آرمان هیأت - جلسه شعر آیینی «مکتوب اشک» در مجمع شاعران اهل بیت(ع) برگزار شد

جلسه شعر آیینی «مکتوب اشک» در مجمع شاعران اهل بیت(ع) برگزار شد

در جلسه شعر آئینی مکتوب اشک، اسماعیل نصرآبادی و علی آمره اشعار خود را قرائت و شیخ رضا جعفری، اشعار ایشان را نقد کردند.

جلسه شعر آیینی مکتوب اشک که روزهای شنبه هر هفته با حضور استاد رضا جعفری و شاعران آیینی برگزار می شود این هفته نیز در مجمع شاعران اهل بیت(ع) برگزار شد.

استاد شیخ رضا جعفری در ابتدای جلسه پیرامون معارف نهفته در زیارت امین الله و مقام امیر مومنان(ع) نکاتی را بیان کرد.

ادامه جلسه با شعر خوانی شاعران و نقد های استاد بر شعر ها همراه بود.

در ادامه اشعار خوانده شده در این جلسه به انضمام نقدهای استاد جعفری را بخوانید:

اسماعیل نصرآبادی

گرفته بوی غریبی فضای این خانه
ولی همیشه بهاری هوای این خانه
اگر چه سوخت کرم خانه ی خداوندی
نشد نمی کم از این یم عطای این خانه
ز یادها نرود این که روزگاری بود
چه محترم چه عزیز هرکجای این خانه
بهشت با همه زیبایی و جمال و کمال
نمی رسد به رد و گردپای این خانه
صفای خانه ی پیغمبران و بیت خدا
برابری نکند با صفای این خانه
خدا خودش به تماشا نشسته هر لحظه
که بشنود دم هر ربنای این خانه
و کاش خانه به خانه سراسر هستی
بگیرد آتش... اما به جای این خانه
فرشته حسرت بوسیدن درش را داشت
چه نذرها که ادا شد برای این خانه
ببین زمانه چه بر روز این درش آورد
نبود ضرب لگدها بهای این خانه
در و کلون و نفسهای خسته ی مادر
چه گریه دار شده ماجرای این خانه
سیاهی همه ی خانه های ما در عید
گرفته شور عزا در عزای این خانه
کنار عرش خدا و کنارجبراییل
به روز محشر کبری گدای این خانه

نقد استاد جعفری؛
تصویر سازی خوبی داشت، ساختار زبانی بد نبود در ارائه مطلب تا حدود موفق بودی.
""نمی رسد به رد و گرد پای این خانه
معمولا به این شکل گفته نمی شود رد اضافه است
مراعات نظیر در ابیات خوب بود اگر سعی شود با هنر مندی از مراعات دور هم استفاده شود شعر زیباتر می شود.
"چه محترم چه عزیز هر کجای این خانه"
مشکل تنافر کلمات دارد.
البته توسط شاعر این طور اصلاح شد :
چه محترم چو حرم هر کجای این خانه

علی آمره
دو دیده واکن و بر لب بیار نامم را
که این سکوت بسی تلخ کرده کامم را
دوباره کوثر من باش تا کنی لبریز
از آستان رئوفت شکسته جامم را
میان نافله بودم که ناله ی حسنین
شکست قامت طوبایی قیامم را
همین که ناله کشیدند وای مادرمان
غم فراق تو پاشید انسجامم ر ا
پناه غرب من بودی و میان همه
نداد جز تو کسی پاسخ سلامم را
میان جمعیتی که کنار نهر غدیر
نبی سفارششان کرد احترامم را
نه اینکه در دل حرفی برای گفتن نیست
بریده خون لبت رشته ی کلامم را
پس از تو حامی طفلان بی کسم چه کسی است؟
پس از تو از که طلب گیرم التیامم را
اگر که دخترکت اینچنین ز من پرسید؟
که مخفیانه کجا می برند مامم را؟

نقد استاد:
چند بیت خلاف روایات است
در بیت پنجم تکرار ک و تکرار ش از راونی کلام کاسته است
با جایگزین کردن بعضی کلمات می توانید شعر را اصلاح کنید.