اوایل ماه محرم سال ۹۳ بود که در روزهای بیماری و کسالت نوکر و پیرغلام خاک‌خورده، مهربان و رئوف اهل‌بیت(ع) که حق استادی و پدری برگردن جامعه مداحی و ستایشگری کشور دارند،خدمتشان رسیدیم تا هم جویای حال و احوالش شویم و هم از توصیه‌ها و نصیحت‌های استادانه‌اش بشنویم و پای صحبت‌ها و تجربه‌های ۸۶ ساله‌اش و خاطراتش نیز بنشنیم.

گفت‌وگویمان را با این پیرغلام اهل‌بیت(ع) در حالی شروع کردیم که واقعا ضعیف شده بود و در اثر بیماری صدایش بسیار ضعیف‌تر از خودش و دوس نداشتیم خیلی وقت استراحتش را بگیریم. در دفاتر محل کارش در ساختمان خانه مداحان که دفتری بسیار ساده و بدون مسوول دفتر و تشریفات خاص بود این گفت‌وگوی حدودا یک ساعت و نیمه را شروع کردیم و از همه چیز پرسیدیم و او با صبوری و مهربانی و خوشرویی پاسخ داد و گاهی با بیان برخی جملات اشک در چشمانش جمع می‌شد، چشمانی که ۸۷ سال برای ارباب بی کفنش و در مصیبت خاندان‌ آل‌الله گریسته بود و هرچه نور و سوء داشت از همین گریه‌ها داشت، اما با این حال باز پیر غلام دستگاه حضرتش باز می‌ترسید، ترسی که از سر معرفت بود، او می‌گفت:«خدا می‌داند اگر انسان تقوا داشته باشد به نتیجه می‌رسد اگر نداشته باشه موفق نمی‌شود.»

خیلی باید حواسمان جمع باشد، شخصیتی مثل حاج علی آهی فخرالذاکرین بارها در این گفت‌وگو این جمله را تکرار کرد:««خدا کمک کند دم مرگ با ایمان از دنیا برویم که سکرات مرگ خیلی مشکل است.»

او در لابه لای صحبت های شیرینش از خاطرات خود و توفیق حضور در محضر بزرگانی چون آیت‌الله خوئی، آیت‌الله سید محمد هادی میلانی ، سید محمدرضا گلپایگانی ، میرزا جواد آقای تهرانی ، مرحوم حاج شیخ محمد جواد خراسانی ، حاج شیخ علی نمازی شاهرودی ، حاج شیخ حسین وحید خراسانی ،سید رضی شیرازی، سید عبدالحسین دستغیب و.. از می‌گوید که از وجودشان کسب فیض کرده است.

مرحوم حاج علی آهی در بخشی از این گفت‌وگو خاطره‌ای از شعر خوانی خود در باره حضرت صدیقه طاهره(س) را چنین نقل می‌کند:«مرحوم آیت‌الله میلانی می‌فرمود فلانی(آهی) که می‌آید یکسره بیاید پیش من، روزی خدمت ایشان رسیدم گفتم آقا من می‌خواهم یک شعر خدمتتان بخوانم پسرش مرحوم آقا سید محمدعلی به مزاح گفت همه از پدرم فقه و اصول می‌پرسند تو میایی شعر می‌پرسی؟ گفتم: آقا! فقه و اصول در این کتابها پر است. این که من می‌پرسم در هیچ کتابی نیست.پس از آن شعر فواد کرمانی راجع به حضرت زهرا(س) را خواندم:

چو نورش در بسیط فرش از عرش برین آمد/ خدا را هرچه رحمت گفت نازل بر زمین آمد

وقتی شعر تمام شد آیت‌الله میلانی پیشانیش مکدر شد و اخم کرد و فرمود این کفر است. اگر رحمت واسعه الهی فقط زمین بیاید پس کرات و موجودات دیگر چه می‌شود؟

همان لحظه عرض کردم آقا اجازه بدهید من این گونه اصلاحش می‌کنم:

چو نورش در بسیط فرش از عرش برین آمد / خدا را رحمت مخصوص نازل بر زمین آمد

فرمودند این دیگر اشکال را برطرف می‌کند، چرا که وجود مقدس حضرت زهرا(س) رحمت مخصوص الهی است.»

آرمان هیأت