کد مطلب : ۲۳۹۳۳
مروری بر زندگی پیرغلام اهل بیت(ع) علی آهی
علی آهی از پیرغلامان اهل بیت(ع) و رئیس هیئت مدیره خانه مداحان کشور که از چند روز گذشته به علت عفونت شدید خونی در کما بود روز گذشته در سن ۸۷ سالگی دارفانی را وداع گفت.
متولّد دهستان «آه» بود. «آه» به مجموع شش پارچه آبادی گفته میشده که امروز مشهور به شهر آبعلی است و در ۶۰ کیلومتری شمال‌شرقی تهران، جاده تهران-آمل قرار دارد.
متولد ۱۴ آبان ۱۳۰۷ در تهران، بازارچه پامنار، یکی از محلههای قدیم و اصیل تهران بود. دارای سه فرزند پسر به نام‌های حسین، حسن، محمّد و سه فرزند دختر بود.
تحصیلات متداول مکاتب قدیم را طی کرده و تحصیلات وی تا آستانه درس خارج بود. ادبیات عرب، منطق، فقه، اصول، تفسیر، رجال و حدیث را نزد حضرات آیات حاج سیدعلی‌اصغر میردامادی، حاج شیخ احمد مجتهدی، حاج سیدمحمّد ضیاءآبادی فراگرفته بود.
منظومه را نزد ملّاهادی سبزواری و آیت‌الله حاج سیدرضی شیرازی و نهج‌البلاغه را نزد آیت‌الله حاج سید محمود طالقانی، اولین امام جمعه تهران آموخته بود.
معارف ادعیه را نزد آیت‌الله میرزامحمّدعلی شاه‌آبادی، استادِ بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی(ره) فرا گرفته بود و اخلاق و علوم اعتقادی در شعر و شاعری آیت‌الله حاج شیخ جواد خراسانی (تهران)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّدهادی میلانی (مشهد)، آیت‌الله حاج میرزا جواد تهرانی (مشهد)، آیت‌الله‌العظمی سید ابوالقاسم خویی (نجف اشرف)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّد رضا گلپایگانی (قم)، آیت‌الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی (مشهد)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّد وحیدی (قم)، آیت‌الله‌العظمی شیخ حسین وحید خراسانی (قم)، شهید آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب (شیراز) فرا گرفته بود.
از آیات عظام و مراجع تقلید امام خمینی(ره)، سیدابوالقاسم خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودی، سید محمّد رضا گلپایگانی، سید عبدالله شیرازی، سید محمّد هادی میلانی، سید شهابالدّین مرعشی نجفی، سیّد علی حسینی خامنه‌ای اجازه در نقل حدیث داشت.
در جنبش ملّی شدن صنعت نفت، به زعامت آیت‌الله سیدابوالقاسم کاشانی در آغاز جوانی حضور فعال داشت. عضو هیئت مدیره «جمعیت اتحاد مسلمانان» به سرپرستی آیت‌الله سید هدایت‌الله تقوی شیرازی که علیه فرقه ضالّه بهاییت فعالیت می‌کردند، بود.
عضو جمعیت فداییان اسلام به رهبری شهید حجت‌الاسلام سیدمجتبی نوّاب صفوی بود و با شهید آیت‌الله سعیدی، درفعالیتهای سیاسی وی همکاری می‌کرد.
فعالیت همه جانبه و مؤثر درباره لغو لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی داشت، و اعلامیههای ضد رژیم را در مناسبتها و موضوعات مختلفی به طور گسترده چاپ و توزیع می‌کرد. بر ضّد رژیم ستم‌شاهی شعر می‌سرود و مکاتبات فراوانی با مراجع عظام در امور سیاسی و نیز نامهرسانیهای متعدد در این‌باره که بین علمای بزرگ تهران و مشهد به واسطه وی به همان‌جا میرسید.
در واقعه ۱۵ خرداد ۴۲ و۱۷ شهریور سال ۵۷ توسط ساواک دستگیر شد و شکنجههای فراوانی را تحمل کرد. دو فرزند وی حسن و حسین آهی نیز به جرم تبعیت از تحرکات سیاسی پدر، متحمل حبس و شکنجه شدند.
از مسئولان انتظامات مستقبلان، در سال‌روز ورود تاریخی امام خمینی(ره) به ایران در ۱۲ بهمن سال ۵۷ بود. به دعوت آیت‌الله مهدوی کنی عضو و مسئول کمیته انقلاب اسلامی تا سطح فرماندهی استان شد و در هشت سال دفاع مقدس در بخش پشتیبانی و تدارکاتی و فرهنگی حضور فعال داشت.
