روح‌الله سنایی، نویسنده و کارگردان تئاتر، گفت: برای ارزیابی نقش مثبت و سازنده‌ای که سوگواره «خمسه» می‌تواند در عرصه تئاتر دینی و آئینی داشته باشد، ابتدا باید نگاهی کلی به وضعیت تئاتر کشور داشت که با توجه به مدیریت بیمارگونه‌ای که این روزها در عرصه تئاتر حرفه‌ای از سوی مرکز هنرهای نمایشی شاهد آن هستیم، اهمیت رویدادهایی همچون سوگوراه «خمسه» دوچندان می‌شود.

وی ادامه داد: در شرایط فعلی، هنرمندان عرصه تولید و اجرای تئاتر قادر نیستند برای فعالیتی مستمر و پیگیر نه تنها در حوزه تئاتر دینی بلکه در تمام حوزه‌ها و موضوعات نمایشی به نهاد و یا سازمان خاصی اکتفا کنند؛ چرا که بسیاری از نهادهای اجرایی در کشور، بودجه‌ای را به امور فرهنگی و هنری اختصاص داده‌اند که البته سهمی از این بودجه نیز به هنرهای نمایشی اختصاص دارد.

سنایی تصریح کرد: در چنین فضایی، هنرمند وقتی به نهاد متولی مراجعه می‌کند و نمی‌تواند توقع و خواسته خود را برآورده ببیند، قطعاً متوسل به نهاد و سازمان دیگری می‌شود که در مورد سوگواره «خمسه» تقریباً اوضاع به این صورت رقم خورد و البته تشکیلات مدیریتی این سوگواره که خود از فعالان حوزه تئاتر دینی بودند، پس از مدتها فعالیت در این عرصه از آنجا که با خلأ برگزاری رویدادهایی که وزارت ارشاد بانی آنها بود مواجه شدند، به شهرداری و سازمان فرهنگی و هنری آن مراجعه کردند.

این کارگردان تئاتر در ادامه گفت: نتیجه این مراجعه آن شد که به جهت کثرت تقاضا از سوی هنرمندان اصطلاحاً مذهبی‌کار، خواست فردی در زمینه تولید و اجرای نمایش عاشورایی، سوگواره‌ای را رقم زد که در آن با حجمی از آثار دینی و عاشورایی مواجه شویم که این نشان داد همچنان ظرفیت تولید آثاری از این دست فراوان است و هنرمندان به ویژه جوانان دغدغه تولید نمایش دینی را دارند.

وی تأکید کرد: از جمله ویژگی های دیگر سوگواره خمسه نگاهی متفاوت به تولیدات نمایشی دینی است و هنرمندان در اغلب آثار ارائه شده به این سوگواره منظری قرآنی و دینی به موضوعاتی دارند که جامعه معاصر مبتلابه آن است که این درست مغایر با عادت متداول در این زمینه است که هر بار صحبت از تئاتر دینی می‌شود، فوراً اذهان به سوی نمایش‌هایی قدیمی با حال و هوای روزگار صدر اسلام معطوف می‌شود.

سنایی در پایان در مورد نمایش «غریبه‌های همیشگی» که با کارگردانی آن در بخش جنبی سوگواره شرکت کرده بود، گفت: این نمایش به نویسندگی شهرام کرمی که در سالن کوچک تالار محراب آن را اجرا کردیم، در مورد سفر خانواده‌ای به کربلاست تا فرزند بیمار خود را به حرم امام حسین(ع) برای شفا دخیل ببندند که براثر انفجاری که در کربلا رخ می‌دهد، فرزند بیمار به شهادت می‌رسد و... .

آرمان هیأت