آخرین شب از مراسم هیئت محبان الزهرا(س) با سخنرانی حجت الاسلام سیدعبدالحمیدشهاب و با مداحی حاج سیدمهدی میرداماد و حاج محمود کریمی برگزار گردید. این مراسم با قرائت حدیث شریف کساء برگزار شد.

بنابراین گزارش، این مراسم با قرائت حدیث کساء آغاز و سپس حجت الاسلام شهاب با تشریع یک مسئله شرعی سخنان خود را آغار کرد.
در ادامه بخشی از سخنان وی را می خوانید:

به قول استاد ما بهترین دانشگاه تربیتی این روضه ها می باشد.

می خواهیم آدم بشویم تو همین روضه ها باید عبور و مرور داشته باشیم،نسل به نسل باید انتقال پیدا بکند این روضه تمام شد تا ولادت حضرت زهرا(س) روضه می باشد بروید و مجلس را گرم کنید.

شرکت کنید،گوش به حرف های کذا و کذا ندهید که می گویند دهه می گیرند و نمی گیرند و چرا گرفتن، بروید و روضه های فاطمیه را گرم کنید.

هرچه دارید در دنیا و عقبی از برکت روضه های حضرت زهرا(س) است، دشمن هم از این اجتماعات فاطمیه شما می ترسد، وهابیت پشتش می لرزد وقتی می بیند که یک خیمه ای اضافه شد.

یکی از رفقای ما امروز نقل می کرد از یکی علمای اصفهان می گفت: امسال فاطمیه در اصفهان خیلی عالی بود شهرداری از زدن بنرهای مجالس مستحصل شده بود، صبح روضه ظهر روضه عصر روضه و تا فردای روز بعد همین طور ادامه داشت، پرشور برگزار شد.

بحثی را که ما در این چند شب داشتیم زندگی الهی با رویکرد صدیقه طاهره(س) بود.

بعد از اصل تکریم و احترام بین مرد و زن که برای هم قائل می شوند نتیجه اش آقایی و سروری و عدم تقابل و تشرط می باشد.

یکی از چیزهایی که انسان باید ضمیمه تکریم اش بکند عفو و خطاپوشی است، انسان باید چشم پوشی کند از بعضی خطاهایی که اتفاق می افتد قرار نیست هم آوردی برای هم کنیم.

متاسفانه این مسئله خطاپوشی و عذرپذیری در خیلی از خانواده ها حتی خانواده های مذهبی من غیر مستقیم نگاه می کند و می بیند کمرنگ است.

یک سوال عرض کنم هم زن جواب می دهد و هم مرد، گل بی عیب مگر خدا نیست، شما به عنوان بانوی خانه مفتخر هستی از عصمت و عفت فاطمه زهرا(س) و شما مردی که مدال نوکری این خانواده را داری جفت شما مثل معصومین(ع) یذهب عنکم الرجس برادرمن کمبود و نقصان برای شما هست برای من هم هست برای همه هست، هنر هنری است که انسان بتواند در موقع خطا خشم و غضب را کنترل بکند.


در ادامه حاج سید مهدی میرداماد به زبان حال حضرت زینب(س) با حضرت عباس(ع) پرداختند. در این مراسم حاج محمود کریمی نیز به عزاداری پرداخت.

در ادامه شعر خوانده شده توسط حاج سید مهدی میرداماد آمده است.


تا فصل آخر ندیدی

عباس من دیدی اما

مانند خواهر ندیدی

آن صورت مهربان را

محبوب هر دو جهان را

وقتی غریبانه می رفت

بی یار و یاور ندیدی

آری در آوردن تیر

بی دست از دیده سخت است

اما در آوردن تیر از نای اصغر ندیدی

حیرانی یک پدر را

با نعش یک نوزاد بر دست

یا بهت ناباوری را در چشم مادر ندیدی

شد پیش تو نا امیدی

تیر نشسته به مشکت

مثل من اطرف عشقت

انبوه لشگر ندیدی

بر گودی سرد گودال

خوب است چشمت نیفتاد

چون چشم ناباور من

دستی به خنجر ندیدی

مجنونی اما برادر

مجنون تر از من کسی نیست

آخر تو بر خاک صحرا

لیلای بی سر ندیدی

شاعر : قاسم صرافان

آرمان هیأت