کد مطلب : ۲۲۰۶۲
نوحه‌سرایی امروز با وقار عاشورا همخوانی ندارد
مقتل‌خوانی هنرمندان را نباید تخطئه کرد
رسول نجفیان، آهنگساز، خواننده و بازیگر، درباره ویژگی نوحه‌سرایی عاشورایی اظهار کرد: با تأسف باید بگویم که آسیب‌های جدی به نوحه‌سرایی‌های ما وارد شده است؛ نوحههایی که دارای قدمت ۶۰۰ ساله است و من در دو آلبوم آنها را جمع‌آوری کرده‌ام. نوحه‌سرایی امروز سرشار شده از فریادهایی که نه ربطی به هنر دارد و نه با وقار عاشورا همخوانی دارد.
وی افزود: نکته آزاردهنده دیگر این است که در برخی هیئت‌ها و دستجات عزاداری از نوحههایی استفاده می‌شود که ریتم و آهنگ‌شان برگرفته از ترانه‌های سخیف لس‌آنجلسی است. با این تفاوت که اشعار آنها عوض شد، البته بهتر است که واژه شعر را برای آن انتخاب نکنیم، بلکه تنها کلماتی هستند که ریتم و وزن هماهنگ دارند. همین بهره‌گیری غلط سبب شده فضای روحانی این عزاداری‌ها نازل باشد، چون عزاداری که ریتم نوحه را می‌شنود در دل یاد ترانه اصلی افتاده و از فضای عزداری دور می‌شود.
این خواننده آلبوم‌های عاشورایی ادامه داد: این شکل از نوحه‌سرایی در شرایطی است که اشعار قدیمی ما از چنان سوز و غمی بهره برده که هر انسانی از شنیدن آن منقلب می‌شود. برای نمونه لالایی که در تیتراژ مختارنامه استفاده شد، برگرفته از عزاداری مادران جنوبی است که در ایام محرم برای حضرت علی اصغر(ع) سر می‌دهند. این ضعف‌ها نیز تنها به نوحه‌سرایی یا موسیقی و هنر ما خلاصه نمی‌شود، بلکه برای مثال، در معماری ما نیز دیگر اثری از معماری اسلامی دیده نمی‌شود، بلکه کپی‌های زشت از الگوهای غربی رواج پیدا کرده است.
وی افزود: در حوزه موسیقی نیز ضعف‌های بارزی وجود دارد. از آن جمله ریتم‌ها و سازهایی است که برای موسیقی عاشورایی به بهانه جوانگرایی استفاده می‌شود. منظورم این است که ریتمی که برای آنها داده می‌شود در برخی مواقع شاد است که این مسئله هیچ سنخیتی با سوگ ندارد یا اینکه برخی مواقع می‌بینیم در سبک‌های راک و جاز این قبیل موضوعات (عاشورای) مورد استفاده قرار می‌گیرد که به هیچ وجه همخوان با این شکل از موسیقی نیست.
وی در پاسخ به اینکه ریشه گرایش‌های نادرست به موسیقی و نوحه‌سرایی عاشورایی چیست، گفت: دلیل آن را در یک جمله می‌توان توصیف کرد: سودجویی. این شکل از کارها که در موسیقی‌های پاپ عاشورایی وجود دارد، تنها برای فروش بیشتر تولید می‌شود.
وی در ادامه درباره برخی مقتل‌خوانی بازیگران و حواشی که برای آنان به وجود آمده هم بیان کرد: این قبیل هجمه‌ها نسبت به هنرمندانی که مقتل‌خوانی کردند از طرف دو قشر انجام شد؛ ابتدا گروهی که هیچ دلبستگی قلبی به اعتقادات دینی ندارد، پس اگر کسی در این حوزه کار کند به وی آنگ دولتی بودن می‌زنند. دوم افرادی که به ظاهر به شدت مذهبی هستند، اما رفتارشان در این موضوع خلاف آموزه‌های مذهبی بود. ایم گروه معتقدند که هر کسی لیاقت مقتل‌خوانی را ندارد! من گناه این دسته را بیشتر از گروه اول می‌دانم، چون اینها ادعای دین‌داری دارند و ملاک خود را دستورات دینی توصیف می‌کنند. رویکردی که ممکن است باعث دلزدگی برخی مردم از موضوعات دینی شود.
