ابراهیم اصغری، تهیه کننده سینما  بابیان این‌که سیما در محرم امسال نتوانست کار فاخری عرضه کند، اظهار کرد: من به طور کامل برنامه‌های تلویزیون را در ایام محرم ندیدم، چون من نیز همانند دیگر اقشار جامعه، بیشتر زمان آزاد خود را در مساجد می‌گذراندم، اما تا حدی که دیدم را می‌توانم قضاوت کنم. در این راستا آنچه که تا حدودی مشخص است این‌که، برنامه‌های نمایشی سیما که بخش عمده‌ای از آن هم تکراری بوده، بهترین برنامه‌های تلویزیونی در این ایام بود. سرلوحه این دست آثار هم سریال «مختارنامه» است که دیدن چندباره‌اش هیچگاه خالی از لطف نیست.

وی در پاسخ به این سوال که تا چند سال باید هر سال سریال «مختارنامه» از سیما پخش شود؟ گفت: تا زمانی که سیما برنامه‌ای برای تولید کارهایی چون «مختارنامه» ندارد و تا زمانی‌که اولویت‌بندی تلویزیون برای این ایام برنامه‌های دیگری است نباید انتظار ساخت کار جدیدی را نداشته باشیم. این کم کاری در شرایطی است که رسالت سیماست که برای مناسبت‌های مذهبی و انقلابی برنامه‌های خاص تهیه کند؛ کارهایی که بتواند جوابگوی نیازهای زندگی مخاطب امروز باشد.

اصغری به توضیح فوق اضافه کرد: دلیل دیگری هم برای کم کاری سیما در این حوزه (تولیدات عاشورایی) می‌توان متصور شد. آن نیز این است که، کارهایی که در سیما در این زمینه ساخته می‌شود قادر نیستند که تاثیرگذاری لازم را به روی مخاطبان داشته باشند، بنابراین تلویزیون بهترین کار را روی آوردن به سمت تولیداتی دیده که قبلا توانسته اتفاقات خوبی را در تماشاگران به وجود آورد، البته آنها غافل از این هستند که تکرار چند باره همان آثار موفق نیز سبب از بین رفتن ویژگی مثبت آن کارها می‌شود.

این تهیه‌کننده ادامه داد: افسوس من وقتی بیشتر می‌شود که می‌بینیم توجیه نبود سرمایه برای ساخت کارهایی فاخر و ماندگار تنها توجیهی برای این کم کاری است، والا کارهایی در این حوزه تولید می‌شوند که کیفیت لازم را ندارند، اما سرمایه نسبتا بالایی را به خود اختصاص داده‌اند. این معضل نشان می‌دهد که سو مدیریت در بین مسئولان سیما را باید یکی از مهمترین دلایل برای تولید نشدن کارهای خوب عاشورایی در سیما دانست.

وی درباره برنامه‌های عزاداری و مداحی هم چنین نظر داد: نکته‌ای که از آن باید به عنوان ضعف دیگر در برنامه‌های سیما در ایام عاشورا نام برم، برنامه‌های عزاداری و مداحی است که متاسفانه اکثر آنها از عمق خارج شده و رو به سطح آورده‌اند. این تولیدات بیشتر منبعث از کارهایی است که نمونه‌های آن را در هیئت‌ها و تکایای سنتی به وفور می‌بینیم. این شکل از توجهات به هیچ وجه تاثیر مامدگار ندارد تنها در سطح و برای دقایقی سبب تاثر عزادار می‌شود.

تهیه‌کننده «شور شیرین» توضیح وفق را چنین تکمیل کرد: اگر بهتر بخواهم گفته فوق را توضیح دهم، باید بگویم که برنامه‌های عزاداری تلویزیون تنها برای لحظاتی اشک تماشاگران را در می‌آورد، اما بعد از تمام شدن، آن احساس فراموش می‌شود، درصورتیکه در این دست تولیدات باید آموزه‌هایی لحاظ شود که جدا از بالا بردن شور بر شعور تماشاگران هم بیفزاید تا سبب شود آنها با فلسفه عاشورا آشنا شوند و بدانند که امام حسین (ع) برای چه قیام کرد، در این صورت است که می‌توان تماشگر را به سمتی هدایت کرد در آن ارزش‌های حسینی به وادی عمل کشانده شود.

وی با بیان این‌که برنامه‌های مداحی، تلویزیون قشری از جامعه را خانه نشین کرده، گفت: مشکل دیگری که برنامه‌های مداحی و روضه خوانی سیما دارند این است که این تولیدات قشر بزرگی از مردم را خانه‌شین کرده است، چون آنچه را که می‌خواهند از تلویزیون شاهدش هستند، درصورتیکه شکل بهتر این دست کارها را در مساجد می‌توانند ببینند به ویژه این‌که قرار گرفتن در فضای هیئت‌ها و مساجد به آنها لذت بیشتری هم می‌دهد. با توجه به این توضیحات باید بگویم تلویزیون علاوه بر این‌که سبب بالا رفتن آگاهی مردم در حوزه عزاداری‌های حسینی نمی‌شود، بلکه به نوعی هیئت‌ها را هم کم رونق می‌کند.

اصغری در پایان متذکر شد: توجه به سطح در عزاداری حسینی یک آسیب دیگر هم به همراه دارد آن نیز این است که مخاطبان خارجی که علاقمند به تحقیق در فرهنگ شیعی هستند با دیدن این برنامه‌های تلویزیون این تصور در ذهنشان به وجود می‌آید که شیعه، همان چیزی است که می‌بینند، درصورتیکه معنای واقعی تفکر غنی شیعه اگر به درستی تصویر شود می‌تواند عاشقان بسیاری را به سمت اباعبدالله جذب کند.

آرمان هیأت