از ۱۰ سالگی به کِسوت پرافتخار مداحی وارد شد و از ۲۹ سالگی شعر سرود. مدیریت کاروانهای حج عمره و عتبات عالیات را از سال ۴۰ به دست گرفت و توفیق تشرّف به سرزمین وحی بیش از هفتاد مرتبه نصیبش شد و نیز بارها به عتبات عالیات و سوریه و مصر سفر کرد و به ترویج احکام و معارف حقّه جعفری، پرداخت. هیئتهای مختلف مذهبی را تشکیل و نقد اعتقادی آثار بزرگان ادب فارسی، مانند مولوی، سعدی، حافظ با تکیه بر منابع قرآنی و روایی به صورت منظوم و منثور را انجام داد.
چند مسجد و حسینیه در تهران و آبعلی تأسیس کرد. یکی از این مساجد، مسجد آهی واقع در سرآسیاب دولاب، خیابان کرمان است که توسط پدر مشارالیه در سال ۱۳۲۶، تأسیس شده بود، امّا وی ضمن اقدام به نوسازی آن در سال ۷۳ با ضمیمه کردن حدود ۲۵۰ متر از منزل شخصی خود به مسجد، به کسب رضایت از اعضای خانواده پدری، مبادرت ورزیده و سپس نام آن را به «امیرالمؤمنین(ع)» تغییر داد. هم‌اکنون، مسجد امیرالمؤمنین(ع)، یکی از پایگاههای اصلی فعالیتهای فرهنگی وی به شمارمیآید.
چند کتابخانه در تهران و آبعلی تأسیس کرد. کتابخانه شخصی وی نیز دارالکتب عظیمی است که بیش از بیست هزار جلد کتاب را در خود جای داده است.
وی نامهنگاریهای متعددی درباره برقراری بیمه تأمین اجتماعی برای مداحان و شاعران اهل البیت(ع)، با رهبر معظم انقلاب کرد که پیگیریهای بیوقفه وی از سال ۸۱ سرانجام با مساعدت و دستور معظم له منجر به تأسیس «بنیاد دعبل خُزاعی»شد. همچنین تأسیس خانه مداحان اهل بیت(ع) از اقدامات ارزشمند وی است.
مجموعه شعر «دیوان آهی»، مجموعه شعر«آیینه نور»، مجموعه شعر«انوار معرفت»، توصیف صنایع شعر کهن فارسی و پیرایش آن با کلک بدیع، فلسفه قیام امام حسین(ع) از دیدگاه عقل، شعر و شاعری از نظرگاه قرآن، عترت و سنّت، درسهایی از علم کلام (نگرش تحلیلی درباره تصوّف وتأثیرات آن در ادبیات آئینی)، تنویرالافکار (درباره مباحث اعتقادی در شعر)، قافیه در شعر فارسی(نقد و بررسی قافیه، از آغاز تا امروز) از جمله آثار اوست.
[پرونده ویژه مرحوم استاد علی آهی را اینجا بخوانید]
متولّد دهستان «آه» بود. «آه» به مجموع شش پارچه آبادی گفته میشده که امروز مشهور به شهر آبعلی است و در ۶۰ کیلومتری شمال‌شرقی تهران، جاده تهران-آمل قرار دارد.
متولد ۱۴ آبان ۱۳۰۷ در تهران، بازارچه پامنار، یکی از محلههای قدیم و اصیل تهران بود. دارای سه فرزند پسر به نام‌های حسین، حسن، محمّد و سه فرزند دختر بود.
تحصیلات متداول مکاتب قدیم را طی کرده و تحصیلات وی تا آستانه درس خارج بود. ادبیات عرب، منطق، فقه، اصول، تفسیر، رجال و حدیث را نزد حضرات آیات حاج سیدعلی‌اصغر میردامادی، حاج شیخ احمد مجتهدی، حاج سیدمحمّد ضیاءآبادی فراگرفته بود.
منظومه را نزد ملّاهادی سبزواری و آیت‌الله حاج سیدرضی شیرازی و نهج‌البلاغه را نزد آیت‌الله حاج سید محمود طالقانی، اولین امام جمعه تهران آموخته بود.
معارف ادعیه را نزد آیت‌الله میرزامحمّدعلی شاه‌آبادی، استادِ بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی(ره) فرا گرفته بود و اخلاق و علوم اعتقادی در شعر و شاعری آیت‌الله حاج شیخ جواد خراسانی (تهران)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّدهادی میلانی (مشهد)، آیت‌الله حاج میرزا جواد تهرانی (مشهد)، آیت‌الله‌العظمی سید ابوالقاسم خویی (نجف اشرف)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّد رضا گلپایگانی (قم)، آیت‌الله حاج شیخ علی نمازی شاهرودی (مشهد)، آیت‌الله‌العظمی سید محمّد وحیدی (قم)، آیت‌الله‌العظمی شیخ حسین وحید خراسانی (قم)، شهید آیت‌الله سید عبدالحسین دستغیب (شیراز) فرا گرفته بود.
از آیات عظام و مراجع تقلید امام خمینی(ره)، سیدابوالقاسم خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودی، سید محمّد رضا گلپایگانی، سید عبدالله شیرازی، سید محمّد هادی میلانی، سید شهابالدّین مرعشی نجفی، سیّد علی حسینی خامنه‌ای اجازه در نقل حدیث داشت.
