آرمان هیأت - توديع ري‌شهري از سازمان حج و زيارت

جامعه: آیت‌الله محمد محمدی ری‌شهری تأكید كرد: این هنر نیست كه از یك خانواده‌ی شهید، كودتاچی بسازیم.

سیاست نظام جمهوری اسلامی و علوی باید این باشد كه علاقه‌مندان آن در هر مسئولیتی تلاش كنند، به دوستان نظام بیفزایند و از مخالفان آن كم كنند. یقین دارم، در این صورت نظام صدمه‌ای نمی‌خورد.

آیت‌الله ری‌شهری ـ نماینده‌ پیشین ولی فقیه در امور حج و زیارت ـ پس از آن‌كه متن استعفایش از نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت و سرپرستی حجاج كه در تاریخ اول دی‌ماه برای مقام معظم رهبری فرستاده شده بود، توسط مجری برنامه خوانده شد، در مراسم تودیع خود، گفت: زبان و توان شكر این نعمت عظیم را ندارم. خداوند متعال توفیق داد، دو دهه از عمرم را در خدمت اهداف بلند حج و زائران خانه‌ی خدا و خاندان رسالت باشم. سال 1370كه مقام معظم رهبری این مسئولیت را به من واگذار كرد، یک موی سپید در صورتم نبود و امروز عكس این موضوع است.

او با قدردانی از رهنمود‌های مقام معظم رهبری بیان كرد: ایشان اهتمام فوق‌العاده‌ای به موضوع حج و برگزاری با عزت و اقتدار آن داشتند. همان‌طور كه در حكم من تصریح و تأكید كردند و همواره آن‌چه را كه آرمان و سیاست امام راحل بوده است، از من خواسته‌اند تا در حج اجرا كنم.

او افزود: مقام معظم رهبری مانند حضرت امام خمینی (ره) بلندترین، قوی‌ترین و جامع‌ترین پیام‌های خود را برای حج می‌فرستادند.

ری‌شهری با تأكید بر این‌كه سایه‌ مقام معظم رهبری باید بر تمام سلیقه‌های سیاسی باشد، گفت: معتقدم، اگر كسی 10 درصد با ولی فقیه خوب است، باید كاری كنیم تا این چند درصد اضافه شود، نه این‌كه كاری كنیم تا این درصد را هم از دست بدهیم. من از همان ابتدا و زمان حیات امام راحل، هر مسئولیتی را پذیرفتم، این موضوع را درنظر داشتم.

او ادامه داد: میانه‌روی و با رهبری بودن، جاده‌ رسیدن به هدف و آرمان‌های امام راحل است. اصولگرایی واقعی، اجتناب‌ از افراط و تفریط است و اگر كسی افراط و تفریط كرد، اصولگرا نیست. اصولگرایی یعنی همراهی رهبری. معیار در زمان امامان معصوم (ع)، آن‌ها هستند، در زمان تمام ائمه (ع) كندروی و تند‌روی بوده است.

رییس دانشكده‌ی علوم و حدیث به بیان روایتی از امام صادق (ع) پرداخت و بیان كرد: در آن زمان، عده‌ای مدعی پیروی از ایشان بودند كه امام خطاب به آن‌ها فرمودند، «این عده تصور می‌كنند، من امام آن‌ها هستم، درحالی‌كه به والله من امام آن‌ها نیستم و خدا آن‌ها را لعنت‌ كند. من امام كسی هستم كه از من اطاعت كند». در زمان غیبت هم معیار، امام و رهبری است، نه تندتر و نه كندتر.

ری‌شهری به بخشی از سخنان اخیر مقام معظم رهبری درباره‌ی افراط گری‌ها به‌عنوان عامل كمكی به دشمن اشاره و اظهار كرد: علاقه‌مندان به رهبری باید تلاش كنند، از مخالفان بكاهند و به موافقان رهبری اضافه كنند. این هنر نیست كه دوست را به دشمن تبدیل كنیم، هنر این است كه مخالف را به دوست تبدیل كنیم. لقمان حكیم هم به پسرش گفت، هزار دوست، كم است و یک دشمن زیاد. ما امروز برای نظام اسلامی باید دوست اضافه كنیم، یک دشمن هم زیاد است. علاقه‌مندان به نظام و رهبری باید این سیاست را درنظر بگیرند.

او ادامه داد: یكی از سیاست‌های امنیتی امیرالمؤمنان (ع)، دوست كردن دشمن بود. كسی كه دشمن خود را اصلاح كند، عدد دوستانش را زیاد كرده است. این درس سیاسی برای نظام اسلامی و علوی است.

ری‌شهری تأكید كرد: باید كاری كرد كه اگر 10 درصد اعتراض دارند، اعتراض‌ آن‌ها برداشته شود. امروز همراهی با مقام معظم رهبری از واجبات است و افراط گرایی و كند‌روی هر دو برای نظام ضرر دارد.

