آرمان هیأت - زبان هم که باز می کنی، باید برای امام حسین(ع) باشد

زبان هم که باز می کنی، باید برای امام حسین(ع) باشد

امام باقر(علیه السلام) فرمودند که حضرت فاطمه، زهرا نامیده شده چون خدای متعال آن بانو را از نور عظمت خود آفرید. هنگامی که درخشید، آسمانها و زمین به نور او روشن گردید، چشمان فرشتگان خیره شد، آنها خدای متعال را سجده نموده و گفتند خدای ما این چه نوریست؟ خداوند وحی فرمود: این نوری از نور من است! که آن را در آسمانم جای دادم و از عظمت خویش آفریدم.

مراسم عزاداری ایام فاطمیه با سخنرانی حجت الاسلام شیخ جواد سلیمی و مداحی مداحان اهل بیت، کربلایی مجید شعبانی و کربلایی مجتبی قره گزلو در هیئت حداث الحسین(ع) برگزار شد.

نکاتی از سخنان حجت الاسلام سلیمی را در زیر بخوانید:

در گذشته فاطمیه اینگونه نبود، نام حضرت زهرا(سلام الله علیها) بود اما فاطمیه اینگونه نبود که دسته عزاداری باشد، مانند محرم باشد. اهمیت فاطمیه خیلی بالاست. امام (ره) در مدح حضرت زهرا(سلام الله علیها) می گفت زنی که اگر مرد بود جای پیغمبر(صلی الله علیه و آله وسلم) بود! جمله ای است که من طبق آن چیزی که حضرت امام عرض کردند و طبق آن جیزی که من فهمیدم این جمله فقط برای حضرت زهرا وارد شده است که جبرئیل به طور مکرر در طول۷۵ روز وارد می شده و مسائل آتیه را که بر ذریه او می گذشته است را می گفته است و حضرت امیر(علیه السلام) هم ثبت می کرده. امیرالمومنین، آقای عالم، کتابت می کردند و شده بودند کاتب سیده زنان عالم.

امام ادامه می دهند که: من این شرافت و فضیلت را از همه فضائل عظیمی که برای حضرت زهرا(سلام الله علیها) ذکر کرده اند، بالاتر می دانم. این یک نشانه است. فضیلتی که برای غیر انبیاء آن هم نه همه انبیاء بلکه برای طبقه بالای انبیاء و بعضی از اولیاء برای فرد دیگری حاصل نشده است. این فضیلت از مختصات حضرت صدیقه (سلام الله علیها) است. امام فرمودند.

ببینید برخی از حرف ها نشانه است این حرف فقط مختص حضرت زهرا(سلام الله علیها) است که بعد از رحلت پیامبر وحی قطع نشد، منظور قرآن نیست اما وحی قطع نشد. مفضل به حضرت صادق عرش کرد که مولای من اشک ریختن را چه ثوابی است؟ فرمودند در صورتی که به خاطر فردی برحق اشک ریخته شود، ثوابی بی شمار دارد.

امام باقر(علیه السلام) فرمودند که حضرت فاطمه، زهرا نامیده شده چون خدای متعال آن بانو را از نور عظمت خود آفرید. هنگامی که درخشید، آسمانها و زمین به نور او روشن گردید، چشمان فرشتگان خیره شد، آنها خدای متعال را سجده نموده و گفتند خدای ما این چه نوریست؟ خداوند وحی فرمود: این نوری از نور من است! که آن را در آسمانم جای دادم و از عظمت خویش آفریدم. من این نور را از صلب یکی از پیامبرانم بیرون می آورم که او را بر همه پیامبران برتری می دهم. از این نور گروهی را بوجود می آورم که برای امر من قیام می کنند و آفریدگانم را به سوی من راهنمایی می کنند. و من آنها را جانشینان خود در روی زمین قرار می دهم.

نوکری اهل بیت (علیهم السلام) سخت است زبان هم که باز می کنی باید برای امام حسین باشد. تمام کارهایت برای امام حسین(علیه السلام) باشد، به عشق آقا باشد حتی دوستت ناراحت است برایش لطیفه بگو تا یکی از نوکرهای امام حسین(علیه السلام) را شاد کنی.

در ادامه این مراسم مداحان اهل بیت(علیهم السلام) به عزاداری پرداختند:

مادر، مادر، مادر، شبی دیگر
به کنار من جان بر لب باش

مادر چون کبوتر، نزنی پَر
دو، سه روز دگر با زینب باش

مادر بیمارم، شده گریه بر تو کارم
به شفای تو، دل خوش دارم

ای همه هست من
نروی تو از دست من

که دلم توان بی مادری ندارد
بی تو زینبت یاوری ندارد

ز سکوت تو هویدا، ز خموشی تو پیدا
می سوزی و می سازی، گنجینۀ اسراری

می دانم امشب مادر، آماده پروازی
گر می روی امشب، با خود ببر زینب

زینب، زینب، زینب، مزن امشب
تو دگر به دل مادر آذر

من خود در افغانم، پریشانم
که شوی تو زفردا بی مادر

ای طرفدار من، که شدی پرستار من
به آخر رسیده کار من

خانه دارم زینب
گل بی قرارم زینب

به خدا که درد مادر دوا ندارد
مادرت امید شفا ندارد