جلسه هفتگی هیئت انصارالعباس(ع) با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین موسوی مطلق و مداحی حاج سید محمد جوادی برگزار گردید.

در ادامه گزیده ای از سخنان حجت الاسلام موسوی مطلق را می خوانید:

وقتی کلام اهل بیت(ع) در زندگی ها زیاد شود نور هم می آید " کلامکم نور"، کلام اهل بیت(ع) نور است. " امرکم رشد" امر و دستور اهل بیت(ع) رشد است.

باید اولویت اول زندگی ما حضرت ولی عصر(عج) باشد. خانه می خواهیم بخریم بگوییم خانه ام را طوری بسازم که وقتی آقا آمد ایشان در خانه ی ما راحت باشند، فرزند را طوری تربیت کنم که برای حضرت مایه ی آرامش باشد و به حضرت کمک دهد. روزی و رزقمان را طوری تنظیم کنیم که وقتی امام زمان(ع) به منزلمان آمدند چیزی از منزلمان تناول کنند. درس می خواهیم بخوانیم طوری بخوانیم که برای حکومت حضرت مفید باشد. زیارت می خواهیم برویم به عشق حضرت برویم. صدقه می خواهیم بدهیم اول برای حضرت. صدای خوبی داری برای حضرت، خط خوبی داری برای حضرت، اعتبار خوبی داری برای حضرت، مالی داری برای حضرت مصرف کن مهمان نواز هم که هستی به عشق امام زمان مهمان نواز باش..

از خصوصیات برجسته امام زمان(ع) همین مهمان نوازی بود خصوصیت دوم ایشان این بود که اکرام می کردند دو طایفه را بیش از سایر مردم یکی علما، دیگری سادات.

روزی شخصی که شغلش گوسفند داری بود در صحن منزلش دلش را حزن گرفته بود رو به آسمان کرد و بعد با حضرت ولی عصر(عج) مناجاتی در دلش کرد: یا صاحب الزمان من یک عمری ست به عشق شما از علما و سادات در منزلمان پذیرایی می کنم فقط به عشق شما وقتش نرسیده که سری به منزل ما بزنید؟

و یک گلایه عاشقانه از حضرت کرد در این حالت این گلایه هیچ اشکالی ندارد چون حالت او حالت عاشقانه بوده ولی در حالات عادی انسان نباید گلایه کند. او در همین حالت که گلایه می کرد بود که این حالت هم خیلی زود تمام شد ناگهان در را باز کرد دید سیدی وارد شدند اصلا یادش رفت که چه گفته دست ایشان را بوسید حضرت وارد منزل شدند گفتند چیزی داری که من بخورم؟ گفت بله آقا سریع رفتند کره محلی و شیر و دوغ و .. آوردند ایشان هم چند لقمه ای تناول کردند آیا ما درآمد هایمان طوری هست که اگر حضرت روزی روزگاری آمدند در منزلمان خجالت نکشیم؟!

آنان باطن غذاهای ما را می بینند! اینکه بگوییم ما غذایمان حلال است این کافی نیست امام "حلالاً طیباً" می خواهد، فقط خمس مال دادن کافی نیست باید طیب بودن را هم مد نظر بگیریم. بعد حضرت فرمودند که می خواهم استراحت کنم بستر را فراهم کردند سپس حضرت فرمودند می خواهم وضویی بگیرم گفتند آقا صبر کنید گفتند نه! من می خواهم بروم زیارت جدم علی بن موسی الرضا(ع)! می گوید بیرون که رفتیم یک لحظه سرم را بالا آوردم که از حضرت تشکر کنم بیابان جلوی خانه ام بود این طرف را نگاه کردم دیدم حضرت نیستند آن طرف را هم نگاه کردم دیدم حضرت نیستند و کار از کار گذشته.

گفت من هم باید بروم حرم آقا علی بن موسی الرضا(ع) رفت به حرم که رسید دید یک سیدی جلوی ضریح ایستاده گفت آقا با دل ما چه کردید آتش زدید و رفتید آقا فرمودند: مگر یادت رفته در حیاط خانه چه گفتی؟ خودت گلایه نکردی که چرا به خانه ما نمی آیید؟ ما آمدیدم از غذای شما خوردیم در خانه ی شما هم خوابیدیم می گوید دوباره سر را بالا آوردم دیدم ایشان نیستند!

در ادامه این مراسم مداح اهل بیت سید محمد جوادی به عزاداری پرداختند:


ز هر طرف مه رخساره ات به جلوه گریست

خموش باد نگاهی که ناظر دگری ست


ز دهر هر خبری هست زیر پرچم توست

اگر کسی در دیگر زند ز بی خبری ست


سزد تمام بخوانم نماز در حرمت

که خانه تو همه شاه خانه پدریست

آرمان هیأت