شماره نهم ماهنامه خیمه - شوال1424 - آذر1382

شهيد والا مقام، محمّد رضا باصر در سال 1338در شهر مذهبى تبريز و در خانواده‏اى مؤمن و متدين، كه سرمايه‏اى جز ايمان به اللّه و عشق به ائمه اطهار (ع) نداشتند، چشم به جهان گشود. هوش سرشار و متانت خاص او همواره با تقيدش به احكام اسلامى از خصوصيات بارز او در دوران كودكى بود؛ به طورى كه هم كلاسى هايش او را همواره از سر تعظيم، حاجى و شيخ مى‏خواندند.

دوره‏ى ابتدايى و متوسطه را با موفقيت به اتمام رساند و پس از موفقيت در كنكور، در رشته‏ى فيزيك دانشگاه كاشان شروع به تحصيل نمود. با شروع انقلاب شكوهمند اسلامى، در كنار مردم مسلمان ايران به نداى امام امت، لبيك گفت و عليه طاغوت زمان به مقابله برخاست.

وى همواره در مقاطع حساس قبل از پيروزى انقلاب اسلامى حضور داشت و ضمن پيروى از ولايت فقيه، پشت سر روحانيت متعهد، قدم بر مى‏داشت و همگان را نيز بر اين مهم دعوت مى‏كرد. فعاليت او بعد از انقلاب در دانشگاه نيز ادامه داشت و با انسجام دانشجويان پيرو خط امام وحزب اللهى، به تشكيل انجمن اسلامى دانشكده پرداخته، در مقابل حركات مذبوحانه‏ى گروهكهاى مزدور شرق و غرب، موضعى قاطع اتخاذ مى‏كرد و به افشاگرى ماهيت پليد فكرى و سياسى و اخلاقى آنها مى‏پرداخت.

در جريان انقلاب فرهنگى، محمّد رضا باصر به تلاش‏هاى خود افزود؛ به طورى كه حتّى شبها تا دير وقت، به برنامه ريزى و انجام مسؤوليت‏هاى خود در قبال مسائل دانشگاه مى‏پرداخت. پس از تعطيلى دانشگاه‏ها، وى به همراه برادران انجمن اسلامى از طريق جهاد سازندگى به روستاهاى كاشان مى‏رفت و در ساختن حمام و مدرسه و...، روستائيان را يارى مى‏نمود.

پس از بازگشت مجدد به تبريز، با علاقه‏ى وافرى كه به سپاه داشت، به عضويت سپاه در آمد. اين عشق تا آخرين دقايق حيات پر افتخارش، هر لحظه افزونتر مى‏شد. در اين جايگاه مقدّس بود كه روح او اوج گرفت و تلاشهاى خالصانه‏ى وى زبانزد خاص وعام شد.

روح تسليم در مقابل امر خداوند متعال و اطاعت در مقابل امر اولى‏الامر، اخلاص و صفا به تمامى معنا، عشق به اباعبداللّه‏الحسين (ع) و علاقه به خانواده‏هاى شهدا، از خصوصيات بارز زندگانى پرافتخار او بود.

اعضاى هيأتهاى حسينى و دوستداران اهل بيت (ع) مخصوصا هيأت حسينى پايگاههاى مقاومت، كه توسط خود او بنيان گذارى شد، همواره به ياد ايشان هستند و ياد و خاطره‌ى آن عاشق وارسته‏ى حسينى را گرامى مى‏دارند.

تلاش‏هاى ايشان در امر فعاليت‏هاى مردمى و هيأتى بعد از ازدواج و تشكيل خانواده نه تنها كم نشد، بلكه با كمك‏هاى همسرش گسترش نيز يافت.

در مرخصى‏ها پيش از ديدن فاميل‌ها و اقوام به خانواده‏ى محترم شهدا سر مى‏زد و اين را يك تكليف براى خود مى‏شمرد. با اينكه علاقه‏ى زيادى به فرزند شش ماهه‏اش، روح اللّه، داشت او را كمتر بغل مى‏گرفت تا زياد به او انس نگيرد؛ چون مى‏دانست كه رفتنى است.

زمان موعود نزديك بود. او در جبهه‏ها با شورى وصف ناشدنى حضور مى‏يافت. وقتى دعاى توسل مى‏خواند و نوحه‌خوانى مى‏كرد، حال و هواى ديگرى داشت. حضور باصر در گردان امام حسين (ع) لشكر عاشورا، حال و هواى ديگرى به اين گردان بخشيده بود. بسيجيان اين گردان، خاطره‏ى عزادارى‏ها و راز و نيازهاى شبانه‏ى او را فراموش نخواهند كرد. در مراحل سخت آموزش‏ها و رزم‌هاى شبانه، با هوشيارى و استقامتى وصف‏ناپذير شركت مى‏كرد.

قبل از عمليات عظيم بدر، فرمانده گردان امام حسين (ع) شهيد اصغر قصاب عبداللهى، به او تكليف كرده بود كه بنا به پاره‏اى مصالح، به عمليات نرود؛ چون در پشت جبهه بيشتر به وجود او نياز هست. ولى او آنقدر اصرار و پافشارى كرد تا اجازه‏ى شركت در عمليات را به دست آورد و با شور و عشق زائد الوصف، عازم خط مقدم نبرد شد و پس از رشادت‌هاى زياد، در محورى كه تنها چند قدم با دشمن فاصله داشت، در نبردى بى‌امان در ميان رگبار گلوله‏هاى دشمن به لقاءالله - كه آرزوى ديرينه‏اش بود - نائل آمد.

پيكر مطهّر او هم چون به سرور و سالار شهيدان حسين بن على (ع) روى خاك تفتيده‌ى كربلاى ايران ماند و پس از سالهاى متمادى در 21ماه مبارك رمضان و در روز شهادت حضرت امير المؤمنين على (ع) به آغوش خانواده بازگشت و در كنار ياران شهيدش در گلزار شهداى تبريز به خاك سپرده شد.

اى كشتگان راه خدا يادتان به خير

ياران سيدالشهداء يادتان به خير

صدها قلم به دست مورخ شكسته باد

ننگارد ار حديث شما، يادتان به خير

اندر كنار دجله به خون آرميده‏ايد

اى زائران كرب و بلا يادتان به خير

شهيد محمّد رضا باصر، حتّى در گرما گرم مبارزه با دشمن، از هيأت‏هاى حسينى و محافل آئينى غافل نبوده، در آن هنگام كه وصيت نامه‏ى الهى خود را مى‏نوشته، ياران و دوستان هيأتى خود را مورد خطاب قرار داده و نوشته است:

«به مجالس سوگوارى ابا عبداللّه الحسين (ع) فوق العاده اهميّت دهيد. به تعزيه دارى حسين (ع) عشق عميق داشته باشيد. هيأت‌هاى حسينى را كه در مسير انقلاب اسلامى حركت مى‏كنند، تقويت نماييد. هيأت حسينى پايگاههاى مقاومت را كه عده‏ى زيادى از آنان به لقاء الله پيوسته‏اند، تقويت نماييد. اين هيأت، يكپارچه شور حسين و روحيه‏ى مكتبى مى‏باشد.

امّا اى آنهايى كه شايد سالها حسين حسين گفته‏ايد، ولى بعد از انقلاب يك كلمه به نفع انقلاب عزيز اسلامى نگفته‏ايد و جان مى‏دهيد كه بگوييد؛ بدانيد كه در روز قيامت، شهدا در درگاه خداوند متعال از شما شكايت خواهند كرد و خواهند گفت: شما به حسين عزيز خيانت كرده‏ايد. به خود آييد!»

آرمان هیأت