تعریف ما از فاطمیه چه چیزی باید باشد؟

مراسم عزاداری ظهر شهادت حضرت زهرا(س) از سوی هیئت عشاق الحسین(ع) با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی و با مداحی حاج علی قربانی و دیگر ذاکرین اهل بیت(ع) در حسینیه شهید اعتماد سعید برگزار شد.

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمین علوی تهرانی را آورده ایم؛

دوتا مطلب از ناحیه مخالفین نسبت به فاطمیه مطرح می شود. عقیده آنها بر این است که فاطمیه یک امر شخصی است و یا یک اتفاقی است برای یک زن، مطرح کردنش منطقی به نظر نمی آید، آیا فاطمیه یک مسئله شخصی است یا نه؟

مسئله دومی را که مطرح می کنند این است که مطرح کردن اینطور بحث ها مخل وحدت است و وحدت را از بین می برد، البته ما برآنیم که وحدتی برقرار بشود و شما با بحث کردن اینطور چیزها مخل وحدت هستید. مقدمتا دو تا توضیح بدهم و بعد وارد بحث بشوم، تعریف فاطمیه چه چیزی است؟ فاطمیه به این معنا نیست که روز شهادت حضرت زهرا(س) است یا ماه دیگر که سومش شهادت است. فاطمیه از نظر تاریخی به حوادثی می گویند در تاریخ اسلام به وقایعی گفته می شود که بعد از رحلت رسول اکرم(ص) اتفاق افتاده است آن هم به محوریت حضرت زهرا(س) و تا پایان عمر ایشان طول کشیده است. این وقایع یا ۷۵ روز است یا ۹۵ روز، حوادثی که در تاریخ اسلام از ۲۸ صفر اتفاق افتاده تا شهادت حضرت زهرا(س) با محوریت خود حضرت(س) را فاطمیه می گویند.

یکی از وقایع ایام فاطمیه شهادت حضرت زهرا(س) است که امروز یکی از تاریخ های شهادت است، سوم جمادی الثانی که در ماه بعدی اتفاق می افتد هم یک روز دیگری است. مستحضر باشید اختلاف ذات تاریخ است، تاریخی پیدا نمی کنید که یکی باشد، برای شهادت حضرت زهرا(س) ۲۱ قول مطرح است و دوتای آن را ما برنامه می گیریم.

مسئله بعدی؛ اگر قرار است بین ما و آنها اتفاقی بیافتد یکی از آنها وحدت است. از نظر فنی وحدت محال است که رخ بدهد. فنی که می گویم یعنی فلسفی، این وحدت فقط یک زمان اتفاق می افتد،حالا اگر گفتید چه زمانی؟ " هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین " کل زمان امام عصر(عج) یک دین بیشتر وجود ندارد آن هم اسلام و یک مذهب بیشتر وجود ندارد ان هم مذهب حقه تشییع است. این وحدت آنجا اتفاق می افتد، اگر قرار است چیزی بشود آن اتحاد است. وحدت یعنی یکی شدن دو موجودی که تمام اختلافات و نظرات یکی و... که در یک مسئله طرح بشود ، یکی بشود. این اتفاق نمی افتد چون آنها می خواهند با عرض ارادت به رهبرانشان با ما هم کنار بیایند،اینکه امکان ندارد چون یکی از شاخصه های ما تبری از آنها است. بنابراین چیزی به نام وحدت اتفاق نمی افتد، آنچه که اتفاق می افتد اتحاد است! اتحاد اگر اینکه دو موجود هستند می مانند ولی وحدت دو موجود یک موجود می شود، ما همین اتحاد را انجام می دهیم. البته اول دعوتشان می کنیم به استبصار، بیایید معارف علی بن ابیطالب(ع) را ببینید معارف خودتان را هم ببینید. رهبر ما می فرماید: " سالونی قبل ان تفقدونی " و پایش هم می ایستد. از من هرچه می خواهید بپرسید قبل از اینکه مرا از دست بدهید، رهبر آنها هم می گوید: من یک آرزویی دارم ، آرزویم این است که در طول زندگی علفی باشم گوسفندی مرا بخورد و از هاضمه اش رد بشوم و دفع بشوم به صورت کذا، و علی (ع) می فرماید: نپرستیدم خدایی را که ندیدم. دوعیت وجود دارد اما می خواهیم اتحاد به دست بیاوریم باید اتحاد باشد چون اصل عقلایی و شرعی است، بنابراین که اتحاد عقلایی است محورش هم باید عقلایی باشد. ما باید بر یک چیزی اتحاد پیدا بکنیم که سه خصوصیت پیدا بکند: ۱-اتحاد عمیق بشود ۲- اتحاد مستحکم بشود ۳- اتحاد ثبات داشته باشد، استواری دائمی داشته باشد. اگر بخواهد چنین اتفاقی رخ بدهد باید اتحاد بر محور حق باشد.

در ادامه این مراسم؛ حاج علی قربانی و دیگر ذاکرین به روضه و سینه زنی برای حضرت زهرا(س) پرداختند:


همین که بهتری الحمدلله

جدا از بستری الحمدلله

همین که در زدم دیدم دوباره

خودت پشت دری الحمدلله

شنیدم بسترت را جمع کردی

و با سختی پرت را جمع کردی

شنیدم آب دادی به حسینم

حواس دخترت را جمع کردی

تو دیگر با حجابت خو گرفتی

به چندین علت از من رو گرفتی

گمان کردی ندیدم زیر چادر

چطوری دست بر پهلو گرفتی؟!

جواب حرف هایم شد همین! «نه؟!»

غریبه بودم اما این چنین نه!

ببینم! قصد رفتن که نداری؟

نرو! جان امیرالمومنین، نه!