فلفل نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه

فرهنگ: از قسمت نوزدهم سریال مختارنامه خاطرات فراوانی وجود دارد. جنگ توابین سرشار از نکات جالب و شنیدنی است. نحوه گریم «ولی الله مومنی» در نقش «شرحبیل بن ذی کلاع» نیز احتمالا برای بسیاری از مخاطبان آن اندازه جالب توجه بوده که بخواهند درباره آن اطلاعاتی دریافت کنند، اما از این صحنه​ها در ادامه مختارنامه فراوان است که درخصوص تک تک آن​ها خواهم نوشت، اما برای این قسمت از خاطرات مختارنامه، نکته جالب تری را انتخاب کرده​ام که درباره حضور «غلامبچه شرحبیل بن ذی کلاع» در سریال است. یعنی همان فرد ریز جثه ای که همیشه در کنار ولی الله مومنی حضور دارد و در نهایت هم زیر پای اسب کشته می​شود.

در زمان ساخت سریال مختارنامه برای بخش​هایی از کار نیاز به حضور «بازیگران خاص» بود. مثلا داوود میرباقری در فیلم نامه اش فردی را به تصویر کشیده بود که هنگام سوار شدن بر اسب، پاهایش به زمین می​رسید. با تلاش های گروه کارگردانی حامد حدادی بسکتبالیست ایرانی انتخاب و مقابل دوربین رفت. اما در جایی دیگر نیاز بود تا در یک نمایش که کوفیان بعد از مرگ یزید به راه می​اندازند، فردی ریز نقش در نقش «بوزینه یزید» حضور داشته باشد.

«علی فتعحلی» فردی بود که اسماعیل یوسف پور را به گروه سازنده مختارنامه معرفی کرد. یوسف پور آنگونه که خود می​گوید ۳۳ سال سن دارد. قد و قامتش حدود یک متر و وزنش حول و حوش ۲۰ کیلوگرم است. اصالتا تُرک و اهل مراغه است و تا مقطع دیپلم تحصیل کرده است. او در کلاس پنجم ابتدایی متوجه می​شود که بر خلاف همکلاسی هایش دیگر نمی تواند رشد کند و از آن زمان تا امروز در همین قد و اندازه باقی مانده است.

روزی که به سر صحنه فیلم برداری آمد تا میرباقری او را ببیند، حامد حدادی نیز بازی داشت. این دو لحظه ای به هم رسیدند و از تماشای یکدیگر تعجب کردند. یوسف پور از قد و قامت بلند حدادی متعجب شد و حدادی از جثه ریز یوسف پور! اما نکته جالب توجه این بود که هر دو نظر کارگردان مختارنامه را برای ایفای نقش جلب کرده بودند.

یوسف پور پس از ایفای نقش «شمایل بوزینه یزید»، در شاهرود نیز دعوت به همکاری شد تا در نقش غلامبچه ای که همیشه همراه سردار اموی است، ایفای نقش کند.

روز اولی که سر صحنه فیلم برداری حاضر شد، اسبی گرفت و سوار بر آن به تاخت رفت! خیلی​ها از دیدن این حرکت او تعجب کردند. آنها تصور می​کردند چنین فردی با این جثه نمی​تواند سوار اسب شود اما او برخی مهارت​های اسب سواری اش را به رُخ دیگران کشید و همین مسئله باعث شد تا میرباقری بعد از پایان سوار کاری به او بگوید:«احسنت! خیلی خوبه! تو سریال​های دیگه هم هواتو دارم»
یوسف پور ۱۵ روز در مختارنامه سرگرم ایفای این نقش بود. ابروهایش را رنگ زدند و برایش لباس دوختند. در صحنه ای هم که او زیر پای اسب می رود، او مقداری زیادی خاک خورد تا صحنه طبیعی تر از آب دربیاید، اما آن سُمی که او را لگد کرد، سُم اسب عادی نبود بلکه با ماکت بازسازی شده بود. جالب است بدانید او۶ ماه است ازدواج کرده است. همسرش لیسانس روانشناسی دارد و شبیه خود اوست.

یوسف پور از کلاس پنجم ابتدایی کار نمایش را آغاز کرده و سال‌‌هاست در برنامه های کودک «تن پوش عروسکی» بر تن می​کند و به ایفای نقش می​پردازد. در سریال پخش شده بانکی​ها و سریال پخش نشده «شهر هرت» نیز حضور داشته و ۳ سال در شبکه جام جم اروپا و امریکا برنامه اجرا کرده است. همه این فعالیت​ها مصداق بارز آن ضرب المثلی است که می​گوید:«فلفل نبین چه ریزه/ بشکن ببین چه تیزه!»