نجفیان در پایان اظهار کرد: امام حسین(ع) متعلق به یک گروه یا یک ظاهر به‌خصوص نیست، بلکه تمام عاشقان و آزادگان جهان دیوانه حسین(ع) هستند؛ به همین دلیل این بزرگترین ظلم است که بخواهیم هنرمندانی را که عاشقانه و از صمیم قلب دست به چنین کاری زدند، تنها به دلایل ظاهری محکوم کرده و به آنها هجمه وارد کنیم.
وی افزود: نکته آزاردهنده دیگر این است که در برخی هیئت‌ها و دستجات عزاداری از نوحههایی استفاده می‌شود که ریتم و آهنگ‌شان برگرفته از ترانه‌های سخیف لس‌آنجلسی است. با این تفاوت که اشعار آنها عوض شد، البته بهتر است که واژه شعر را برای آن انتخاب نکنیم، بلکه تنها کلماتی هستند که ریتم و وزن هماهنگ دارند. همین بهره‌گیری غلط سبب شده فضای روحانی این عزاداری‌ها نازل باشد، چون عزاداری که ریتم نوحه را می‌شنود در دل یاد ترانه اصلی افتاده و از فضای عزداری دور می‌شود.
این خواننده آلبوم‌های عاشورایی ادامه داد: این شکل از نوحه‌سرایی در شرایطی است که اشعار قدیمی ما از چنان سوز و غمی بهره برده که هر انسانی از شنیدن آن منقلب می‌شود. برای نمونه لالایی که در تیتراژ مختارنامه استفاده شد، برگرفته از عزاداری مادران جنوبی است که در ایام محرم برای حضرت علی اصغر(ع) سر می‌دهند. این ضعف‌ها نیز تنها به نوحه‌سرایی یا موسیقی و هنر ما خلاصه نمی‌شود، بلکه برای مثال، در معماری ما نیز دیگر اثری از معماری اسلامی دیده نمی‌شود، بلکه کپی‌های زشت از الگوهای غربی رواج پیدا کرده است.
وی افزود: در حوزه موسیقی نیز ضعف‌های بارزی وجود دارد. از آن جمله ریتم‌ها و سازهایی است که برای موسیقی عاشورایی به بهانه جوانگرایی استفاده می‌شود. منظورم این است که ریتمی که برای آنها داده می‌شود در برخی مواقع شاد است که این مسئله هیچ سنخیتی با سوگ ندارد یا اینکه برخی مواقع می‌بینیم در سبک‌های راک و جاز این قبیل موضوعات (عاشورای) مورد استفاده قرار می‌گیرد که به هیچ وجه همخوان با این شکل از موسیقی نیست.
وی در پاسخ به اینکه ریشه گرایش‌های نادرست به موسیقی و نوحه‌سرایی عاشورایی چیست، گفت: دلیل آن را در یک جمله می‌توان توصیف کرد: سودجویی. این شکل از کارها که در موسیقی‌های پاپ عاشورایی وجود دارد، تنها برای فروش بیشتر تولید می‌شود.
وی در ادامه درباره برخی مقتل‌خوانی بازیگران و حواشی که برای آنان به وجود آمده هم بیان کرد: این قبیل هجمه‌ها نسبت به هنرمندانی که مقتل‌خوانی کردند از طرف دو قشر انجام شد؛ ابتدا گروهی که هیچ دلبستگی قلبی به اعتقادات دینی ندارد، پس اگر کسی در این حوزه کار کند به وی آنگ دولتی بودن می‌زنند. دوم افرادی که به ظاهر به شدت مذهبی هستند، اما رفتارشان در این موضوع خلاف آموزه‌های مذهبی بود. ایم گروه معتقدند که هر کسی لیاقت مقتل‌خوانی را ندارد! من گناه این دسته را بیشتر از گروه اول می‌دانم، چون اینها ادعای دین‌داری دارند و ملاک خود را دستورات دینی توصیف می‌کنند. رویکردی که ممکن است باعث دلزدگی برخی مردم از موضوعات دینی شود.
نجفیان در پایان اظهار کرد: امام حسین(ع) متعلق به یک گروه یا یک ظاهر به‌خصوص نیست، بلکه تمام عاشقان و آزادگان جهان دیوانه حسین(ع) هستند؛ به همین دلیل این بزرگترین ظلم است که بخواهیم هنرمندانی را که عاشقانه و از صمیم قلب دست به چنین کاری زدند، تنها به دلایل ظاهری محکوم کرده و به آنها هجمه وارد کنیم.
مرجع : ایکنا
