کد مطلب : ۱۲۸۸۳
تکیه
درباره حسینیه قودجان
فرهنگ-خیمه: درباره وجه تسمیه قریه قودجان یكی از بزرگان ده، آن را معرّب كودكان می‌داند و می‌گوید:«مرحوم ابوالقاسم میركبیر كه قبر ایشان در همین ده مورد زیارت است این اسم را قرار داد و وجه تسمیه آن به خاطر دو دختر حضرت امام موسی ابن جعفر(ع) است كه قبور این دو امامزاده در این ده محل زیارت و مورد توجه اهالی است.»
خط این سنگ‌ها نهصد سال پیش نوشته شده و به عینه همان خطّی است كه روی سنگ نوشته حضرت امام موسی‌ابن جعفر(ع) و آن هم متعلق به نهصد سال پیش است.
در سال‌های اوایل انقلاب مرحوم شهید بهشتی توصیه به تعمیر و تجدید بنا و ساختن مقبره جدید برای ایشان كردند كه با كمك ایشان و توصیه آقایان روضاتی‌های اصفهان كه همگی از اولاد میركبیر هستند و با كمك اهالی و زحمات جناب آقای حاج عطا خسروی كه اكنون نیز عضو شورای اسلامی قودجان هستند این كار انجام شد.
حسینیه كه در سال ۱۳۵۸ از ساختمان قدیمی خود تبدیل به ساختمان فعلی شد. بر روی درب ورودی داخلی دیوار تاریخ ساخت حسینیه حك شده، كه ۱۰۳ سال قبل از ۱۳۵۸ بوده است.
البته داخل حسینیه نشان می‌داد كه بخشی قدیمی و بخشی جدید و نحوه ساخت آن دو بخش كاملا متمایزبوده است. در این حسینیه، عزاداری و تعزیه‌خوانی ۲۵۰ الی سیصد سال است كه برگزار می‌شود، البته پشت ساختمان حسینیه قدیمی، حجره‌ای را نشان می‌دهد كه دری دارد و در زمان قدیم این حجره‌ها اطاق‌هایی بوده كه زوّار امامزاده در آن اقامت می‌كردند و محلّ وسیعی كه ضلع جنوبی امامزاده بوده و تاكنون هم آن محل به همان وسعت است و بدون ساختمان و كشاورزی باقی مانده، محل برگزاری مراسم تعزیه‌خوانی سنتی بوده و بعدا آن اطاق‌های زوّار به صورت مربع مستطیل، حسینیه شده است.
این حسینیه كه به اسم حسینیه حضرت ابوالفضل قودجان نامگذاری شده، از دیر زمان محل برگزاری مراسم شبیه‌خوانی بوده است و كثرت شركت كننده در این مراسم چنان بوده که در سال ۱۳۵۶ امام خمینی دستور بزرگ كردن حسینیه ، به‌علت كثرت شركت‌كننده در مراسم شبیه‌خوانی سنتی را صادر کردند و در سال ۱۳۵۸، حسینیه قدیمی را كه حدود ۶۲۰مترمربع و با ساختمان قدیمی بود تخریب و حسینیه به ابعاد جدید بنا شد.
اکنون این حسینیه پنج هزار متر بنا دارد به اضافه سالن‌های مجاور حسینیه كه آن هم ۱۰هزار متر مساحت دارد که برای اقامت میهمانان و زائرین به تفكیك یك طبقه برای خانم‌ها و یك طبقه برای آقایان.
مراسم مستقیما برای شركت كنندگان و مشتاقان در همین سالن‌ها از طریق سیستم مداربسته پخش می‌شود.
از سال ۱۳۷۲ تعزیه‌خوانی در قودجان به صورت حرفه‌ای در آمد. بنای عظیم حسینیه قودجان هر سال جمعیت بسیاری را به خود می‌خواند. برای تماشای تعزیه، در سال‌های اول البته مردم با مشكل اسكان رو به رو بودند و با كامیون و وانت و اتومبیل‌های شخصی در بیابان‌های اطراف قودجان اسكان پیدا می‌كردند.
در ۱۰ روزی كه تعزیه قودجان برپاست، پانصد میلیون ریال هزینه می‌شود. بخش بزرگی از این پول را نذورات مردم تامین می‌كند.
