آرمان هیأت - مضامين اخلاقی و دينی به صورت غيرمستقيم در سريال‌ها گفته شوند

نقد سريال‌های ماه رمضان در گفت‌وگو با يك منتقد:

مضامين اخلاقی و دينی به صورت غيرمستقيم در سريال‌ها گفته شوند

اگر فيلمنامه‌نويس يا كارگردان همه‌ چيز را چه از لحاظ مضمون، محتوا، ساخت و يا جذابيت‌های بصری به صورت آماده در اختيار مخاطب قرار دهد، چيزی از انديشه كردن در مخاطب باقی نمی‌ماند و تماشاگر منفعل بار می‌آيد.

فرهنگ: يك منتقد سينما و تلويزيون درباره محتوای سريال‌های تلويزيونی ماه رمضان گفت: مضامين اخلاقی و دينی و هر آنچه به مضامين ماورايی زندگی بشر مربوط است، بايد به طور غيرمستقيم در سریال‌ها گفته شوند.

بهزاد صديقی به ذكر مثالی درباره مطلب بالا پرداخت و گفت: در سريال «ملكوت» رويارويی فرشته و انسانی كه در كماست برای مخاطب جذاب است، اما به نظر می‌رسد، اين مضامين مستقيم را زياد ديده‌ايم؛ چنين فيلم‌هايی بايد با شكل جديد‌تر و جذاب‌تر ارائه شوند تا باور‌پذيرتر باشند و تصنعی به نظر نرسند.

اين كارشناس سينما و تلويزيون افزود: در ساخت سريال‌های تلويزيونی كمتر به شكل و فرمت كار توجه می‌شود. ساختار و فرمت يك اثر بايد با مضمون آن هماهنگ باشد تا بتواند مخاطبان بيشتری را به خود جذب كند.

بهزاد صديقی تصریح كرد: اين هماهنگی ساختار و محتوا را تا حدود زيادی می‌توانيم در سريال «نون و ريحون» ببينيم، اما به نظر من چنين كارهايی بايد بيشتر ساخته شوند، حتی اگر تماشاگر در ابتدا، كار را پس بزند.

اين منتقد افزود: از آنجا كه سريال‌هايی مانند «نون و ريحون» كمتر ساخته شده‌اند، فكر می‌كنيم اين كارها نمی‌توانند مخاطب جذب كنند، ولی اگر يك كار خوب و نو ارائه دهيم، مخاطب از ميانه يا در انتهها با كار همراه می‌شود يا حداقل كارهای بعدی را می‌پذيرد و تجربه‌ ديدن شكل‌های نو و تازه را به دست می‌آورد.

اين كارشناس سينما و تلويزيون تاكيد كرد: اگر فيلمنامه‌نويس يا كارگردان همه‌ چيز را چه از لحاظ مضمون، محتوا، ساخت و يا جذابيت‌های بصری به صورت آماده در اختيار مخاطب قرار دهد، چيزی از انديشه كردن در مخاطب باقی نمی‌ماند و تماشاگر منفعل بار می‌آيد، به همين دليل است كه وقتی تماشاگران با يك فيلم جدی مواجه می‌شوند آن را پس می‌زنند، چون فيلم‌های تلويزيونی در سطح پايين ساخته می‌شوند و همه چيز را آماده دراختيار مخاطب قرار می‌دهند.

وی تاكيد كرد: اين امر باعث می‌شود كه مخاطب به راحتی با هر اثری ارتباط برقرار نكند و تنها به فكر سرگرمی و تفريح در لحظه باشد. اگر فيلمنامه‌نويس و كارگردان نيز اين تفكر را دنبال كند، نمی‌تواند وظيفه‌ اصلی خود را كه نوشتن و ساخت يك درام خوب برای تلويزيون است، انجام دهد.