کد مطلب : ۱۰۸۳۳
شاخه‌های موسیقی مذهبی در «موسیقی عاشورا» بررسی شد
«موسیقی عاشورا» کتابی از تورج زاهدی و تولید پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی حوزه هنری است که همزمان با ماه محرم توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد.
در این کتاب نویسنده ضمن نگاه تاریخی به مراسم‌های عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) موسیقی عاشورایی را مورد بررسی قرار داده است.
به اعتقاد زاهدی موسیقی مذهبی در ایران به چهار شاخه تقسیم می‌شود که عبارتند از: روضه‌خوانی، نوحه‌خوانی، اذان و مناجات و تعزیه و شبیه‌خوانی. بر این اساس سه شاخه از چهار شاخه کلی موسیقی مذهبی به عاشورا و امام حسین(ع) مرتبط است.
زاهدی در این کتاب از نوحه‌خوان‌ها و روضه‌خوان‌های معروفی همچون سید محمود واعظی، لسان طالقانی، اعتماد شیرازی نام برده و از کار آنها به عنوان شاخه‌ای از موسیقی مذهبی تعریف کرده است.
وی در این مسیر برای اعتبار گفته خود از سخن استادانی همچون روح الله خالقی و کتاب‌هایی همچون «سرگذشت موسیقی ایران» به عنوان شاهد و منبع بهره برده است.
نقدی بر قطعه «عاشورا برای پیانو تنها» اثر جواد معروفی بخش دیگری از این کتاب است. زاهدی در این قسمت بر این باور است که قطعه عاشورا هر چند در کل موفق است ولی در جزئیات و دقایق و ظرایف ساختاری‌اش کم می‌آورد و نمی‌تواند به انسجام کامل دست پیدا کند.
در این کتاب ۱۳۶ صفحه‌ای بخشی نیز به نت‌های عاشورایی اختصاص یافته که در این بخش، قسمت‌هایی از تصنیف «رو سر بنه به بالین» و سرود مشهور «ای ایران» که از روی برخی از نوحه و تصنیف‌های عاشورایی برداشت شده آمده است.
زاهدی در نگارش کتاب «موسیقی عاشورا» از منابعی همچون گلبانگ محراب تا بانگ مضراب، چهره‌های موسیقی ایران، تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران، موسیقی تعزیه، تاریخ موسیقی نظامی ایران و ... استفاده کرده است.
کتاب «موسیقی عاشورا» در ۱۳۶ صفحه قطع رقعی، در شمارگان ۲۵۰۰ نسخه منتشر شده است.
در این کتاب نویسنده ضمن نگاه تاریخی به مراسم‌های عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) موسیقی عاشورایی را مورد بررسی قرار داده است.
به اعتقاد زاهدی موسیقی مذهبی در ایران به چهار شاخه تقسیم می‌شود که عبارتند از: روضه‌خوانی، نوحه‌خوانی، اذان و مناجات و تعزیه و شبیه‌خوانی. بر این اساس سه شاخه از چهار شاخه کلی موسیقی مذهبی به عاشورا و امام حسین(ع) مرتبط است.
زاهدی در این کتاب از نوحه‌خوان‌ها و روضه‌خوان‌های معروفی همچون سید محمود واعظی، لسان طالقانی، اعتماد شیرازی نام برده و از کار آنها به عنوان شاخه‌ای از موسیقی مذهبی تعریف کرده است.
وی در این مسیر برای اعتبار گفته خود از سخن استادانی همچون روح الله خالقی و کتاب‌هایی همچون «سرگذشت موسیقی ایران» به عنوان شاهد و منبع بهره برده است.
نقدی بر قطعه «عاشورا برای پیانو تنها» اثر جواد معروفی بخش دیگری از این کتاب است. زاهدی در این قسمت بر این باور است که قطعه عاشورا هر چند در کل موفق است ولی در جزئیات و دقایق و ظرایف ساختاری‌اش کم می‌آورد و نمی‌تواند به انسجام کامل دست پیدا کند.
در این کتاب ۱۳۶ صفحه‌ای بخشی نیز به نت‌های عاشورایی اختصاص یافته که در این بخش، قسمت‌هایی از تصنیف «رو سر بنه به بالین» و سرود مشهور «ای ایران» که از روی برخی از نوحه و تصنیف‌های عاشورایی برداشت شده آمده است.
زاهدی در نگارش کتاب «موسیقی عاشورا» از منابعی همچون گلبانگ محراب تا بانگ مضراب، چهره‌های موسیقی ایران، تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران، موسیقی تعزیه، تاریخ موسیقی نظامی ایران و ... استفاده کرده است.
کتاب «موسیقی عاشورا» در ۱۳۶ صفحه قطع رقعی، در شمارگان ۲۵۰۰ نسخه منتشر شده است.
مرجع : خبرگزاری مهر
