مداح هاى موسمى
سيد حسين مدنى
1 خرداد 1382 ساعت 5:07
در دستگاه مطّهر امام حسين(ع) به همه عنايت مى شود، چرا كه خورشيد، به هنگام نورافشانى همه چيز و همه جا را با پرتو لطيف خود مى نوازد.
شماره چهارم ماهنامه خیمه - ربیع الثانی۱۴۲۴ - خرداد و تیر ۱۳۸۲
اشاره:
خيمه هيچ گاه معتقد به ترويج يك ديدگاه بسته و محدود در نشريه نيست و مى كوشد تا مجالى براى ابراز عقيده و بحث و گفتگو فراهم نمايد.
«خيمه» همچون تمام هيأت ها و مجالس حسينى درى گشوده داشته، پذيراى همه ى عاشقان سيدالشهداء و اهل بيت عليهم السلام است.
شيوه ى گفت و گو و بحث، روش ثابت و عقيده ى اساسى نشريه است و بر همين اساس "خيمه" از مقالات، نامه ها و يادداشت هاى نويسندگان و تمام هيأتى هاى دردمند و متعهد استقبال مى كند و در همين پافشارى بر موضع و باور خود نظرها و ديدگاههاى گوناگون را به اميد ايجاد فضاى زنده و فعّال بحث و جدل علمى و نقّادانه با عنوان "پنجره ى نگاه" درج مى نمايد.
مداح هاى موسمى
سيد حسين مدنى
جريان نقد، يكى از بهترين، شيواترين و محرّك ترين جرياناتى است كه هر فرد و مجموعه اى را به بازنگرى و تجديد نظر در عملكرد خويش دعوت مى كند. (البته پرواضح است كه منظور از نقد در اينجا فرياد آرام، دلسوزانه و منصفانه است نه تسويه حساب و بهانه جويى) هر عملكرد و حركتى نيازمند موشكافى و اظهار نظر اهل فن و به نقد كشيده شدن است. تجربه نشان داده است هر جريان، تشكّل و حتّى فردى كه خود را به دست نقد نسپرده است دچار ايستايى و جمود شده و در بسيارى از موارد به از هم پاشيدگى و انزواى آن منجر شده است.
متأسفانه در مورد بعضى از مجموعه ها و افراد (مثلا روحانيت، مادحين اهل بيت(ع) و...) به دليل تقدّس، و به اصطلاح خط قرمزها، آنطور كه بايد و شايد نقد منصفانه و عالمانه صورت نگرفته است، كه البته اين بى نصيب ماندن از نقد شدن، بسيارى از فرصتهاى پيشرفت و رونق را از اين مجموعه ها و افراد سلب كرده است.
روى سخن در اين نوشته ى نقادانه، با برخى از مدّاح هاى غالبا جوان است كه دفعتاً و بطور ناگهانى با سبك هاى كذايى و پخش عكس هايشان در برخى موارد با حركات و اعمال خارج از عرف اجتماعى، با كمك بعضى از غالباً كم سن و سالهاى اهل جوّ (!!) شهرت پيدا مى كنند و متأسفانه بعد از آن با تفرعن هاى سياه، بر اريكه ى جريان موهوم ذهنى خود خدايى مى كنند.
محكم ترين و بى خدشه ترين دليلى كه مى توان براى باطل بودن روش اين افراد اقامه كرد، «موسمى بودن» و يا به عبارت روشن «تاريخ مصرف دار» بودن آنهاست. واقعيت آن است كه هر نوگرايى و تفكرى كه ماندگار نشده واقعاً از ابتدا در مسير صواب قرار نداشته است وگرنه خيلى زود از دايره ى ذائقه حتّى طرفدارانش خارج نمى شد. در دستگاه مطّهر امام حسين(ع) به همه عنايت مى شود. چرا كه خورشيد، به هنگام نورافشانى همه چيز و همه جا را با پرتو لطيف خود مى نوازد؛ ولى آيا اين عنايت مى تواند دليلى براى انجام كارهايى باشد كه باعث خدشه دار شدن نام و راه وجود مقدّس سالار شهيدان(ع) مى شود؟
با اين اوصاف، تعجّبى ندارد وقتى كه مى بينيم پس از مدت كمى چراغ اينگونه مدّاحان كم سو مى شود و با آمدن فرد جديد والبته سبك جديدتر، سبك ها، تكيه كلام ها و عكس هاى آنان به بايگانى ذهنها و ذائقه ها منتقل مى شود.
بى شك، آنهايى كه در دلها و ذهنها ماندگار هستند، هيچگاه به دنبال اينگونه مسائل كاذب نبوده اند و تنها به رضايت ارباب بى كفن خود حسين بن على(ع) دلخوش بوده اند و لا غير. كسانى مثل نظام رشتى(ره)، حاج اكبر ناظم(ره)، حاج ملا حسين مولوى(ره) و حتّى بسيارى از ذاكرينى كه هنوز در بين ما به نورافشانى و فيض رسانى مشغول هستند هيچگاه اسير تفرعن هاى پوشالى نشده اند و به همين خاطر هميشه باقى هستند. افلا يعتبرون...
کد مطلب: 8508
آدرس مطلب: https://www.armaneheyat.ir/issue/8508/مداح-هاى-موسمى