مرشد رجب رضایی را خیلی از قدیمی‌های دروازه دولاب به خاطر دارند؛ همراه همیشگی نواب او را یکی از فدائیان اسلام کرد؛ نانوایی که هنگام اذان دست از پخت نان می‌کشید و با صدای بلند اذان می‌گفت.

وی آنچنان شیفته اهل‌بیت(ع) بود که هنگام کار نیز با اینکه نگاهش در میان تنور از یادآوری مصائب اهل‌بیت(ع) پر بغض می‌شد، با ذکر یا علی و یا حسین، خمیر در آتش تنور می‌گذاشت و نان بر می‌گرفت و چه برکتی داشت نانی که با چنین اذکاری در دستان مردم می‌نهاد.

بار‌ها و بارها شده بود که هنگام نانوایی مداحی می‌کرد و با مدیحه‌سرایی‌ها و روضه‌خوانی‌ها، اشک می‌ریخت؛ شهید نواب صفوی در صف نانوایی بود که با دیدن شاطر مؤذن و مداح، باب دوستی و آشنایی با وی را گشود و سپس در خانه وی سکنی گزید.

مهدی رضایی فرزند اول مرشد رجب که بعد‌ها پا جای پای پدر نهاد و مداح شد، توسط نواب، نام گرفت و در گوشش اذان خوانده بود؛ او صاحب ۷ پسر و یک دختر شد که یکی از پسران وی، در سال‌های دفاع مقدس به مقام رفیع شهادت دست یافت.

مرشد رجب در سال ۱۲۹۲ متولد شد؛ سال ‌۱۳۲۴ به فدائیان پیوست و عنوان مداح فدائیان را نیز با خود همراه کرد؛ شاطرالعلما، نیز لقبی دیگر بود که توسط نواب بر وی نهاده شد.

شب ۱۹ رمضان سال ۱۳۷۲ بود که پس از بازگشت از مراسم شب احیا و سحری، نماز صبح خواند و سپس دعوت حق را لبیک گفت تا به فرزند شهید و دوست و همراه همیشگی‌اش شهید نواب صفوی بپیوندد.

دریافت

آرمان هیأت