واژه ‏نامه‏ ى هيأتى

1 شهريور 1382 ساعت 12:30

در مراسمات مداحی حتی اگر سر و وضع جوانان خفن باشد باید بگذاریم دم در بایستن و خوش آمد بگویند زیرا در حال حاضر دور دور جوانها است.

شماره ششم ماهنامه خیمه - رجب المرجب1424 - شهریور1382


يك موضوع - دو ديدگاه

ديدگاه اول

مدّاح: اسطوره‏اى بى‏بديل. اگه معروف باشه بهتره. به شرط اينكه بشه باهاش عكس انداخت!

سخنرانى: واسه‏ى پيره مرداس. شنيدنش تحمّل زيادى مى‏خواد. البته واسه‏ى رسيدن مدّاح، بد نيست باشه تا مجلس يه كم طول بكشد.

شور: هر چى بيشتر، بهتر!

نوحه: تا چه سبكى باشه!

سبك: تكراريش اعصاب خورد كنه.

سينه‏زنى: عادتى كه تركش موجب ضرره! ورزش خوبيه! خيلى حال مى‏ده!

پذيرايى: دير بجنبى تمومه.

بعد از پذيرايى: فرصتى براى شنيدن جوكهاى دست اول!

كف زدن: بايد اونقدر باشه تا كف كنى! البته با آستينِ بالا حالش بيشتره!!

روضه: اگر خَفَن باشه، بايد حال خوننده‏شو گرفت!

پيش كسوت‏ها: البته رو سر ما جا دارن، بايد بذاريمشون دم در واسه خوش آمدگويى. الآن دور، دورِ جووناس.

شعر: اگر «هُو»يى باشه كولاكه!



ديدگاه دوم

مدّاح: اگه توى خاكى نزنه، به مقصد مى‏رسه.

سخنرانى: فرصت مغتنمى واسه‏ى كسب معرفته؛ البته اگه پخته باشه.

شور: زياديش شعور رو از بين مى‏بره!

نوحه: يه نوع عرض ادب سنّتيه كه بايد حفظ بشه.

سينه‏زنى: اگه با حالِ توجه باشه، آدمو بالا مى‏بره!

پذيرايى: چون متبرّك به نام اهل‏بيته، كيمياس.

بعد از پذيرايى: يه فرصت طلايى براى كمك به نظافت مجلس؛ البته با قصد قربت.

كف زدن: مثل دَر زدنه. البته اگه عادى باشه، بهتره به جاش صلوات و تكبير باشه.

روضه: ذكر مصيبت مظلوم، واسه‏ى زمين‏گير كردن ظالم.

پيش‏كسوت: مايه‏ى افتخار و بركت هيأت.

سبْك: وسيله‏اى واسه‏ى مؤثرتر كردن شعره. سبُكش آدمو سبُك مى‏كنه و شايسته‏ى مجلس اهل‏بيت نيست.

اشك: وقتى سرازير شد، يعنى خريدنت، راهت دادن!

مستمع: بايد قدر خودشو بدونه. آخه روى بال ملائكه نشسته.

روضه‏هاى آبكى: سوز مجلسو از بين مى‏بره!

شما فكر مى‏كنيد هر كدام از اين دو ديدگاه چقدر طرفدار دارد؟ به انتظار جواب شما مى‏مانيم.

کد مطلب: 8681

آدرس مطلب: https://www.armaneheyat.ir/issue/8681/واژه-نامه-ى-هيأتى