رضا اسماعیلی، مدرس ادبیات دانشگاه تهران و شاگرد استاد مشفق کاشانی ضمن ابراز تسلیت به مناسبت درگذشت استاد عباس کی‌منش، شاعر پیشکسوت انقلاب اظهار کرد: گوهر بی‌بدیلی را از دست دادیم که شاید تا سال‌های سال چنین شخصیتی را به خود نبینیم.

وی افزود: به اذعان همه شاعران معاصر و بزرگان عرصه ادبیات، استاد مشفق کاشانی مانند خورشیدی تابناک در عرصه ادبیات ایران نورافشانی می‌کرد و از برکات وجود ایشان همه شاعران و پژوهشگران ادبی بهره می‌بردند.

به گفته اسماعیلی، استاد مشفق از نخستین شاعرانی بود که بعد از پیروزی انقلاب به ندای حضرت امام(ره) لبیک گفت و با انقلاب اسلامی همراه شد و اشعار و آثاری که از ایشان در دوران بعد انقلاب به یادگار مانده است، اشعار حماسی و انقلابی است.

وی ادامه داد: استاد مشفق در واقع با سرودن اشعار حماسی و انقلابی سعی می کرد که همراه با رزمندگان اسلام برای پیروزی بر دشمن بعثی تلاش کند. وی با سرودن اشعار حماسی رزمندگان را تهییج می‌کرد و در تمام فراز و نشیب‌های انقلاب با رهبری انقلاب همراه و همدل بود.

تعلق خاطر استاد مشفق به انقلاب
اسماعیلی از احترام استاد مشفق به ارزش‌ای انقلاب یاد کرد و گفت: آثاری که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از ایشان چاپ شده است نشان دهنده این است که استاد به ارمان‌های انقلاب و نظام انقلاب و امام و رهبری تعلق خاطر داشت و در شادی مردم شریک بود.
این مدرس ادبیات دانشگاه تهران اظهار کرد: از بعد پیروزی انقلاب تاکنون، استاد دبیر شورای شعر وزارت فرهنگ بود و یکی از درس‌های بزرگی که باید از این بزرگمرد بیاموزیم این است که در تمام طول حیات از خدمت به نظام غفلت نکرد و تمام عمر خود را وقف خدمت کرد.
شاگرد استاد مشفق کاشانی گفت: این شاعر پیشکسوت در تمام روزهای زندگی پربرکت خود در شورای شعر حضور می‌یافت و اشعار را بررسی می‌کرد و درباره آنها نظر می‌داد و سعی داشت در تمام مراسم‌هایی که در بزرگداشت شاعران برگزار می‌شد، در حد بضاعت خود حضور یابد و در این جلسات شرکت کند.

یاد داد که در همه حال آماده خدمت به انقلاب باشیم
اسماعیلی حضور وی را درسی برای شاگردانش عنوان کرد و با بیان اینکه وی این درس را به ما داد که در همه حال باید آماده خدمت به جامعه و مردم باشیم، گفت: از ویژگی‌های اخلاقی وی جدای از شخصیت ادبی که داشت این بود که همه شاعران مجذوب وی شدند.
وی اظهار کرد: سلوک انسانی و اخلاقی استاد سبب ایجاد جذبه برای شاعران شده بود. وی همه شاعران را بزرگ می‌دید و همیشه ویژگی‌های مثبت و کرامات اخلاقی را در جلسات درباره شاعران بیان می کرد و از آنها تمجید می‌کرد و حق‌شناس بود.
اسماعیلی گفت: به یاد دارم که وقتی قدمی برای ایشان بر می‌داشتیم، استاد با جان و دل درصدد جبران این محبت بود. وقتی افتخار همراهی با استاد در تدوین «خلوت انس» را داشتم که این کتاب را به چاپ برسانم، مرتب سفارش می‌کرد که کتاب برای تمام شاعرانی که زندگی‌نامه آنها در این مجلد آمده است، ارسال شود.
وی از پیگیری مداوم این اقدام یاد کرد که آیا کتاب به دست آنان رسیده است یا خیر و افزود: برای ایشان مهم بود که اگر شاعری محبت می‌کرد، به نحو بهتری پاسخ دهد.

استاد گنجنیه بزرگی برای ادبیات انقلاب بود
شاگرد استاد مشفق کاشانی درباره خبر درگذشت این پیشکسوت عرصه شعر انقلاب گفت: وقتی خبردرگذشت را شنیدم، راهی منزل استاد شدم و بهت‌زده و آشفته رفتم و امیدوار بودم که برای آخرین بار استادم را ببینم و از او خداحافظی کنم، ولی با جای خالی او مواجه شدم؛ این واقعه خسران و خسارت بزرگی برای جامعه ادبی ماست.
اسماعیلی افزود: شخصیت استاد مشفق، تاریخ مجسم ادبیات معاصر ماست و گنجینه و سرمایه بزرگی برای ادبیات ما بود. شاگردان وی باید بیشتر از این زانوی شاگردی در محضر استاد بر زمین می‌زدند و از دانش ادبی و خلقی وی بیشتر استفاده می‌کردند.
وی عنوان کرد: باید از این اقیانوس بیکران استفاده بیشتری می‌کردیم. امیدوارم که خداوند روح پرفتوح حضرت استاد را با صدیقین و صالحین محشور کند. استاد مشفق در سن ۱۸ سالگی براساس ترکیب‌بند محتشم، ترکیب‌بندی برای اباعبدالله الحسین(ع) منتشر کرد که یکی از شاهکارهای ادبیات عاشورایی ماست.

اسماعیلی این اثر استاد مشفق را باقیات و صالحات برشمرد و بیان کرد: امیدوارم نسل آینده از آثار وی استفاده بیشتری کنند. ما همه به عنوان وارثان استاد، باید شایستگی این را داشته باشیم که آثار وی را به نحو شایسته معرفی و به عنوان گنجینه‌ای ارزشمند حفظ کنیم.
وی تأکید کرد: استاد مشفق شخصیت بی‌بدیلی در حوزه غزل بود، به طوری که می‌توان گفت وی آبروی غزل معاصر است. ایشان حق پدری بر من داشتند و به چشم پسر به من نگاه می‌کردند و من همیشه شرمنده محبت استاد بودم و امیدوارم درس‌هایی را که آموختم برای جبران محبت ایشان بتوانم بیان و در این مسیر طی طریق کنم.

آرمان هیأت