او در ادامه به بیان خاطره‌ای از محاكمه‌ تعدادی از كودتاگران كودتای «نوژه» پرداخت و گفت: یكی از خلبان‌هایی كه قرار بود محاكمه شود، از من خواست نوع اعدامش را به‌خاطر وضعیت كشور، برقراری جنگ و حفظ آبرو، به اختیار خودش بگذارم و از من خواست، طوری هواپیمایش دست‌كاری شود كه چیزی معلوم نشود. این صحبت‌ها نشان می‌داد، این فرد احساس پشیمانی كرده است. بنابراین خدمت حضرت امام (ره) رفتم و از ایشان درخواست كردم، این فرد و افراد مشابه او را كه احساس پشیمانی كرده‌اند و احتمال بازگشت آن‌ها به دوران گذشته‌شان وجود ندارد، رها كنیم و اطمینان دادم كه این موضوع مشكلی ایجاد نمی‌كند، حضرت امام (ره) با هوشمندی فرمودند، احراز كنید كه این افراد قطعا پشیمان شده‌اند و خطری ندارند. به این ترتیب، حدود 20 نفر آزاد شدند و همان خلبان كه پیش من آمده بود، بعدها در یكی از عملیات‌های هوایی جنگ تحمیلی شهید شد.

نماینده‌ پیشین مقام معظم رهبری در امور حج و زیارت گفت: هر فردی در هر موقعیتی از رهبری جدا شود، این نظام ضرر نمی‌كند، بلكه خودش متضرر می‌شود. در قرآن آمده است كه «هر فردی كنار برود، خدا جایگزینی برای او می‌آورد»؛ اما وظیفه‌ ما این است كه در این شرایط از نظام، رهبری و میراث خون شهیدان حمایت كنیم و آگاه باشیم كه كند‌روی و تندروی به ضرر نظام است و همراهی با نظام با عاقبت به خیری همراه است.

او در ادامه‌ی سخنان خود بار دیگر تأكید كرد: همان‌طور كه در متن تقاضای استعفای من آمده است، كناره‌گیری‌ام هیچ ارتباطی با تغییرات در سازمان حج و زیارت ندارد كه برخی سایت‌ها، مطالبی را در این‌باره نوشته بودند. معتقدم وزیری كه انتخاب می‌شود، حق دارد، معاون خود را انتخاب كند. او تمایل داشت، شخص جدیدی را انتخاب كند و من هم با این موضوع موافقت كردم.

ری‌شهری ادامه داد: این موضوع به مسأله‌ی ادغام سازمان‌های میراث فرهنگی و گردشگری و حج و زیارت نیز هیچ ارتباطی ندارد. ادغام، موضوعی غیركارشناسی بود كه مقام معظم رهبری با آن مخالفت كردند و كناره‌گیری من با آن موضوع اصلا ارتباطی ندارد.

او یاد‌آور شد: بیست‌ودوم آذرماه سال 1373 پس از برپایی حج، از مقام معظم رهبری درخواست كردم، فرد دیگری را به مصلحت، جایگزین كنند كه ایشان نپذیرفتند. دوازدهم مهرماه سال 1385 نیز بار دیگر این موضوع را خدمت ایشان مطرح و عرض كردم كه نمایندگان ولی فقیه معمولا 5 تا 10 سال در این مسئولیت هستند و مدیریت، عمری دارد و اگر كاری می‌توانستم انجام دهم، انجام داده‌ام و فرد دیگری را اگر می‌توانید انتخاب كنید كه باز هم مصلحت ندانستند. امسال یك‌بار دیگر این موضوع را مطرح كردم و در همان جلسه مذاكره كردند و نام چند نفری مطرح شد. ایشان معتقد بودند، جانشین باید چار‌چوب بعثه‌ی مقام معظم رهبری را تغییر ندهد، سیاست‌های بعثه‌ی مقام معظم رهبری ادامه یابد و اعتدال در سیاست‌ها و مدیریت برقرار باشد.

او افزود: من در میان چند نفر مطرح‌شده، براساس این معیارها، حجت‌الاسلام والمسلمین قاضی‌عسكر را پیشنهاد دادم و گفتم، این فرد اصلح‌تر است. ایشان فرصتی برای فكر‌ كردن دادند.

ری‌شهری گفت: شخصی كه این مسئولیت در بعثه‌ را می‌پذیرد، باید به سیاست‌های نظام و مقام معظم رهبری اعتقاد داشته باشد و با این اعتقاد كه بعثه مقام معظم رهبری، شعبه‌ای از دفتر حضرت ولی‌عصر (عج) است، این بخش را اداره كند. با توجه به ویژگی‌های مورد نظر مقام معظم رهبری، آقای قاضی‌عسكر را فردی صلحی دانستم.

او با اشاره به شاخص‌های اخلاقی نماینده‌ جدید ولی فقیه در امور حج و زیارت اضافه كرد: «حجت‌الاسلام والمسلمین قاضی‌عسگر می‌تواند تدابیر مقام معظم رهبری در حج را اجرا كند و فردی معتدل است.»