آرمان هیأت - درباره عباس گرگانی

عباس گرگانی، پیشکسوت تعزیه‌خوانی و شیپورچی مجالس تعزیه است.

خیمه- فرهنگ: عباس گرگانی متولد ۱۳۱۹ در قزوین است.

پدر او مردی تعزیه‌خوان بود که سواد نداشت و به «رجب طبّال» معروف بود که تا سن ۱۱۰ سالگی نیز عمر کرد.

عباس گرگانی توسط پدرش به مجالس اجرای تعزیه و شبیه‌خوانی برده شد و از پنج سالگی نیز شروع به تعزیه‌خوانی در نقش بچه‌خوان کرد. اولین نقشی که او خواند سکینه و رقیه بود.

وی تا ۱۸ سالگی به خواندن تعزیه ادامه داد و آموزش موسیقی تعزیه را نزد برادرش شروع کرد اما او که به گفته خودش بسیار بازیگوش بوده، به شدت از سوی برادرش تنبیه می‌شده تا اینکه سرانجام بر سر غیرت آمده و نزد عنایت صمصام، استاد تعزیه‌خوانی آغاز جدیدی در تعزیه‌خوانی داشته است.

گرگانی می‌گوید که آهنگ‌ها را زود فرامی‌گرفته است و در ضمن پدرش به او گفته که اگر به کاری غیر از تعزیه‌خوانی مشغول شود، عاقش می‌کند، و وی از زمانی که به تهران آمده نیز با تعزیه‌خوانان تهرانی نظیر مرحوم سلیمانی، حسین نورانی، علی‌ آقای ترابی و اسماعیل محمدی به اجرای مجالس تعزیه پرداخته است.

گرگانی برای تامین معاش زندگی، ابتدا در بیمه البرز و سپس در کارخانه کاشی ایرانا مشغول به کار شده و اکنون که بازنشسته شده است، هر شب به صورت انجمنی تعزیه‌خوانی دارد.

وی در گفتگو با خیمه به خاطره‌ای اشاره می‌کند که مربوط به زمان بازگشت امام به ایران است و اینکه او یکی از اعضای گروه تعزیه خوانی بوده که در مقابل امام خمینی مجلس تعزیه اجرا کرده‌اند.

عباس گرگانی درباره موسیقی تعزیه معتقد است که «موسیقی تعزیه در اصل یک طبل و یک شیپور است و موسیقی اصیل را می‌توان در تعزیه مشاهده کرد.»