کد مطلب : ۲۳۵۸۷
کوروش زارعی پیشنهاد کرد:
استفاده از نمایش‌های فاطمی در اصلاح سنت‌های اشتباه امت پیامبر(ص)
کوروش زارعی، کارگردان تئاتر دینی گفت: در زمینه تولید آثار نمایشی با موضوع زندگی و شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) کم‌کار بوده‌ایم و ماحصل فعالیت ما در این حوزه تولید چند اثر انگشت‌شمار بوده است که هر سال با کمی تغییر در نحوه کارگردانی بازتولید شده و به روی صحنه می‌رود.
وی با اشاره به اینکه در این زمینه نیاز به نگاهی تحلیلی و باطنی به برهه‌ای از تاریخ اسلام داریم، افزود: این مسئله نیازمند تغییر نگرش مدیریت کلان فرهنگی و هنری کشور است؛ چرا که متأسفانه با همین بضاعت کم در زمینه تولیدات نمایشی با موضوع فاطمی نیز شاهد برخی مانع‌تراشی‌ها هستیم و به طور مثال در اجرای نمایش «بانوی بی‌نشان» که نگاه جامعی به موضوع داشتیم، بارها این تذکر به ما داده شد که به حذف و جرح و تعدیل برخی صحنه‌ها از این نمایش بپردازیم، چرا که کلیت آن به صلاح نظام نیست.
در پرداخت نمایشی به زندگی حضرت زهرا(س) مقاطع مغفول مانده‌ای وجود دارد
زارعی تصریح کرد: به هر حال در جریان ماجرای شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) که برخی مظاهر و پدیده‌های اجتماعی و سیاسی منجر به این ضایعه شد، تفاوت و اختلاف نظری میان ما و جامعه اهل سنت وجود دارد و دوستان مسئول در زمان اجرای این نمایش با این فرض که تأکید بر صحنه‌هایی از این نمایش ممکن است بر اتحاد میان جامعه اهل تسنن و اهل تشیّع، خدشه‌ای وارد کند، تأکید بر حذف و اعمال تغییراتی در آن داشتند که البته باید بگویم آنچه که ما تولید و به روی صحنه آوردیم منطبق با نظر مقام معظم رهبری در زمینه روایت زندگی حضرت زهرا(س) بود.
کارگردان نمایش «بانوی بی‌نشان» در ادامه گفت: به هر حال در پرداخت نمایشی به زندگی حضرت زهرا(س) مقاطع مغفول مانده‌ای وجود دارد که همچنان می‌تواند مورد توجه هنرمندان در عرصه‌های مختلف هنری از جمله هنر نمایش قرار گیرد. به طور مثال ماجرای خواستگاری حضرت علی(ع) از حضرت زهرا(س) حاوی نکات عمیق آموزشی است که تنها مطالبی جسته و گریخته در مورد آن شنیده‌ایم، اما هیچ گاه نگاه عمیق به آن نداشته‌ایم و تئاتر این ظرفیت را داراست که نگاهی موشکافانه به آن داشته باشد.
سرپرست گروه نمایشی «آئین» با اشاره به اینکه تئاتر فاطمی باید مروج فرهنگ فاطمی باشد، اظهار کرد: به طور مثال روایت خواستگاری حضرت علی(ع) بر پایه کتب تاریخی نقل شده است که پیامبر(ص) شرط پذیرش خواستگاری را منوط به تهیه جهیزیه توسط حضرت علی(ع) برای حضرت فاطمه(س) می‌کند و ماجرایی که همگان به آن آگاه هستیم که حضرت، زره خود را برای تهیه مایحتاج ازدواج در بازار می‌فروشد.
پرداختن به ظرایف سنت ازدواج
وی تأکید کرد: اگر به این موضوع که البته در نمایش «بانوی بی‌نشان» اشاراتی به آن شده است به دقت پرداخته و تأکید شود، می‌بینیم که در فرهنگ فاطمی و علوی تهیه جهیزیه به عهده خانواده و شخص داماد است، چیزی که به اشتباه در عرف ایرانی وظیفه آن برعهده خانواده عروس است که این مسئله دون شأن و مقام و مرتبه دختر، براساس آموزه‌های دینی و اسلامی است؛ چرا که معنای آن این است که والدین دختر از نگاهداری او به ستوه آمده‌اند و قصد دارند او را به هر بهانه و هزینه‌ای، حتی تهیه و تدارک جهیزیه راهی خانه داماد کنند؛ اگر به این مسائل ظریف به درستی از نظر نمایشی پرداخته شود، خواهید دید که تا چه اندازه اثرات وضعی و اصلاحی در امور جاری مردم خواهند داشت.
کارگردان نمایش عاشورایی «معمای مطربان پریشان» در پایان با اشاره به اینکه نمایش «بانوی بی‌نشان» به کارگردانی وی در کنگره بزرگ شهدای استان یزد ۱۰ اجرا خواهد داشت، درخواست کرد: فعالان تئاتر دینی در پرداختن به موضوعات فاطمی در عرصه نمایش به دنبال مضامین نو و جامع‌تری باشند تا فرهنگ فاطمی به شیوه‌ای درست در جامعه تبیین شود و نمایش‌هایی با این موضوع هر چه کاربردی‌تر به اصلاح شیوه و سنن اشتباه رایج میان امت پیامبر(ص) بپردازند.
