درباره سید بهاءالدین شمس قریشی

سید بهاءالدین شمس قریشی ملقب به «شمس الاشراف» و متخلص به «شمس» فرزند سید محمد فرزند سید عبدالمطلب پاوه‌ای ، شاعری بود كه به فارسی و كردی شعر گفته و در مسجد هژاره سنندج سمت امامت داشت.

با خلق آثاری چون «مولود نامه» ، «معراج نامه» ، «شمس العقاید» (تماماً به زبان کردی) و «اشعاری نغز و ادیبانه به زبان فارسی ، کردی و عربی»، محافل دینی مردم این دیار را رنگ و بویی نورانی بخشید.

مولودنامه‌خوانان و مدیحه‌سرایان اشعار او را در مجالس خود استفاده می‌کنند.

وی مولودنامه را در سال‌های قریب ۱۳۵۰ هجری قمری به رشته نظم درآورد و اولین بار به کوشش مرحوم حاج محمود دولت آبادی در سال ۱۳۶۴ هجری قمری چاپ شد و در ۱۳۶۵ هجری شمسی تصحیح و مجدداً به چاپ رسید اما تصحیح بسیار ضعیف و بدون رعایت دستور نگارش زبان کُردی و با اغلاط چاپی فراوان بود و چندین بار هم به همان صورت تجدید چاپ شد و هر گز تصحیح واقعی براساس نوشته های خطی شاعر انجام نگرفت و یک بار هم در چند سال اخیر توسط ملاعبدالرحمن محمودی در انتشارات کردستان تجدید چاپ شده که این بار دستور نگارشی زبان کردی کاملاً رعایت شده است. اما باز اشعار بدون هیچگونه شرح و توضیحی ارائه شده است در حالیکه مخاطبان این کتاب که براستی در میان مناطق کرد نشین بسیارند به شرح مشکلات و توضیح به زبانی ساده نیاز دارند.

وفات شمس الاشراف در حدود سال ۱۳۶۵ هجری قمری اتفاق افتاد به قرینه این بیت كردی خود او،عمرش از هفتاد سال بیشتر بوده است:

دوای حه فتا سال عومر و یرده
دل بی ئه شك و فوغانی بی ئه ثه ر من نامه وی