در این مراسم كه با عنوان آئین «بر خوان غم» در سینما بهمن كاشان برگزار شد، افزون بر معرفی شخصیت علمی و ادبی محتشم کاشانی، شماری از حاضران اشعار این شاعر بزرگ را خواندند.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم در پیامی، برگزاری نكوداشت محتشم كاشانی را کاری شایسته توصیف كرد.

دکتر «غلامعلی حداد عادل» در پیام خود افزود: محتشم مانند خورشیدی در میان ستارگان شهر کاشان می درخشد.

وی تصریح كرد: شهرت فراوان محتشم نه فقط بر اثر ذوق شاعری و طبع لطیف و زبان فصیح و بلیغ اوست بلکه ناشی از سروده‌های فاخری است که وی در مرثیه سالار شهیدان حضرت اباعبدالله‌الحسین سروده است.

کمال‌الدین علی محتشم کاشانی، از معروف‌ترین شعرای دوره صفوی است.

شمس الشعرا، محتشم، در آغاز سده دهم هجری و همزمان با پادشاهی شاه طهماسب صفوی در کاشان به دنیا آمد و در نوجوانی‌ به‌ مطالعه‌ علوم‌ دینی‌ و ادبی ‌معمول‌ زمان‌ خود پرداخت‌ و اشعار شعرای‌ قدیمی‌ ایران‌ را با دقت‌ بررسی‌ كرد.

محتشم فنون شاعری را از «صدقی استرآبادی» فرا گرفت و خود شاگردانی مانند تقی‌الدین محمد حسینی صاحب «خلاصه‌الشعار»، صرفی ساوجی، وحشتی جوشقانی و حسرتی کاشانی را پرورش داد.

این شاعر و مرثیه‌سرای بزرگ، با سرودن دوازده بندی در مرثیه شهدای کربلا که بند نخست ترکیب‌بند با بیت «باز این چه شورش است که در خلق عالم است، باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است» آغاز می‌شود، مقام والایی در مرثیه‌سرایی کسب کرد.

۱۲ بند محتشم از ۴۰۰ سال پیش در میان هواداران شیعه جایگاه ویژه‌ای یافت و تاكنون خواندن این اشعار در هیئت‌های عزاداری و نوحه‌های ماه محرم شور مجالس حسینی را چند برابر می‌کند.

شاعران بسیاری پس از محتشم تاکنون از این ترکیب بند در شعرها و نوحه‌هایشان بهره برده‌اند.

مجموعه‌ آثار این‌ شاعر بزرگ‌ را یکی‌ از شاگردانش‌ در شش‌ کتاب‌ جمع‌‌آوری کرد که‌ شامل غزلیات‌، قصاید، قطعات‌، رباعیات‌، مثنویات‌ و ترکیب‌‌بندهای‌ وی است.

محتشم در ربیع الاول سال ۹۹۶ هجری در ۹۱ سالگی درگذشت و در محله‌ای که امروز به محله محتشم کاشان(در خیابان محتشم) معروف است به خاک سپرده شد.

آرمان هیأت