مرحوم میرزاجواد واقف سرابی، از افتخارات علمی و ادبی شهرستان سراب، شاعر نامدار و عاشق اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است.

وی به سال ۱۲۶۳ هجری قمری در شهرستان سراب دیده به جهان گشود و در این شهر نشو و نما یافت. از کودکی با به هم آمیختن ذوق شعری و تحصیلات مرسوم آن دوره موفق به خلق آثار بی‌بدیل و زیبا شد، اما دست غارتگر روزگار بسیاری از آثار و اشعار او را به یغما برد.

میرزا جواد سال‌ها به کار کشاورزی اشتغال داشت و مدتی هم به‌عنوان فرماندار سراب منصوب شد. پس از شکست مشروطه‌خواهان و درگیری‌های اطراف سراب، برخی از اشعار و آثارش از بین رفت و آنچه از آن مرحوم به‌جا مانده اشعاری است که توسط یار گرمابه و گلستانش مرحوم میرزاباقر بیخود حفظ شده و همچنین، خانواده و علاقه‌مندانش جمع کرده و یا به‌صورت جسته و گریخته در حافظه‌ها و کاغذ‌نوشته‌ها به‌جا مانده است.

پیش از این تعدادی از اشعار آن مرحوم در مجموعه‌ای به نام اشک آل و دیوان واقف سرابی و همچنین، در گنجینه گذشتگان به چاپ رسیده بود ولی کمبودهایی داشت و تعداد زیادی از اشعار به‌جا مانده از آن مرحوم در آن‌ها نیامده بود و یا مخلوطی از اشعار مشترک مرحوم میرزاباقر بیخود و بیخودزاده و مرحوم واقف در آن‌ها درج شده بود. از این رو ضرورت جمع‌آوری همه اشعار واقف سرابی و چاپ آن‌ها تلاش جدیدی را می‌طلبید.

در این اثر تلاش شده فقط اشعار واقف و همچنین، نسخه صحیح آن‌ها جمع‌آوری شود. این مجموعه بر اساس نسخه مرحوم عبدالحسین بیخود جمع‌آوری شده و با نسخه‌ها و آثار قبلی چاپ شده مقابله و تصحیح شده است. به‌ این ترتیب دیوان اشعار واقف سرابی به صورتی شایسته و پس از سال‌ها تلاش و کوشش توسط محمدحسین رشاد و با تصحیح احمد رنجبری و با تلاش و همکاری فاضل ارجمند و شاعر خاندان اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، ابوالفضل فرهمند توسط انتشارات انتخاب در قم به چاپ رسید.

این کتاب هم‌اکنون در کتابفروشی‌های شهرهای آذربایجان، قم وهمچنین، کتابفروشی‌های سراب در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. یکی از مشهورترین اشعار او که هر مداح ترک‌زبانی آن را از حفظ دارد، عبارت است از، خدا رضا سینه آل زینبین سینیق اورگین/ سینیق اورک لری آلماخ کیمی ثواب اولماز/ قوری یر اوسته حسین یاتماقا نه طالب سن/ اویان عزیزیم اویان توپراق اوسته خواب اولماز.

آرمان هیأت