ابوالفضل ورمرزیار، هنرمند پیشکسوت نقال و پرده‌خوان گفت: هنر نقالی بازگویی توصیفی و نمایشی از برهه‌های گوناگون تاریخی و شرح اساطیر و افسانه‌هاست که هنرمند نقال با استفاده از مستندات تاریخی، ادبیات و شعر و همچنین کتب مرجع که به شرح این وقایع پرداخته‌اند با تسلط بر بیان و حرکات بدنی خود و همچنین بلاغتی که در کلام دارد آن را ارائه می‌کند.

وی ادامه داد: تاریخ دین و به ویژه شرح وقایع تاریخ اسلام از زمان بعثت پیامبر(ص) تا دوره معاصر، دارای مقاطع بارز و شنیدنی است که ضرورت بیان آنها و انتقال‌شان به مخاطب در شرایط کنونی بیش از پیش احساس می‌شود و در این راستا بهتر آن است که به اقوال موثق و معتبر تاریخی رجوع شود که به ویژه در میان مورخان اهل تسنن و اهل تشیع اشتراکات زیادی پیرامون آن وجود دارد.

این هنرمند نقال و پرده‌خوان تصریح کرد: در زمینه بیان مقطعی از تاریخ که شیعیان بیش از همه نسبت به بیان واقعی و مستند آن حساسیت دارند، نیاز به غور و تحقیق و پژوهش در کتاب و مراجع گوناگون است تا با استناد به همه این اقوال و استخراج مصالح و مواردی مشابه، آنچه که بیان می‌شود نزدیک به واقع باشد و تحریفاتی به منظور سوء‌استفاده افراد سودجو و فرصت‌طلب از آن مستفاد نشود.

هنرمندان نقال به مطالعه کافی در پرداختن به هنر نقالی دینی نیازمند هستند
ورمرزیار در ادامه گفت: قطعاً جنبه‌ها و موارد مغفول مانده در شرح تاریخ اسلام همچنان باقی است؛ آنچه که در شرح زندگی هر یک از ۱۴ معصوم(ع) مرسوم و متداول است و بارها آن را در قالب نقالی‌ها و خطابه شنیده‌ایم، تمام آنچه که باید در مورد سجایا و خصوصیات اخلاقی هر یک از معصومین(ع) بدانیم نیست. بسیاری از آنها از چنان داستان پرکشش و جذابی برخوردار هستند که می‌توان با کمی تأمل و جستجو در هر یک از آنها، به زوایایی پنهان و قابل طرح رسید که مناسب هنر نقالی و پرده‌خوانی باشد.

این هنرمند نقال تأکید کرد: ممکن است چنین فرض شود که تأویل و تفسیر شیعی از مقاطع گوناگون تاریخ اسلام به ویژه پس از وفات پیامبر(ص) مناسب برای ارائه عام در قالب نقالی و پرده‌خوانی نباشد، اما باید بگویم که اتفاقاً در مورد بسیاری از این مطالب حساسیت‌برانگیز این مورخان اهل سنت هستند که گوی سبقت را از شیعیان ربوده‌اند که البته پرداخت آنها منصفانه و نزدیک به واقع نیز بوده است.

وی در پایان گفت: به هر حال هنرمندان نقال نیاز به مطالعه و پژوهش کافی در پرداختن به هنر نقالی اسلامی و دینی دارند. خوشبختانه در مورد هر یک از این مقاطع منابع رسمی و معتبر به قدر نیاز وجود دارد و تنها باید ذهن پویا و جستجوگر هنرمندان عرصه نقالی و نمایش به دنبال استخراج آنها و تبدیل کردن‌شان به یک اثر هنری قابل ارائه معطوف باشد.

آرمان هیأت