کد مطلب : ۲۰۶۸۷
از صفحه اجتماعي علیرضا نائینی
بگوییم چشم و حتی سینه نزنیم
حاج نریمان پناهی در هیئت فاطمیون گفته است:
ما هرچه داریم از انقلاب داریم و این انقلاب هم همان ثمره هیات هاست. من وقتی در سن ۱۸ سالگی به جبهه رفتم و مداحی را آغاز کردم همه شهدایی را که داشتیم همین بچه های هیات بودند. یعنی این هیات بود که شهید پرورش میداد. ما باید حواسمان به فرمایشات رهبری باشد و اگر گوش کنیم حتما پیروز خواهیم بود. حتی اگر رهبری امروز امر کردند که دیگر سینه زدن به صلاح نیست همه ما باید بگوییم چشم و حتی سینه نزنیم. یک زمانی من از کسانی بودم که در عزاداری ها قمه میزدم اما وقتی حضرت آقا گفتند که دیگر قمه نباید زد گوش کردم و از آن موقع تا به امروز هرگز هم اینکار را نکردم. ما نباید هوای نفس را حتی در امر عزاداری وارد کنیم.
در زمان صدام حسین به کربلا مشرف شده بودم و در جمعی نشسته بودم یکی از برادران عزیز با حالت دلخوری پیش ما آمد و گفت که فلانی پس چرا ساکتی و روضه ای نمیخوانی و فقط بلدی در تهران عربده بکشی؟ به او گفتم اگر اینجا برای شما روضه بخوانم این شرطه ها همه ما را به مرز برمیگردانند و دیگر به شیعیان اجازه ورود به حرم آقا را نمیدهند. آنوقت چه کسی زائر آقا باشد و.... تو میخواهی اینجا عشق کنی و سینه بزنی اما اینجا با این کارت فقط باعث میشوی که شیعیان تحت فشار زیاد قرار بگیرند و این یعنی هوای نفس. ما باید کاری کنیم که این نفسیات حتی در هیات و سینه زنی ها وارد نشود و اگر توانستیم اینگونه رفتار کنیم مطمئن باشیم که آنوقت امام حسین (ع)را از خود راضی کرده ایم.
ما هرچه داریم از انقلاب داریم و این انقلاب هم همان ثمره هیات هاست. من وقتی در سن ۱۸ سالگی به جبهه رفتم و مداحی را آغاز کردم همه شهدایی را که داشتیم همین بچه های هیات بودند. یعنی این هیات بود که شهید پرورش میداد. ما باید حواسمان به فرمایشات رهبری باشد و اگر گوش کنیم حتما پیروز خواهیم بود. حتی اگر رهبری امروز امر کردند که دیگر سینه زدن به صلاح نیست همه ما باید بگوییم چشم و حتی سینه نزنیم. یک زمانی من از کسانی بودم که در عزاداری ها قمه میزدم اما وقتی حضرت آقا گفتند که دیگر قمه نباید زد گوش کردم و از آن موقع تا به امروز هرگز هم اینکار را نکردم. ما نباید هوای نفس را حتی در امر عزاداری وارد کنیم.
در زمان صدام حسین به کربلا مشرف شده بودم و در جمعی نشسته بودم یکی از برادران عزیز با حالت دلخوری پیش ما آمد و گفت که فلانی پس چرا ساکتی و روضه ای نمیخوانی و فقط بلدی در تهران عربده بکشی؟ به او گفتم اگر اینجا برای شما روضه بخوانم این شرطه ها همه ما را به مرز برمیگردانند و دیگر به شیعیان اجازه ورود به حرم آقا را نمیدهند. آنوقت چه کسی زائر آقا باشد و.... تو میخواهی اینجا عشق کنی و سینه بزنی اما اینجا با این کارت فقط باعث میشوی که شیعیان تحت فشار زیاد قرار بگیرند و این یعنی هوای نفس. ما باید کاری کنیم که این نفسیات حتی در هیات و سینه زنی ها وارد نشود و اگر توانستیم اینگونه رفتار کنیم مطمئن باشیم که آنوقت امام حسین (ع)را از خود راضی کرده ایم.
مرجع : پارس
