اجتماع علمداران و سالگرد حاج حسن ارضی در هیئت مهدی جان با سخنرانی آیت الله زابلی و مداحی حاج مهدی ارضی برگزار شد.

آیت الله زابلی با خواندن این ابیات در فراق حضرت صاحب الزمان منبر خود را آغاز کرد.

آمد بهار و بی گل رویت بهار نیست

باد صبا مباد چه پیغام یار نیست

بی روی گلعذار مخوانم به لاله زار

بی گل نوای بلبل و شور هزار نیست

بی سر و قدّ یار چه حاجت به جویبار

ما را سرشک دیده کم از جویبار نیست

بی چین زلف دوست نه هر حلقه ای نکوست

تاری ز طرّه اش به ختا و تتار نیست

بزمی که نیست شاهد من شمع انجمن

گر گلشن بهشت بود سازگار نیست

گمنام دهر گردد و ویران شود به قهر

شهری که شاه عشق در او شهریار نیست

ای سرو معتدل که بمیزان عدل و داد

سروی باعتدال تو در روزگار نیست

غیر از طواف کوی تو ای کعبه مراد

هیچ آرزو در این دل امیدوار نیست

غیر از حدیث عشق تو ای لیلی قدم

مجنون حسن روی ترا کار و بار نیست

*جز شعله رخ تو نمایان ز نار نیست*صبح بگویید اهدنا، ظهر و عصر بگویید اهدنا، مغرب و عشاء بگویید اهدنا، چه هدایتی بهتر از این است، قرآن معانی فراوان و متعدد دارد، چون سخن وجود خداست به وسعت وجود خدا معانی مختلف دارد.

*قرآن در مثل چاه نفتی است که مستخرج آن وجود مقدس امیرالمومنین، کارمندان بزرگ این شرکت علمای بزرگ اسلام، توزیع کنندگان آن نیز طلاب مستقل، اگر نفت به دست من و شما قرار بگیرد به کوره آجر پزی و نانوایی می رود ولی اگر دست اهل آن قرار بگیرد بیش از سیصد هزار مواد مختلف از نفت استخراج می کنند تا جایی که لنز چشم، سمعک، دندان مصنوعی من و شما از نفت است.

*قرآن باید بدست اهلش قرار بگیرید، مهندس استراج آن وجود اقدس امیرالمومنین است، جن و انس دست به دست هم بدهند نخواهند توانست، شبیه این آیات قرآن را بیاورند.

*حضرت نبی اکرم فرمودند: ذالک الکتاب، یعنی علی، هو للمتقین یعنی علی، تفسیر بیان السعاده، از صفحه ی ۳۹ تا ۴۵ میلیون ها مورد دارد که این همه احتمال برای پنج آیه از سوره ی بقره است، خدا زیاد می کند هدایت کسانی را که هدایت یافته اند، اندازه از بینهایت است.

* بنده مرحوم آقای ارضی را حدود سی سال پیش در کربلا دیدم بسیار انسان عجیبی بود، تمام دعای کمیل را با گریه میخواند، از ایشان آدرسی خواستم تا بلکه در تهران زیارتشان کنیم روی کاغذی نوشتند و فامیلی خود را با ع نوشتند و گفتند من همین حسن زمینی هستم نه آن ارزی ریالی.

آرمان هیأت