگری را بازدارد.
مهلت پذیرش توبه
(حکمت 326)
عمری که خدا از فرزند آدم پوزش میپذیرد، شصت سال است.
کد مطلب: 8492
آدرس مطلب: https://www.armaneheyat.ir/issue/8492/پرستش-آزادگان