تنها در سالن‌هایی كه به عنوان خوابگاه مسافران ساخته شده‌اند حداقل از سه هزار پتو استفاده می‌شود. ۱۲ هزار قطعه فرش زیر‌انداز جمعیت می‌شود و بالش هم برای مسافران تدارك دیده شده است.
البته علاوه بر سالن‌های بزرگی كه به عنوان خوابگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند ۷۰ اتاق جدا برای خانواده تعزیه‌خوانان و مهمانان ویژه در نظر گرفته شده است.
همه ساله از اربعین حسینی تا ۲۸ صفر مراسم تعزیه‌خوانی سنتی در این حسینیه برگزار می‌شود. تداركات این مراسم باشكوه در حقیقت در طول سال در تهران با مدیریت آیتالله حاج سید مرتضی خاتمی انجام میپذیرد كه از نظر مسائل علمی، اجرائی و مالی بسیار چشمگیر است.
هماهنگی باذاكرین این حسینیه حدودا ۱۰ ماه قبل از شروع مراسم شروع شده و حسّاسّیت زیادی برای انتخاب ذاكرین وجود دارد كه به فرمودة خود ذاكرین مراسم فینال تعزیه را در قودجان اجرا میكنند، بهترین شهادت‌خوان‌ها و خبرهترین مخالف‌خوان‌ها برای این مراسم دعوت می‌شوند.
با راه‌اندازی یك سامانه اطلاع‌رسانی، زمینه بسط و گسترش فرهنگ تعزیه‌خوانی و اهمیت برگزاری هر چه با شكوهتر این مراسم را مهیا شده است.
اداره كنندگان حسینیه در حین انجام مراسم بیش ازپانصد نفر می‌شوند كه در قسمت‌های مختلف انجام مراسم چه در بخش برگزاری مراسم چه در بخش تداركات ذاكرین، بخش سپاهیان موافق و مخالف در تعزیه ، بخش لباس وتداركان اسب‌ها، بخش انتظامات زنانه و مردانه، بخش درب‌های ورودی و خروجی كه زنانه ومردانه كاملا از هم جدا هستند، بخش كنترل جاده‌های ورود و خروج شركت كنندگان وترابری آنها ، بخش پذیرایی عمومی و پرسنل اداره كننده، بخش اسكان شركت كننده‌های زنانه و مردانه و غیره به ارائه خدمات مشغول هستند كه حدودأ پنجاه مسئولیت می‌شود.
خط این سنگ‌ها نهصد سال پیش نوشته شده و به عینه همان خطّی است كه روی سنگ نوشته حضرت امام موسی‌ابن جعفر(ع) و آن هم متعلق به نهصد سال پیش است.
در سال‌های اوایل انقلاب مرحوم شهید بهشتی توصیه به تعمیر و تجدید بنا و ساختن مقبره جدید برای ایشان كردند كه با كمك ایشان و توصیه آقایان روضاتی‌های اصفهان كه همگی از اولاد میركبیر هستند و با كمك اهالی و زحمات جناب آقای حاج عطا خسروی كه اكنون نیز عضو شورای اسلامی قودجان هستند این كار انجام شد.
حسینیه كه در سال ۱۳۵۸ از ساختمان قدیمی خود تبدیل به ساختمان فعلی شد. بر روی درب ورودی داخلی دیوار تاریخ ساخت حسینیه حك شده، كه ۱۰۳ سال قبل از ۱۳۵۸ بوده است.
البته داخل حسینیه نشان می‌داد كه بخشی قدیمی و بخشی جدید و نحوه ساخت آن دو بخش كاملا متمایزبوده است. در این حسینیه، عزاداری و تعزیه‌خوانی ۲۵۰ الی سیصد سال است كه برگزار می‌شود، البته پشت ساختمان حسینیه قدیمی، حجره‌ای را نشان می‌دهد كه دری دارد و در زمان قدیم این حجره‌ها اطاق‌هایی بوده كه زوّار امامزاده در آن اقامت می‌كردند و محلّ وسیعی كه ضلع جنوبی امامزاده بوده و تاكنون هم آن محل به همان وسعت است و بدون ساختمان و كشاورزی باقی مانده، محل برگزاری مراسم تعزیه‌خوانی سنتی بوده و بعدا آن اطاق‌های زوّار به صورت مربع مستطیل، حسینیه شده است.