در جنبش ملّی شدن صنعت نفت، به زعامت آیت‌الله سیدابوالقاسم کاشانی در آغاز جوانی حضور فعال داشت. عضو هیئت مدیره «جمعیت اتحاد مسلمانان» به سرپرستی آیت‌الله سید هدایت‌الله تقوی شیرازی که علیه فرقه ضالّه بهاییت فعالیت می‌کردند، بود.
عضو جمعیت فداییان اسلام به رهبری شهید حجت‌الاسلام سیدمجتبی نوّاب صفوی بود و با شهید آیت‌الله سعیدی، درفعالیتهای سیاسی وی همکاری می‌کرد.
فعالیت همه جانبه و مؤثر درباره لغو لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی داشت، و اعلامیههای ضد رژیم را در مناسبتها و موضوعات مختلفی به طور گسترده چاپ و توزیع می‌کرد. بر ضّد رژیم ستم‌شاهی شعر می‌سرود و مکاتبات فراوانی با مراجع عظام در امور سیاسی و نیز نامهرسانیهای متعدد در این‌باره که بین علمای بزرگ تهران و مشهد به واسطه وی به همان‌جا میرسید.
در واقعه ۱۵ خرداد ۴۲ و۱۷ شهریور سال ۵۷ توسط ساواک دستگیر شد و شکنجههای فراوانی را تحمل کرد. دو فرزند وی حسن و حسین آهی نیز به جرم تبعیت از تحرکات سیاسی پدر، متحمل حبس و شکنجه شدند.
از مسئولان انتظامات مستقبلان، در سال‌روز ورود تاریخی امام خمینی(ره) به ایران در ۱۲ بهمن سال ۵۷ بود. به دعوت آیت‌الله مهدوی کنی عضو و مسئول کمیته انقلاب اسلامی تا سطح فرماندهی استان شد و در هشت سال دفاع مقدس در بخش پشتیبانی و تدارکاتی و فرهنگی حضور فعال داشت.
از ۱۰ سالگی به کِسوت پرافتخار مداحی وارد شد و از ۲۹ سالگی شعر سرود. مدیریت کاروانهای حج عمره و عتبات عالیات را از سال ۴۰ به دست گرفت و توفیق تشرّف به سرزمین وحی بیش از هفتاد مرتبه نصیبش شد و نیز بارها به عتبات عالیات و سوریه و مصر سفر کرد و به ترویج احکام و معارف حقّه جعفری، پرداخت. هیئتهای مختلف مذهبی را تشکیل و نقد اعتقادی آثار بزرگان ادب فارسی، مانند مولوی، سعدی، حافظ با تکیه بر منابع قرآنی و روایی به صورت منظوم و منثور را انجام داد.
چند مسجد و حسینیه در تهران و آبعلی تأسیس کرد. یکی از این مساجد، مسجد آهی واقع در سرآسیاب دولاب، خیابان کرمان است که توسط پدر مشارالیه در سال ۱۳۲۶، تأسیس شده بود، امّا وی ضمن اقدام به نوسازی آن در سال ۷۳ با ضمیمه کردن حدود ۲۵۰ متر از منزل شخصی خود به مسجد، به کسب رضایت از اعضای خانواده پدری، مبادرت ورزیده و سپس نام آن را به «امیرالمؤمنین(ع)» تغییر داد. هم‌اکنون، مسجد امیرالمؤمنین(ع)، یکی از پایگاههای اصلی فعالیتهای فرهنگی وی به شمارمیآید.
چند کتابخانه در تهران و آبعلی تأسیس کرد. کتابخانه شخصی وی نیز دارالکتب عظیمی است که بیش از بیست هزار جلد کتاب را در خود جای داده است.
وی نامهنگاریهای متعددی درباره برقراری بیمه تأمین اجتماعی برای مداحان و شاعران اهل البیت(ع)، با رهبر معظم انقلاب کرد که پیگیریهای بیوقفه وی از سال ۸۱ سرانجام با مساعدت و دستور معظم له منجر به تأسیس «بنیاد دعبل خُزاعی»شد. همچنین تأسیس خانه مداحان اهل بیت(ع) از اقدامات ارزشمند وی است.
مجموعه شعر «دیوان آهی»، مجموعه شعر«آیینه نور»، مجموعه شعر«انوار معرفت»، توصیف صنایع شعر کهن فارسی و پیرایش آن با کلک بدیع، فلسفه قیام امام حسین(ع) از دیدگاه عقل، شعر و شاعری از نظرگاه قرآن، عترت و سنّت، درسهایی از علم کلام (نگرش تحلیلی درباره تصوّف وتأثیرات آن در ادبیات آئینی)، تنویرالافکار (درباره مباحث اعتقادی در شعر)، قافیه در شعر فارسی(نقد و بررسی قافیه، از آغاز تا امروز) از جمله آثار اوست.
[پرونده ویژه مرحوم استاد علی آهی را اینجا بخوانید]
مرجع : ایکنا
