مراسم هفتگی هیئت فدائیان حضرت زهرا(س)، با سخنرانی حجت الاسلام خزاعی و مداحی مداحان اهل بیت(ع) حاج سید محمد جوادی، کربلایی حسین طاهری، کربلایی علی قالیباف، کربلای وحید مصطفوی ، کربلایی امیر طلاجوران برگزار شد.

در این مراسم حجت الاسلام خزاعی به سخنرانی پرداختند که در ادامه آورده ایم؛

"گرچه دانم نفروشند به ما یوسف را / جایی به صف مشتریان مارا بس"

شخصیت ها در مکاتب دنیا نقش مهمی ایفا می کنند. یعنی رهبر یک مکتب، شخصی که زعامت امور یک دین را به دست می گیرد، چه پیغمبر آن باشد و چه وصی آن، آن مذهب به نام او شناخته می شود و به نام او در تمام دنیا معرفی می شود. مکتب جعفری و شیعه اثنا عشری از امام علی(علیه السلام) شروع می شود و به وجود مقدس امام زمان(عج الله تعالی) ختم می شود. ۱۲ اسطوره به غیر از شخصیت اصلی که پیغبر مکرم اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم) است، غیر از ایشان۱۲ امام معصوم و وصی دارد و حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا(سلام الله علیها) که نخ تسبیح اهل بیت (علیهم السلام) ایشان هستند. از این روایت برمی آید که حضرت فرمودند ما حجت های خدا بر مردم هستیم و مادر ما زهرای مرضیه حجة الله است بر ما که حجج خداییم.

اگر بخواهیم ساده بگوییم مدیریت درون خانواده با مادر خانواده است. حال زن این خانواده وجود نازنین حضرت زهرا(علیها السلام) است. حضرات معصومین(ع) حجج خدا هستند اما در بین خودشان، حضرت زهرا(علیها السلام) حجت خدا بر آنان است. شخصیت هایی که شیعه به عنوان سردمدار و اسطوره برای خودش انتخاب کرده است، راه را روشن می کنند برای اینکه مسیر این مذهب کجا قرار است برود و هر جا که خطری این قوم را تهدید می کند، این حجج نگهدار هستند. که در روایات هم زیاد داریم و مثال هایش زیاد است که در مقاطع مختلف جامعه شیعه به خطرهایی نزدیک می شده است و اهل بیت آنها را نگهدار بوده اند و باور اینکه امروزه امام زمان حواسش به جامعه شیعه ایرانی و همه شیعیان هست، مهم است این جمله را باید باور کرد که سرنوشت دنیا بدست۵+۱ نیست، سرنوشت دنیا وبه دست حجة بن الحسن امام زمان(ارواحنا فداه) است. هیچ تصمیمی به دست آنها نیست.

تفاوت تشیع با دیگر مکاتب دنیا، فقط در رهبران مکتب این مذهب است. اکنون شیعه را در حقیقت امام زمان(ارواحنا فداه) رهبری میکند و در ظاهر امر، مقام معظم رهبری. مثلا الان وهابیت را در اصل ۳خلیفه(لعنة الله علیهم) اداره می کنند و در ظاهر ملک عبدالله (لعنة الله علیه) هم اصلش خراب است و هم فرعش و خیلی به هم می آیند.

دین ما فقط عبادت خدا نیست اما یک حرف بزرگتر دارد، سعادت بشر در زندگی کردن، در دنیا و آخرت، محقق نمی شود مگر با دستورات الهی، با تبعیت کردن از این فرامین الهی. کتاب هایی مثل سنن النّبی علامه طباطبایی(ره) و کتاب مفاتیح الحیاة آیت الله جوادی آملی، این دو کتاب بسیار خواندنی و ارزشمند است. اسلام متشکل از چند بخش اساسی است. زندگی شخصی، زندگی عمومی با مردم و یک زندگی در مقابل معبود و پروردگار خودم برای هر کدام انسان باید برنامه ای داشته باشد. برخی فکر میکنند فقط بخش سوم مهم است اما اینگونه نیست بسیاری از احکام و دستورات دین برای زندگی شخصی است. دسته دیگری از دستورات نیز به نحوه زندگی با سایر مردم می پردازد. تمام اینها در قالب دین است . این دین را از شخصیت می گیریم. یعنی باید بررسی کنم که شخصیت هایی که دین را از آنها می گیرم، چگونه زندگی می کنند. این استوار است بر پایه علم و دانش نسبت به شخصیت ها.

تاکنون من سبک زندگی امام علی (علیه السلام) را مطالعه کرده ام؟ ببینم این آقایی که آنقدر او را دوست دارم، سینه چاک او هستم، چگونه زندگی می کرد؟ تا از او یاد بگیرم؟ اهل بیت(علیهم السلام) فقط برای شادی و غم نیستند برای عزاداری در ایام شهادت آنها و شادی در وقت ولادت و شادی آنها نیستند. مردم این فکر را می کنند. این هم است، اما کمترینش این است. باید از این بالاتر بیاییم، باید متوجه شویم که حضرات معصومین چگونه زندگی می کردند و آن زندگی را در زندگی خودم بیاورم.

مثل اینکه حضرت با همسرشان حضرت زهرا(علیها السلام) چگونه با هم رفتار می کردند با فرزندانشان چگونه رفتار می کردند، این را باید دانست. نمونه ای را خدمت شما عرض می کنم که روزی حضرت علی اکبر(علیه السلام) از مسجد آمدند، امام حسین(علیه السلام) احوال پرسی کردند، قربان صدقه ایشان رفتند، جویا شدند و پرسیدند علی جان کجا بودی، چه می کردی. اکنون پدرها اینگونه رفتار نمی کنند، باید یاد گرفت. حضرت علی اکبر(علیه السلام) فرمودند: که در مسجد کلاس قرآن بودم، کلمه "بسم الله الرحمن الرحیم" را یاد گرفتم. آقا فرمودند پسرم تو اصل اسلام را یاد گرفته ای، اصل مکتب را یاد گرفته ای. روایت زیاد داریم که در آخرالزمان "بسم الله الرحمن الرحیم زیاد" گفته شود، به علت اینکه حضور شیاطین مانند زمان حضرت سلیمان، غلیظ می شود و تنها لفظی که انسان را کمک می کند که از شر جن و انس رها شود، همین لفظ شریف است.

در ادامه مداحان اهل بیت(ع) به عزاداری و نوحه سرایی پرداختند:

در می زنم کــــه سائل این خانه ام کنی

دلبــــــــاخته ام که با همه بیگانه ام کنی

عمری بـــه دور شمع وجود تو گشته ام

تــــــــــا شعله ای ببخشی و ویرانه کنی

خـــــــود را تمام عمر، به دیوانگی زدم

تنهــــــــــا به این امید که دیوانه ام کنی

هرشب ستاره ریختم تا شبی چو ماه

خود را چراغ کلبه ی ویرانه ام کنی

آرمان هیأت