آیت‌الله‌العظمی صافی به مناسبت ماه مبارک رمضان شعری را سروده است که در زیر می‌خوانید:

درآمد بار دیگر ماه یزدان/ به فرّ و شوکت و فیض فراوان
صباح مکرمت گردید طالع / منوّر شد جهان از طلعت آن
بهار توبه و آمرزش آمد / مه ایمان و عید حق‌پرستان
نسیم مغفرت هر سو وزان است / سحاب مرحمت باشد خروشان
مه روزه است و هنگام عبادت / خوشا حال نکوی روزه‌داران
درآ در مکتب «صوموا تصحوا» / که در آن می‌شود امراض درمان
هلا بر خود بنازید و ببالید / که ایزد را در این ماهید مهمان
الا ای معصیت کار گرفتار / که از کردار خود هستی پشیمان
چرا بیگانه‌ای از درگه دوست؟ / چرا حال تو زار است و پریشان؟
بنه تاریکی جهل و ضلالت / بیا در پرتو انوار قرآن
مپو زین پس ره شرّ و شقاوت / بیا اندر طریق خیر و احسان
مشو نومید از عفو خداوند / وگر هستی غریق بحر عصیان
بیا در مکتب «توبوا الی الله» / ز قرآن آیه «لاتقنطوا» خوان
جهان را نور رحمت کرده روشن / منوّر شد ز اشراقش دل و جان
مبادا کفر این نعمت نمایید / که نعمت، سلب می‎گردد ز کفران
مبارک ماه و اوقات شریفی است / به لهو و بیهده ضایع مگردان
غنیمت دان دعا و عرض حاجات / نماز و روزه و نیکی به اخوان
به خود آ ای گنه‌کار نگون‌حال / رها کن رشته بیداد و طغیان
بیا با خالق خود آشنا شو / مرو زین بیش، اندر راه شیطان
خدایا! از کرم بر من ببخشای / به رویم باز کن ابواب عرفان
ز ما بر احمد(ص) و آلش تحیّات / فروزان تا بود مهر درخشان»

آرمان هیأت