صدا و الحان خوش‌نوا، اجرا و آواز استادانه، کلمات دل‌کش و گویا در سهیم کردن شیفته‌گان سالار شهیدان بسیار حائز اهمیت است. اگر چه شیعیان نسبت به امام حسین ارادت خاص دارند، ولی نوحه‌خوانی‌های مناسب به بروز و ظهور این احساسات عاشقانه بسیار کمک می‌کند.
حماسه‌ها همواره، فصلی تازه در رویکردهای بشر باز کرده است. حماسه عاشورا، از جمله حوادثی است که می‌توان گفت در همه شئون زندگی مردمان روزگار خود تاثیری شگرف داشت و این تاثیر شگرف، تا قرن‌ها بسط و گسترش یافت و امروز هم می‌توانیم پیام و تاثیر آن را در اطراف‌مان مشاهده کنیم. یکی از حوزه‌هایی که تاثیرات این حادثه، در آن پرثمر بود، موسیقی است.
موسیقی در ایران از گذشته‌های دور، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است، و حماسه عاشورا، در آن روح تازه‌ای دمید که امروز می‌توان مدعی شد، موسیقی ایرانی به واسطه حماسه محرم توانسته است به حیات در طول قرن‌های حادثه‌خیز تاریخ ایران ادامه دهد. مداحی و مدح‌خوانی و پیوند موسیقی آوازی با موسیقی عاشورا، از موضوعات مهمی است که در عرصه این هنر می‌توان درباره آن سخن گفت.
نقش صدای خوش، الحان خوش‌نوا، اجرا و آواز استادانه، کلمات دل‌کش و گویا و حتی سازهای مناسب، در سهیم کردن شیفته‌گان و عاشقان سرور شهیدان بسیار حائز اهمیت است. زیرا اگر چه شیعیان به خودی خود نسبت به حسین بن علی (ع) ارات خاص دارند، ولی روضه‌خوانی و نوحه‌خوانی‌های مناسب به بروز و ظهور این احساسات عاشقانه بسیار کمک می‌کند. نوحه خوانی در واقع یک نوع وزن خوانی است که اگر وزن به درستی با موسیقی و شعر ترکیب شود آنجاست که به مخاطب حزن می بخشد.
در ادامه دو قطعه را خواهید شنید که با استفاده از دستگاههای موسیقی خوانده شده‌اند. قطعه اول از دستگاه دشتی و گوشه غم انگیز انتخاب شده و قطعه دوم هم از دستگاه همایون و گوشه بیات راجع انتخاب شده است. این دو قطعه را با صدای مرحوم حاج محمود ایزدی می‌شنوید.
بشنوید