وی با اشاره به اینکه در این زمینه نیاز به نگاهی تحلیلی و باطنی به برهه‌ای از تاریخ اسلام داریم، افزود: این مسئله نیازمند تغییر نگرش مدیریت کلان فرهنگی و هنری کشور است؛ چرا که متأسفانه با همین بضاعت کم در زمینه تولیدات نمایشی با موضوع فاطمی نیز شاهد برخی مانع‌تراشی‌ها هستیم و به طور مثال در اجرای نمایش «بانوی بی‌نشان» که نگاه جامعی به موضوع داشتیم، بارها این تذکر به ما داده شد که به حذف و جرح و تعدیل برخی صحنه‌ها از این نمایش بپردازیم، چرا که کلیت آن به صلاح نظام نیست.
در پرداخت نمایشی به زندگی حضرت زهرا(س) مقاطع مغفول مانده‌ای وجود دارد
زارعی تصریح کرد: به هر حال در جریان ماجرای شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) که برخی مظاهر و پدیده‌های اجتماعی و سیاسی منجر به این ضایعه شد، تفاوت و اختلاف نظری میان ما و جامعه اهل سنت وجود دارد و دوستان مسئول در زمان اجرای این نمایش با این فرض که تأکید بر صحنه‌هایی از این نمایش ممکن است بر اتحاد میان جامعه اهل تسنن و اهل تشیّع، خدشه‌ای وارد کند، تأکید بر حذف و اعمال تغییراتی در آن داشتند که البته باید بگویم آنچه که ما تولید و به روی صحنه آوردیم منطبق با نظر مقام معظم رهبری در زمینه روایت زندگی حضرت زهرا(س) بود.
کارگردان نمایش «بانوی بی‌نشان» در ادامه گفت: به هر حال در پرداخت نمایشی به زندگی حضرت زهرا(س) مقاطع مغفول مانده‌ای وجود دارد که همچنان می‌تواند مورد توجه هنرمندان در عرصه‌های مختلف هنری از جمله هنر نمایش قرار گیرد. به طور مثال ماجرای خواستگاری حضرت علی(ع) از حضرت زهرا(س) حاوی نکات عمیق آموزشی است که تنها مطالبی جسته و گریخته در مورد آن شنیده‌ایم، اما هیچ گاه نگاه عمیق به آن نداشته‌ایم و تئاتر این ظرفیت را داراست که نگاهی موشکافانه به آن داشته باشد.
سرپرست گروه نمایشی «آئین» با اشاره به اینکه تئاتر فاطمی باید مروج فرهنگ فاطمی باشد، اظهار کرد: به طور مثال روایت خواستگاری حضرت علی(ع) بر پایه کتب تاریخی نقل شده است که پیامبر(ص) شرط پذیرش خواستگاری را منوط به تهیه جهیزیه توسط حضرت علی(ع) برای حضرت فاطمه(س) می‌کند و ماجرایی که همگان به آن آگاه هستیم که حضرت، زره خود را برای تهیه مایحتاج ازدواج در بازار می‌فروشد.
پرداختن به ظرایف سنت ازدواج
وی تأکید کرد: اگر به این موضوع که البته در نمایش «بانوی بی‌نشان» اشاراتی به آن شده است به دقت پرداخته و تأکید شود، می‌بینیم که در فرهنگ فاطمی و علوی تهیه جهیزیه به عهده خانواده و شخص داماد است، چیزی که به اشتباه در عرف ایرانی وظیفه آن برعهده خانواده عروس است که این مسئله دون شأن و مقام و مرتبه دختر، براساس آموزه‌های دینی و اسلامی است؛ چرا که معنای آن این است که والدین دختر از نگاهداری او به ستوه آمده‌اند و قصد دارند او را به هر بهانه و هزینه‌ای، حتی تهیه و تدارک جهیزیه راهی خانه داماد کنند؛ اگر به این مسائل ظریف به درستی از نظر نمایشی پرداخته شود، خواهید دید که تا چه اندازه اثرات وضعی و اصلاحی در امور جاری مردم خواهند داشت.
کارگردان نمایش عاشورایی «معمای مطربان پریشان» در پایان با اشاره به اینکه نمایش «بانوی بی‌نشان» به کارگردانی وی در کنگره بزرگ شهدای استان یزد ۱۰ اجرا خواهد داشت، درخواست کرد: فعالان تئاتر دینی در پرداختن به موضوعات فاطمی در عرصه نمایش به دنبال مضامین نو و جامع‌تری باشند تا فرهنگ فاطمی به شیوه‌ای درست در جامعه تبیین شود و نمایش‌هایی با این موضوع هر چه کاربردی‌تر به اصلاح شیوه و سنن اشتباه رایج میان امت پیامبر(ص) بپردازند.
مرجع : ایکنا