این حسینیه كه به اسم حسینیه حضرت ابوالفضل قودجان نامگذاری شده، از دیر زمان محل برگزاری مراسم شبیه‌خوانی بوده است و كثرت شركت كننده در این مراسم چنان بوده که در سال ۱۳۵۶ امام خمینی دستور بزرگ كردن حسینیه ، به‌علت كثرت شركت‌كننده در مراسم شبیه‌خوانی سنتی را صادر کردند و در سال ۱۳۵۸، حسینیه قدیمی را كه حدود ۶۲۰مترمربع و با ساختمان قدیمی بود تخریب و حسینیه به ابعاد جدید بنا شد.
اکنون این حسینیه پنج هزار متر بنا دارد به اضافه سالن‌های مجاور حسینیه كه آن هم ۱۰هزار متر مساحت دارد که برای اقامت میهمانان و زائرین به تفكیك یك طبقه برای خانم‌ها و یك طبقه برای آقایان.
مراسم مستقیما برای شركت كنندگان و مشتاقان در همین سالن‌ها از طریق سیستم مداربسته پخش می‌شود.
از سال ۱۳۷۲ تعزیه‌خوانی در قودجان به صورت حرفه‌ای در آمد. بنای عظیم حسینیه قودجان هر سال جمعیت بسیاری را به خود می‌خواند. برای تماشای تعزیه، در سال‌های اول البته مردم با مشكل اسكان رو به رو بودند و با كامیون و وانت و اتومبیل‌های شخصی در بیابان‌های اطراف قودجان اسكان پیدا می‌كردند.
در ۱۰ روزی كه تعزیه قودجان برپاست، پانصد میلیون ریال هزینه می‌شود. بخش بزرگی از این پول را نذورات مردم تامین می‌كند.
تنها در سالن‌هایی كه به عنوان خوابگاه مسافران ساخته شده‌اند حداقل از سه هزار پتو استفاده می‌شود. ۱۲ هزار قطعه فرش زیر‌انداز جمعیت می‌شود و بالش هم برای مسافران تدارك دیده شده است.
البته علاوه بر سالن‌های بزرگی كه به عنوان خوابگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند ۷۰ اتاق جدا برای خانواده تعزیه‌خوانان و مهمانان ویژه در نظر گرفته شده است.
همه ساله از اربعین حسینی تا ۲۸ صفر مراسم تعزیه‌خوانی سنتی در این حسینیه برگزار می‌شود. تداركات این مراسم باشكوه در حقیقت در طول سال در تهران با مدیریت آیتالله حاج سید مرتضی خاتمی انجام میپذیرد كه از نظر مسائل علمی، اجرائی و مالی بسیار چشمگیر است.
هماهنگی باذاكرین این حسینیه حدودا ۱۰ ماه قبل از شروع مراسم شروع شده و حسّاسّیت زیادی برای انتخاب ذاكرین وجود دارد كه به فرمودة خود ذاكرین مراسم فینال تعزیه را در قودجان اجرا میكنند، بهترین شهادت‌خوان‌ها و خبرهترین مخالف‌خوان‌ها برای این مراسم دعوت می‌شوند.
با راه‌اندازی یك سامانه اطلاع‌رسانی، زمینه بسط و گسترش فرهنگ تعزیه‌خوانی و اهمیت برگزاری هر چه با شكوهتر این مراسم را مهیا شده است.
اداره كنندگان حسینیه در حین انجام مراسم بیش ازپانصد نفر می‌شوند كه در قسمت‌های مختلف انجام مراسم چه در بخش برگزاری مراسم چه در بخش تداركات ذاكرین، بخش سپاهیان موافق و مخالف در تعزیه ، بخش لباس وتداركان اسب‌ها، بخش انتظامات زنانه و مردانه، بخش درب‌های ورودی و خروجی كه زنانه ومردانه كاملا از هم جدا هستند، بخش كنترل جاده‌های ورود و خروج شركت كنندگان وترابری آنها ، بخش پذیرایی عمومی و پرسنل اداره كننده، بخش اسكان شركت كننده‌های زنانه و مردانه و غیره به ارائه خدمات مشغول هستند كه حدودأ پنجاه مسئولیت می‌شود.
