کد مطلب : ۲۲۳۳۶
تلاش ستودنی راوی «پنجره‌های تشنه» در ترسیم فرهنگ عزاداری در ایران
ابراهیم حسن‌بیگی نویسنده و منتقد ادبی با اشاره به اهمیت کتاب «پنجره‌های تشنه» که روزنوشت‌های مهدی قزلی از انتقال ضریح جدید امام حسین (ع) از قم به کربلا در سال ۱۳۹۱ است و اخیراً هم مقام معظم رهبری بر آن تقریظی نوشته‌اند، اظهار داشت: قزلی در روایت این کتاب در مقام یک راوی بسیار صادق ظاهر شده است. واقعیت این است که اتفاقی که قرار است در طول این سفر رخ دهد، بسیار خاص است اما به ظاهر و در مقام یک بیننده عادی، گویا قرار نیست در دل آن اتفاقات خاصی رخ دهد و واکنش تمامی مردم به این کاروان تقریباً ثابت است. در این میان اما هنر قزلی این است که در کتابش حوادثی را که گویا هر روز تکرار می‌شود، در طول سفر به شکلی روایت کرده که چنین حسی به مخاطب منتقل نمی‌شود.
وی ادامه داد: این کتاب در ظاهر و در نگاه یک مخاطب عادی چیزی بیشتر از ۵۰ صفحه نباید می‌بود اما قزلی با هنر خود در ۲۰۰ صفحه از این کتاب زاویه دید دوربین قلم خود را دائما تغییر داده و از دل وقایعِ به ظاهر تکراری، روایتی بدیع خلق می‌کند که در هچ بخش از آن دچار تکرار نیست و انگار نویسنده با توانایی خاصی، خودش را از این مقوله دور نگاه داشته است.
این نویسنده افزود: کتاب «پنجره‌های تشنه» صحنه‌هایی بسیار زیبایی از عشق ایرانیان به اهل بیت (ع) را به تصویر کشیده است و این نشان می‌دهد که راوی آن بسیار خوب توانسته این صحنه‌‌ها را ببیند؛ صحنه‌هایی مانند مواجهه راوی با پیرمرد عشایر و یا نوجوانی که سعی دارد خودش را از کامیون به بالا بکشد، همگی در نهایت با نگاهی بسیار عاطفی و لطیف روایت می‌شوند.
حسن‌بیگی افزود: کاروان حمل ضریح امام حسین (ع) در این اثر از جغرافیاهای مختلفی در ایران می‌گذرد و قزلی با هنرمندی توانسته در کتابش فرهنگ و پوشش و رسوم مردم در هر منطقه را خوب ببیند و تفکیک کند و به نمایش درآورد.
این نویسنده همچنین با اشاره به عنوان این کتاب (پنجره‌های تشنه)، گفت: قزلی می‌توانست عنوان دیگری نیز برای کتابش برگزیند. عنوانی مانند «تشنگان آن سوی پنجره» که به نظر راوی نزدیک‌تر باشد اما با این حال فکر می‌کنم عنوان فعلی به نوعی درصدد بیان این موضوع است که مردم تشنه آن سوی پنجره‌ها و پنجره‌ها نیز تشنه امام حسین (ع) هستند و از این نقطه نظر عرفانی، این اسم (پنجره‌های تشنه)، قابل اعتناست.
وی ادامه داد: این کتاب در ظاهر و در نگاه یک مخاطب عادی چیزی بیشتر از ۵۰ صفحه نباید می‌بود اما قزلی با هنر خود در ۲۰۰ صفحه از این کتاب زاویه دید دوربین قلم خود را دائما تغییر داده و از دل وقایعِ به ظاهر تکراری، روایتی بدیع خلق می‌کند که در هچ بخش از آن دچار تکرار نیست و انگار نویسنده با توانایی خاصی، خودش را از این مقوله دور نگاه داشته است.
این نویسنده افزود: کتاب «پنجره‌های تشنه» صحنه‌هایی بسیار زیبایی از عشق ایرانیان به اهل بیت (ع) را به تصویر کشیده است و این نشان می‌دهد که راوی آن بسیار خوب توانسته این صحنه‌‌ها را ببیند؛ صحنه‌هایی مانند مواجهه راوی با پیرمرد عشایر و یا نوجوانی که سعی دارد خودش را از کامیون به بالا بکشد، همگی در نهایت با نگاهی بسیار عاطفی و لطیف روایت می‌شوند.
حسن‌بیگی افزود: کاروان حمل ضریح امام حسین (ع) در این اثر از جغرافیاهای مختلفی در ایران می‌گذرد و قزلی با هنرمندی توانسته در کتابش فرهنگ و پوشش و رسوم مردم در هر منطقه را خوب ببیند و تفکیک کند و به نمایش درآورد.
این نویسنده همچنین با اشاره به عنوان این کتاب (پنجره‌های تشنه)، گفت: قزلی می‌توانست عنوان دیگری نیز برای کتابش برگزیند. عنوانی مانند «تشنگان آن سوی پنجره» که به نظر راوی نزدیک‌تر باشد اما با این حال فکر می‌کنم عنوان فعلی به نوعی درصدد بیان این موضوع است که مردم تشنه آن سوی پنجره‌ها و پنجره‌ها نیز تشنه امام حسین (ع) هستند و از این نقطه نظر عرفانی، این اسم (پنجره‌های تشنه)، قابل اعتناست.
مرجع : مهر
